«Όταν ήμουν έγκυος στην κόρη μου είχα ένα ακόμη μωρό. Ήταν το δίδυμό της, το οποίο έχασα, και το σώμα μου δούλεψε διπλά για να κρατήσω εκείνη στη μήτρα.
Σε ένα από τα ραντεβού μου, ο γιατρός μου είπε ότι οι εξετάσεις έδειξαν, ότι το μωρό μου θα είχε σοβαρή αναπηρία. Μας δόθηκαν επιλογές είτε να τερματίσουμε την κύηση είτε να λάβουμε συμβουλές από ειδικούς που θα μας προετοιμάσουν για το «ιδιαίτερο» παιδί μας.
Η κόρη μου γεννήθηκε 6,5 εβδομάδες πρόωρα, μωβ, με βαθμολογία Apgar 2 (είναι το πρώτο τεστ που γίνεται στο παιδί – το φυσιολογικό της κλίμακας είναι το 8-10).
Σταμάτησε να αναπνέει ενώ βρισκόταν στη ΜΕΘ, ωστόσο όλοι εκεί φρόντισαν για να τα καταφέρει.
Fast forward 24 χρόνια και 2 μήνες μετά. Η μωβ πριγκίπισσά μας έλαβε 1 από τις μόνο 2 θέσεις στο Παιδιατρικό Νοσοκομείο της Φιλαδέλφιας, για να ολοκληρώσει τις κλινικές της εξετάσεις, πριν γίνει επίσημα Εργοθεραπεύτρια.
Οι προβλέψεις του γιατρού μου ήταν λανθασμένες, όπως μπορείτε να δείτε, και είναι στο δρόμο για να εκπληρώσει το σκοπό της και να βοηθήσει άλλους να βελτιώσουν την καθημερινότητά τους».
Γραφεί η μαμά Nayi Lorick – πηγή: Love What Matters
Διαβάστε ακόμα:
Σε ισχύ από σήμερα η απογευματινή εργασία στα δημόσια νοσηλευτήρια
Έντεκα κανόνες που πρέπει να ακολουθήσετε αν θέλετε τα παιδιά να σας ακούν
Πότε χρειάζεται το παιδί να επαναλάβει τη φοίτηση στο νηπιαγωγείο; Η ειδική παιδαγωγός απαντά
