Συντάκτης: Έλενα Μπούλια

Μία πολυγαμική οικογένεια στη Γερμανία αποφάσισε να αποκαλύψει πόσο αρμονικά κυλά η ζωή όταν υπάρχει αγάπη

Τον γύρο του κόσμου κάνει τις τελευταίες ημέρες η ιστορία ζωής των Fabian, Nicole και Christian, μιας… πολυγαμικής (Polyamorous) οικογένειας από την Κολωνία, η οποία μεγαλώνει τον 8 μηνών γιο της και δηλώνει απόλυτα ικανοποιημένη από τον αντισυμβατικό τρόπο ζωής που έχει επιλέξει.

Πώς, όμως, έφτασαν η μαμά και οι δύο μπαμπάδες του μικρού αυτού αγοριού να ζουν αρμονικά όλοι μαζί και να κοιμούνται και οι 3 κάθε βράδυ στο ίδιο κρεβάτι; Και πώς αντιμετωπίζει την κατάσταση αυτή η κοινότητα στην οποία ζουν; Την ιστορία περιγράφει η ίδια η Nicole:

“Γνώρισα τον Fabian πριν από 10 χρόνια στο Πανεπιστήμιο και πολύ σύντομα κατάλαβα πόσο μου αρέσει. Έναν χρόνο αργότερα γνώρισα και τον Christian, σε ένα φεστιβάλ στην πόλη όπου ζούσα. Για την ακρίβεια, μου τον σύστησε η αδερφή μου, καθώς πήγαιναν μαζί στους προσκόπους. Ερωτευτήκαμε σχεδόν από την πρώτη στιγμή που κοιταχτήκαμε…

Θέλαμε να ‘χτίσουμε’ τη σχέση μας με ειλικρίνεια, οπότε μιλήσαμε για τα πάντα που μας αφορούσαν και συμφωνήσαμε, ότι δεν θα κρατούσαμε ποτέ μυστικά ο ένας από τον άλλο. Εξομολογηθήκαμε τις πιο βαθιές μας επιθυμίες, τα πιο κρυφά μας μυστικά και αποδεχτήκαμε πως αν κάποια στιγμή συναντούσαμε κάποιον άλλον, για τον οποίον νιώθαμε έλξη, είχαμε το δικαίωμα να εκδηλώσουμε τον ερωτισμό μας αυτό, χωρίς να νιώθουμε ενοχές.

Σταδιακά συμφωνήσαμε, ότι δεν είχαμε αντίρρηση να έχουμε ανοιχτή σχέση και με άλλους και αυτό βοήθησε και τους δυο μας να ωριμάσουμε και να αποκτήσουμε αυτοπεποίθηση. Μάλιστα, η υπερβολική ελευθερία που ένιωθα, με έκανε να συνειδητοποιήσω ότι δεν ήθελα να πηγαίνω με άλλους άνδρες.

Σε ένα πάρτυ κάποιου κοινού γνωστού έπεσα πάλι πάνω στον Fabian και μίλησα στον Christian γι’αυτόν. Στην αρχή ένιωσε λίγο άβολα, όμως αφού του επιβεβαίωσα πόσο ήθελα εκείνον σταμάτησε να ανησυχεί. Πολύ σύντομα, μάλιστα, έγιναν και φίλοι οι 2 τους και ο Fabian άρχισε να έρχεται συχνά στο σπίτι μας ή να βγαίνουμε όλοι μαζί.

Κάποια στιγμή συζητήσαμε ξανά με τον Christian την κατάσταση της σχέσης μας -είχαμε αρχίσει να νιώθουμε μπερδεμένοι- και είπαμε να δοκιμάσουμε να περάσουμε ένα βράδυ μαζί με τον Fabian και μία άλλη φίλη μας, οι 4 μας. Τελικά η φίλη μας δεν ήρθε, οπότε μείναμε οι 3 μας, να πίνουμε, να έχουμε γδυθεί και να μην ξέρουμε τι πρέπει να κάνουμε… Αυτή η βραδιά μας ωρίμασε και μας έδεσε ακόμα περισσότερο. Ξεκαθαρίσαμε πόσο φιλικά νιώθαμε μεταξύ μας και μιλήσαμε ανοιχτά για όλα.

Λίγο καιρό μετά, ο Christian και εγώ αποφασίσαμε να αρραβωνιαστούμε και να αλλάξουμε πόλη. Ο Fabian ζούσε με τους γονείς του ακόμα και τελείωνε τις σπουδές του, όμως ήθελε πολύ να έρθει κοντά μας. Κάποια μέρα, λίγες εβδομάδες πριν τον γάμο, μετακόμισε στο σπίτι μας. Θα έμενε μόνο για λίγο καιρό, μέχρι να βρει δουλειά, όμως άρχισε να βοηθά με τον γάμο και τις δουλειές του σπιτιού και… έγινε μέλος της οικογένειάς μας.

Πολύ σύντομα, ο Fabian βρέθηκε από τον καναπέ στο κρεβάτι και συμμετείχε απόλυτα σε όλες μας τις συζητήσεις. Όταν ο Christian και εγώ τσακωνόμασταν, ο Fabian έμπαινε στη μέση και μας βοηθούσε να τα βρούμε. Ενίοτε, συνέβαινε και το αντίθετο. Τελικά καταλάβαμε πως ο γάμος μας ήταν ολοκληρωμένος μόνο με την παρουσία του Fabian. Πώς, όμως, θα μπορούσε να λειτουργήσει όλο αυτό; Ειδικά ενώ και οι δυο τους είναι ετεροφυλόφιλοι; Αγαπιόμασταν, όμως τόσο πολύ!

Αρχίσαμε να δοκιμάζουμε “σενάρια”: Ο Fabian άρχισε να βγαίνει με άλλες γυναίκες. Ο Christian κι εγώ τότε αρχίσαμε να ανησυχούμε: Κι αν γνώριζε κάποια που δεν μας άρεσε; Του είπαμε να ζήσει μόνος του, να κάνει τη ζωή του. Όμως δεν ήθελε να μας αφήσει. Και δεν κατάφερε ποτέ να ερωτευτεί καμία.

Σκεφτήκαμε να δοκιμάσουμε να γίνουμε 4 και να βρούμε μία κοπέλα που θα συμπαθούσαμε, να έμπαινε στην οικογένειά μας. Όμως ενώ την ψάχναμε στη ζωή μας ήρθε… ο γιος μας! Και ήταν ό,τι καλύτερο θα μπορούσε να μας συμβεί!

Η κοινωνία είναι ιδιαίτερα επιφυλακτική μαζί μας. Υπάρχουν πολλές προκαταλήψεις με την πολυγαμία. Ο κόσμος πιστεύει, ότι απατάμε ο ένας τον άλλον ή ότι κάνουμε τα πάντα για το σεξ ή ότι δεν μπορούμε να δεσμευτούμε. Όμως το σεξ δεν αποτελεί το βασικό κομμάτι της σχέσης μας. Πειραματιστήκαμε με αυτό αρκετά στο παρελθόν. Τώρα, όμως, λειτουργούμε ως οικογένεια, βάζουμε τις ανάγκες του παιδιού μας πάνω απ’όλα. Και το βασικότερο; Αποφασίσαμε να μην κρυβόμαστε πια: Να μιλάμε ανοιχτά για τη σχέση μας. Και να φτιάξουμε έναν κόσμο που δεν θα κάνει τον γιο μας να νιώθει άσχημα για την οικογένειά του. Θέλουμε σε 10 χρόνια να μην χρειάζεται να δώσει καμία εξήγηση για τις επιλογές μας.

Ελπίζουμε, επίσης, να υπάρξουν περισσότερα δικαιώματα για τις πολυγαμικές οικογένειες σαν την δική μας, η οποία στη Γερμανία θεωρείται παράνομη και έτσι δεν μπορούμε να παντρευτούμε και οι 3.

Πάντως, πέρα από όλα αυτά τα προβλήματα, θεωρούμε τον γιο μας το πιο τυχερό παιδί του κόσμου! Έχει την ευλογία να έχει 2 μπαμπάδες που παίζουν και ασχολούνται διαρκώς μαζί του -με τα δικά του ξεχωριστά ενδιαφέροντα ο καθένας, μια μαμά που τον λατρεύει και 6 παππούδες που τρελαίνονται γι’αυτόν! Δεν είναι σπουδαίο;

Η συμβουλή μας προς τους άλλους; Ακούστε την αγάπη που νιώθετε μέσα σας και μην κρύβεστε! Η κοινωνία πρέπει να καταλάβει, ότι η αγάπη είναι όμορφη και αξίζει να παλεύεις γι’αυτήν, ό,τι κι αν νομίζουν οι άλλοι. Η αγάπη μερικές φορές αναπτύσσεται με τρόπους απροσδόκητους, όσο κι αν εσύ προσπαθείς για το αντίθετο…”

πηγή: LoveWhatMatters

Ο τρόπος που αυτός ο 2χρονος ηρεμεί τη μπέμπα αδερφούλα του έχει τρελάνει το διαδίκτυο

Πρόκειται για το πιο τρυφερό βίντεο που έχουμε δει τις τελευταίες ημέρες: Ο λόγος για τον 2 ετών Beau, ο οποίος έγινε διάσημος παγκοσμίως έπειτα από την ανάρτηση της μαμάς του στο TikTok.

Στο βίντεο, λοιπόν, που έγινε viral βλέπουμε τον μικρούλη από το New Jersey να εκδηλώνει την αγάπη του στην 6 μηνών αδερφούλα του, Ainsley, η οποία δείχνει να έχει μια δύσκολη στιγμή:

Τη στιγμή, λοιπόν, που η μικρούλα Ainsley ξεσπά σε γοερά κλάματα, ο μικρούλης, ως άλλος life coach, της απαντά ήρεμα “Όλα καλά. Πάρε μια βαθιά ανάσα” και η μικρή αμέσως ηρεμεί.

Είναι προφανές, ότι τα συγχαρητήρια αξίζουν, βέβαια, στους γονείς των δύο παιδιών, οι οποίοι έχουν λειτουργήσει ως άριστα παραδείγματα, δείχνοντας στα παιδιά τους τον σωστό τρόπο για να ηρεμούν στις δύσκολες στιγμές τους.

Πάντως, σύμφωνα με τη μαμά τους, ο Beau είναι από τη φύση του ένα πολύ εξωστρεφές και δοτικό παιδί που λατρεύει να περνά χρόνο και να φροντίζει τη μικρή του αδερφούλα! Ποιος τη χάρη της! 🙂

πηγή: goodmorningamerica.com

5χρονος που γεννήθηκε χωρίς αυτί κάνει την επέμβαση που θα του αλλάξει τη ζωή και γίνεται viral! (video)

Τον γύρο του κόσμου κάνει τις τελευταίες ημέρες ένα βίντεο με πρωταγωνιστή τον 5χρονο Wesley, ο οποίος πάσχει από μικρωτία, μια εκ γενετής παραμόρφωση του έξω ωτός, η οποία επηρεάζει συνήθως το ένα από τα δύο αυτιά, συχνότερα το δεξί, ενώ εμφανίζεται περισσότερο στα αγόρια.

Σε κάθε περίπτωση, η παγκόσμια συχνότητα εμφάνισης μικρωτίας είναι περίπου μία στις 8.000 γεννήσεις, αν και κυμαίνεται ανάλογα με την καταγωγή από λιγότερο από μία στις 1000 γεννήσεις σε ορισμένες ομάδες ιθαγενών στο Μεξικό, τις ΗΠΑ και τη Νότια Αμερική, σε μία στις 2100 γεννήσεις στην Ιαπωνία και τη Κορέα, και σε 1 στις 20.000 στην Καυκάσια φυλή (*πληροφορίες από το iliaktida.eu)

Ο μικρός Wesley από τις ΗΠΑ, λοιπόν, που είχε αυτή τη σπάνια πάθηση εκ γενετής βρέθηκε πρόσφατα στο ιατρείο της πλαστικού χειρουργού Sheryl Lewi, η οποία με τρόπο που μοιάζει… μαγικό, έδωσε τέλος στα προβλήματά του αναφορικά με την εμφάνιση, την ακοή, αλλά και την ψυχολογία του. Χάρη στην εξειδικευμένη επέμβαση του εξασφάλισε ένα καινούργιο, άρτιο και λειτουργικό αυτί!

Έπειτα από 5 χρόνια ζωής, ο μικρούλης απέκτησε για πρώτη φορά ένα ωραιότατο αυτάκι και η χαρά του, όπως θα δείτε στο παρακάτω βίντεο, δεν περιγράφεται!

 

View this post on Instagram

 

Apparently this is going viral on TikTok! 😊 #microtia #atresia #earsurgery #lewinear #3dear #supor

A post shared by Sheryl Lewin MD – Microtia Ear (@sheryllewinmd) on

Μαμά-γορίλλας υποβλήθηκε σε καισαρική έκτακτης ανάγκης για να σωθεί το σπάνιο νεογέννητο γοριλλάκι της!

Μια ομάδα ειδικών βοήθησε πριν από μερικές ημέρες μία θηλυκή γορίλλα να φέρει στον κόσμο το μωρό της, μέσω έκτακτης καισαρικής τομής.

Το μωρό της, το οποίο δεν έχει πάρει ακόμα όνομα, γεννήθηκε με βάρος 2.800γρ.

Είναι ο πρώτος αρσενικός γορίλλας που γεννιέται ποτέ στον Ζωολογικό Κήπο Franklin Park της Βοστώνης.

Ανήκει στο είδος των δυτικών πεδινών γορίλλων, οι οποίοι θεωρούνται απειλούμενα ζώα.

Σύμφωνα με τον κτηνίατρο Dr Eric Baitchman, “Για το καλώς έχειν της μαμάς και του μωρού, ήταν επιτακτικό να διαγνώσουμε γρήγορα την κατάσταση της Kiki και να πραγματοποιήσουμε καισαρική τομή πριν ξεκινήσει ο τοκετός της. Ήμασταν τυχεροί γιατί πολύ γρήγορα κινητοποιήθηκε μια καταπληκτική ομάδα με συναδέλφους από τη Μαιευτική Κλινική του Birgham και την Κτηνιατρική Σχολή Cummings. Πρόκειται πραγματικά για μια ομαδική δουλειά και είμαστε ανακουφισμένοι και χαρούμενοι που το χειρουργείο κύλισε ομαλά και ότι μαμά και μωρό είναι ασφαλείς και υγιείς.”

 

πηγή: thesun.ie

Μία εβδομάδα πριν γεννήσει έτρεξε 1,5 χιλιόμετρο σε λιγότερο από 6 λεπτά

Αν δεν έχετε ασχοληθεί ποτέ με το τρέξιμο, ίσως να μην εκτιμήσετε αυτό που κατάφερε αυτή η μέλλουσα μαμά. Αν συνηθίζετε να τρέχετε, όμως, θα συμφωνήσετε ότι ο μέσος χρόνος για να καλύψεις π.χ. 1 χιλιόμετρο, είναι περί τα 7-8 λεπτά. Για 1,5 χιλιόμετρο περί τα 12…

Φανταστείτε, λοιπόν, για τι άθλο πρόκειται, όταν μια ετοιμόγεννη γυναίκα καταφέρνει να τρέξει 1 μίλι (περί τα 1,6 χιλιόμετρα) σε μόνο 5,25 λεπτά! Αυτό ακριβώς πέτυχε η 28χρονη Makenna Myler, η οποία, όπως ήταν αναμενόμενο, έγινε γνωστή παγκοσμίως, όταν ο άνδρας της τράβηξε και δημοσίευσε στο TikTok το παρακάτω βίντεο:

Όπως η ίδια η Myler είπε αργότερα, μιλώντας στο Good Morning America, “Πιστεύω πως η εγκυμοσύνη είναι κάτι υπέροχο και δεν πρόκειται ούτε για ασθένεια, ούτε για ατύχημα, ούτε για κάτι που σε κάνει ανίκανο. Νομίζω ότι πολλές γυναίκες σήμερα αποδεικνύουν για πόσα είναι ικανές και αυτό είναι που έχει σημασία”.

Η ίδια πρόσθεσε, ότι με τον άντρα της, τον οποίον περιγράφει ως τον μεγαλύτερο υποστηρικτή της, βάλανε για αστείο ένα στοίχημα 100 δολαρίων, για το αν θα κατάφερνε να ολοκληρώσει 1 μίλι σε λιγότερο από 8 λεπτά. Και φυσικά, κέρδισε η Myler!

Αξίζει να αναφερθεί, ότι το βίντεο τραβήχτηκε στις 12 Οκτωβρίου, ενώ στις 18 Οκτωβρίου ήταν η τελική ημερομηνία τοκετού της μέλλουσας μαμάς.

Η ίδια, πάντως, απευθυνόμενη σε άλλες μέλλουσες μανούλες, θέλει να πει, ότι παρόλο που το επίτευγμά της κέρδισε παγκόσμιο ενδιαφέρον, η προπόνηση αυτή κατά την διάρκεια του τοκετού δεν ήταν κάτι εύκολο.

“Στο πρώτο τρίμηνο, μπορεί να μην είχα πάρει κιλά, αλλά ένιωθα εξαντλημένη και σίγουρα έτρεχα πιο αργά από τώρα. Έπρεπε να ακούω το σώμα μου και να μην το πιέζω υπερβολικά, κάνοντας μόνο λίγη γυμναστική μέσα στο σπίτι”, λέει η ίδια και συνεχίζει: “Όταν οι άλλοι μου λένε πόσο θα τρέξεις αυτή τη φορά, τους απαντώ: Όσο αντέξει το σώμα μου. Αν δεν θέλω να το κάνω δεν θα το κάνω, γιατί αυτό που προέχει είναι η εγκυμοσύνη μου και η υγεία μου”.

Και παρόλο που οι περισσότερες γυναίκες δεν καταφέρνουν ούτε χωρίς μωρό να τρέξουν τόσο, η γυμναστική της Myler, η οποία ονειρεύεται να εκπροσωπήσει τις ΗΠΑ στους Ολυμπιακούς Αγώνες, είναι ασφαλής, σύμφωνα με τους ειδικούς: “Στις ασθενείς μου, γενικώς, λέω ότι μπορούν να συνεχίσουν να κάνουν ό,τι έκαναν πριν την εγκυμοσύνη, αρκεί να νιώθουν άνετα και να μην πονούν”, λέει η γυναικολόγος Dr. Danielle Jones, η οποία δεν σχετίζεται με την Myler. “Δεν βλέπεις κάτι τέτοιο πολύ συχνά, γιατί οι περισσότεροι προτιμούν να χαλαρώσουν στο τρίτο τρίμηνο και δεν θέλουν να τρέχουν, αλλά σίγουρα υπάρχουν άνθρωποι εκεί έξω που μπορούν άνετα να συνεχίσουν να προπονούνται στην εγκυμοσύνης.”

Η Jones, βέβαια, τόνισε ότι υπάρχουν καταστάσεις που θα πρέπει να αποτρέπουν την άσκηση στην εγκυμοσύνη και ότι οι γυναίκες θα πρέπει πάντα να συμβουλεύονται τους γυναικολόγους τους, καθ’όλη τη διάρκεια της εγκυμοσύνης και να τους ενημερώνουν για το είδος γυμναστικής που κάνουν.

Πάντως για τις εγκύους που συνεχίζουν να αθλούνται χωρίς προβλήματα τα οφέλη είναι σημαντικά. Η Jones κάνει λόγο για πιο εύκολο και σύντομο τοκετό και μικρότερες πιθανότητες για καισαρικής γιατί η γυναίκα έχει αντοχές, ενώ και η ανάρρωση μετά τον τοκετό μπορεί να είναι ταχύτερη.

Και η Myler, πάντως, παραδέχτηκε πως βρίσκεται υπό την επιτήρηση του γιατρού της σε όλη την διάρκεια της εγκυμοσύνης της, ενώ πέρα από την προπόνησή της, φροντίζει να ξεκουράζεται πολύ και να τρώει σωστά, για το καλό της ίδιας και του μωρού. Τονίζει δε, ότι “τα τελευταία 10 χρόνια μου ως αθλήτρια φροντίζω να ακούω το σώμα μου και τις ανάγκες του. Δεν θα πρέπει οι άλλες γυναίκες που δεν αθλούνται συστηματικά να προσπαθήσουν να συγκριθούν μαζί μου.”

Σε κάθε περίπτωση, παρόλο που σκοπεύει να επιστρέψει στις προπονήσεις σύντομα μετά τον τοκετό, δεν σκοπεύει να αγχωθεί με την επαναφορά στο παλιό της σώμα. “Εύχομαι μόνο αυτό το μωρό να με αλλάξει με θετικό τρόπο, να με ωριμάσει”, λέει αναφερόμενη στο πρώτο της παιδί, το οποίο, ωστόσο, σύμφωνα με την τελευταία της ανάρτηση στο Instagram δεν έχει κάνει ακόμα την εμφάνισή του…

Τί κάνουν τα νεογέννητα στα πρώτα 70 λεπτά της ζωής τους;

Τα πρώτα 70 λεπτά μιας ολόκληρης ζωής…το χρονικό διάστημα μέσα στο οποίο τα νεογέννητα μωρά αρχίζουν να ανακαλύπτουν τον κόσμο έξω από τη μήτρα της μητέρας τους.

Αν και ο χρόνος αυτός ποικίλλει, μελέτη που έγινε σε 28 βρέφη αποδεικνύει ότι τα περισσότερα από αυτά επιδίδονται στις εξής δραστηριότητες κατά τα πρώτα 70 λεπτά μετά τον τοκετό:

0 λεπτά: Τα μωρά ξεσπούν σε κραυγές που συνοδεύουν τη διαδικασία της γέννησης, «αφυπνίζοντας» συγχρόνως τους πνεύμονες.

2 λεπτά: Μετά από το έντονο κλάμα, τα μωρά ξοδεύουν λιγότερο από ένα λεπτό χαλάρωσης στο στήθος της μητέρας τους. Οι ερευνητές εικάζουν ότι αυτή η ησυχία αποτελεί ένδειξη ότι το νεογέννητο θέλει να προστατευτεί από τους εχθρούς που φοβάται ότι θα το πάρουν από τη μητέρα του.

2,5 λεπτά: Καθώς αρχίζουν να ξυπνούν, τα νεογέννητα ανοίγουν τα μάτια τους για πρώτη φορά και σταδιακά αρχίζουν να κουνάνε το στόμα και το κεφάλι τους.

8 λεπτά: Τα μωρά γίνονται ακόμη πιο δραστήρια, κρατώντας τα μάτια τους ανοικτά για πέντε ή περισσότερα λεπτά. Κατά τη διάρκεια αυτής της φάσης, φαίνεται ότι αυξάνεται το ενδιαφέρον των νεογνών για το φαγητό, κοιτάζοντας το πρόσωπο και το στήθος της μητέρας τους και κουνώντας τα χέρια προς το στοματάκι τους.

18 λεπτά: Είναι ήδη εξουθενωμένα! Ώρα για ξεκούραση!

36 λεπτά: Έχοντας ανακτήσει τις δυνάμεις τους, τα νεογέννητα αρχίζουν να κλωτσάνε πολύ γρήγορα με τα ποδαράκια τους για να φτάσουν στο στήθος της μητέρας τους. Σε αυτή τη φάση στηρίζονται σε μεγάλο βαθμό στην αίσθηση της όσφρησης για να περιηγηθούν.

62 λεπτά: Το νεογέννητο λαμβάνει μικρές ποσότητες από το πρωτόγαλα. Ο πρώιμος αυτός θηλασμός διεγείρει τα στήθη ώστε να παράγουν το γάλα και βοηθά επίσης τη μήτρα της γυναίκας να επανέλθει στο κανονικό μέγεθος πριν από την εγκυμοσύνη.

70 λεπτά: Αποστολή εξετελέσθη! Τα νεογέννητα ξεκουράζονται απολαμβάνοντας τον υπνάκο τους!

«Αυτή είναι η πεθερά μου. Ο ήρωας της οικογένειά μας»: Η ανάρτηση ενός συζύγου που συγκλονίζει

Με μία ανάρτηση που κάνει τις τελευταίες ημέρες τον γύρο του κόσμου, ένας σύζυγος τιμά δημόσια την πεθερά του για όσα τους έχει προσφέρει και για τον αγώνα ζωής που δίνει, πρώτα για τους γύρω της και μετά για τον εαυτό της, με σκοπό να αποδείξει, ότι μερικές φορές το ποιος είναι κάποιος πραγματικά φαίνεται από τις πράξεις του και όχι από την πρώτη εντύπωση που σχηματίζεις γι’αυτόν:

 

“Αυτή είναι η Σάρον, η πεθερά μου.

Μου δίδαξε ότι είναι σημαντικό να βλέπεις κάποιον για το ποιος είναι πραγματικά, όχι σύμφωνα με το τι περιμένεις από αυτόν.

Όταν γνώρισα για πρώτη φορά τη πεθερά μου, δυσκολεύτηκα να καταλάβω την βαριά επαρχιώτικη προφορά της. Και μου φαινόταν και λίγο αυταρχικός τύπος, επιθετικά ευγενική. Αλλά ήξερα ότι είναι σημαντική για την αγάπη της ζωής μου, τη γυναίκα μου,, γι ‘αυτό την αποδέχτηκα κακόκεφα, όπως κάνουν κάποιοι από εμάς όταν η οικογένεια μας επιβάλλεται.

5 χρόνια μετά, συνέχιζα να μην γνωρίζω πραγματικά.

Όταν η γυναίκα μου εμφάνισε λευχαιμία στα 30. Όταν ο κόσμος μας γκρεμίστηκε και άλλαξε για πάντα, η Σάρον πολύ ήσυχα και πολύ σταθερά μπήκε στο ρόλο για τον οποίο γεννήθηκε. Μετακόμισε, με τον μη αυτοεξυπηρετούμενο, απόμαχο του Βιετνάμ, σύζυγό της, στο σπίτι μας και έγινε ένας ακόμα φροντιστής της γυναίκας μου.

Τα τελευταία δύο χρόνια ψωνίζει κυρίως εκείνη από το σούπερ μάρκετ, μαγειρεύει σχεδόν κάθε γεύμα, πλένει και καθαρίζει, πηγαίνει και τα δύο εξαρτώμενα από εκείνη άτομα του σπιτιού μας σε σχεδόν κάθε ένα από τα 300+ ραντεβού σε γιατρούς, ταξινομεί δεκάδες χιλιάδες χάπια και βεβαίωνεται ότι όλα ελήφθησαν εγκαίρως, κάθε ώρα, κάθε μέρα.

Και τα κάνει όλα αυτά, ενώ και η ίδια διαγνώστηκε με καρκίνο πριν από 6 μήνες. Και ενώ έκανε μαστεκτομή. Και ενώ κάνει χημειοθεραπείες.

Μουρμουράει όταν κάνει δουλειές. Μιλάει στον εαυτό της όταν δεν υπάρχει κανείς εκεί για να την ακούσει και συνεχίζει καθημερινά, με ταπεινότητα και χάρη.

Τράβηξα αυτή τη φωτογραφία πριν φύγω για τη δουλειά σήμερα το πρωί. Δεν ήξερε ότι ήμουν εκεί.

Αυτό, φίλοι μου, είναι το μεγαλείο σε μια ήσυχη στιγμή. Περιμένοντας τη βρώμη να βράσει για να τη δώσει στην κόρη της, για 300η φορά από τότε που αρρώστησε.

Δεν μπορούν όλοι να έχουν έναν πραγματικό, γήινο υπερήρωα στη ζωή τους.

Και γι ‘αυτό γεμίζω με ευγνωμοσύνη κάθε μέρα.”

πηγή: Love What Matters -Credits: Scott Mann

Ένα από τα πιο πολύτιμα δώρα που μπορούμε να κάνουμε στα παιδιά μας είναι να χαιρόμαστε που τα βλέπουμε

Γράφει η μαμά-blogger Elizabeth Spencer

 

Χάρηκα τόσο πολύ που είδα την κόρη μου τις προάλλες. Επέστρεψε στο σπίτι αρκετά νωρίς, δεν την περίμενα. Κοίταξα στην πόρτα και στεκόταν εκεί, μπροστά μου. Χάρηκα πολύ.

Μου θύμισε τον πρώτο καιρό του γάμου μας, με τον άνδρα μου, που σταματούσαμε έξω από το σπίτι των γονιών μου απροειδοποίητα, καθώς πηγαίναμε κάπου. Μπαίναμε μέσα και η μαμά μου εμφανιζόταν από την κουζίνα με μια ξύλινη κουτάλα στο χέρι, πάντα κάτι μαγείρευε, και μας έδειχνε πάντα πόσο χαιρότραν.

Ως μαμάδες, ένα από τα πιο ισχυρά δώρα που έχουμε να κάνουμε στα παιδιά μας είναι το να είμαστε απλά χαρούμενες που τα βλέπουμε. Το να τους δείχνουμε, ότι απλά και μόνο η παρουσία τους, όχι η απόδοσή τους, απλά και μόνο η ύπαρξή τους, κάνει τη ζωή μας καλύτερη.

Πριν ακόμα γεννηθούν, χαιρόμαστε να βλέπουμε τα παιδιά μας

Χαζεύουμε στην οθόνη του υπερήχου, προσπαθούμε να καταλάβουμε το σχήμα τους. Χαιρόμαστε τόσο, όταν διακρίνουμε τη μικροσκοπική φιγούρα τους.

Είμαστε πανευτυχείς που βλέπουμε το μωρό μας, όταν γεννιέται. Το παίρνουμε στη αγκαλιά μας και χαζεύουμε το πρόσωπό του, το οποίο απλά φανταζόμασταν όλους τους προηγούμενους μήνες.

Χαιρόμαστε που βλέπουμε τα παιδιά μας όταν ξυπνούν κάθε πρωί (ή τουλάχιστον προσπαθούμε να είμαστε χαρούμενοι… ή να φερόμαστε με χαρά, ελπίζοντας να ξεκινήσει καλά η μέρα). Τα καλημερίζουμε με ένα χαμόγελο, γιατί ανεξάρτητα από τις πιθανότητες κόντρα σε αυτό, θέλουμε να είναι καλή η μέρα.

Χαιρόμαστε που τα βλέπουμε μετά το σχολείο (ή τουλάχιστον προσπαθούμε να τους δείξουμε ότι χαιρόμαστε) όταν κατεβαίνουν από το σχολικό, ή μπαίνουν στο αμάξι μας ή βγαίνουν από την πόρτα του σχολείου. Ψάχνουμε στα πρόσωπά τους να δούμε τι μέρα είχαν, αν θα πρέπει να τα συγχαρούμε ή να τα παρηγορήσουμε για κάτι.

Χαιρόμαστε που βλέπουμε τους μικρούς αθλητές μας ή τους καλλιτέχνες μας, όταν βγαίνουν από το αποδυτήριο έπειτα από ένα παιχνίδι ή από τα παρασκήνια έπειτα από μια παράσταση. Ανεξάρτητα από το σκορ ή τις κριτικές, όσον αφορά εμάς, έχουν κερδίσει το παιχνίδι και έχουν κλέψει την παράσταση!

Χαιρόμαστε που βλέπουμε τους εφήβούς μας να επιστρέφουν στο σπίτι. Χαιρόμαστε να βλέπουμε τους αποφοίτούς μας σε μια μεγάλη σειρά από καπέλα και φορέματα. Τους ξεχωρίζουμε ανάμεσα σε άλλους, το βλέμμα μας θολώνει από δάκρυα υπερηφάνειας και χαράς.

Είμαστε χαρούμενοι όταν βλέπουμε τα μεγάλα παιδιά μας να έρχονται σπίτι από μια πόλη όπου σπουδάζουν και που είναι η νέα μόνιμη διεύθυνση τους. Έρχονται για τα Χριστούγεννα ή για Σαββατοκύριακο, και τη στιγμή που περνούν την πόρτα, το σπίτι μας παίρνει ζωή ξανά.

Η Elizabeth Spencer με τις κόρες της

Χαιρόμαστε που βλέπουμε τους νεαρούς μας ενήλικες όταν εμφανίζονται στην κουζίνα μας αργά το πρωί, όταν το πρωινό έχει μετατραπεί σε πρόγευμα.

Χαιρόμαστε που βλέπουμε τα ενήλικα παιδιά μας όταν πηγαίνουμε στα σπίτια τους, όταν είμαστε εμείς οι φιλοξενούμενοι. Κοιτάζουμε τριγύρω και βλέπουμε τις ζωές που έχουν χτίσει και είμαστε ευγνώμονες γνωρίζοντας ότι έχουμε επενδύσει τη ζωή μας σε κάτι πέρα ​​από τον εαυτό μας.

Αυτή η χαρά να βλέπουμε τα παιδιά μας είναι δώρο για εκείνα, και το καλύτερο είναι ότι στην πορεία, είναι ένα δώρο που και εκείνα θα μας δίνουν.

Μας ψάχνουν μέσα από την κούνια τους ή από το λεωφορείο ή από το χωράφι ή από τη σκηνή ή από τον δρόμο ή από την πόρτα, και τα πρόσωπά τους φωτίζονται όταν μας βλέπουν, φωτίζοντας και το δικό μας πρόσωπο!

Πριν από μερικές εβδομάδες, ήμουν στην κουζίνα μας όταν η έφηβη κόρη μου επέστρεψε στο σπίτι από ένα μάθημα. Μπήκε μέσα, με είδε και είπε, «Πω, ευχαριστώ, Θεέ μου!»

“Ευχαριστώ Θεέ μου, για τι πράγμα”, τη ρώτησα.

“Ευτυχώς που είσαι εδώ! Ήθελα να σε δω”

Και τότε αυτόματα, και των δυο μας οι ζωές έγιναν καλύτερες. Και τότε αυτόματα, ήμασταν και οι δύο τόσο χαρούμενες.

10 απίστευτες βραβευμένες φωτογραφίες που υμνούν την οικογένεια και που αξίζει να βγάλετε κι εσείς

Στις δύσκολες στιγμές μας ή απλά στις στιγμές που έχουμε λίγο χρόνο για τον εαυτό μας, η δυνατότητα να ανατρέχουμε σε παλιές φωτογραφίες αποδεικνύεται όχι απλά ανακουφιστική, αλλά και λυτρωτική. Όταν δε σε αυτές φιγουράρουν τα πιο αγαπημένα μας πρόσωπα, οι εικόνες αυτές αποκτούν ακόμα σπουδαιότερο νόημα, μας αγγίζουν βαθιά μας και μας διδάσκουν πόσο πολύτιμες είναι οι στιγμές μαζί τους.

Ορισμένες οικογενειακές φωτογραφίες, μάλιστα, αγγίζουν τα όρια της τέχνης. Ακόμα κι αν απαθανατίστηκαν εντελώς αυθόρμητα, σε στιγμές τυχαίες και με τρόπο απροσδόκητο, υπάρχουν εικόνες που υμνούν το νόημα της οικογένειας και που σίγουρα όλοι μας θα θέλαμε να έχουμε φυλαγμένες στα αρχεία μας.

Το Boredpanda συγκέντρωσε χιλιάδες τέτοιες εικόνες και στη συνέχεια ζήτησε από κορυφαίους φωτογράφους να τις ξεχωρίσουν και να διακρίνουν αυτές που πραγματικά αποτελούν ωδή στην οικογένεια. Δείτε παρακάτω τις 10 πρώτες και είμαστε βέβαιοι, ότι θα τις λατρέψετε:

Els Korsten (Ολλανδία) – Η χαρά του παιδιού

Menino Conhece Menina (Πορτογαλία) – «Πατέρας» -ο σημαντικότερος τίτλος ευγενείας για έναν άνδρα

Bex Maini (Ηνωμένο Βασίλειο) – Αγνή χαρά

Emily Renier (Ηνωμένο Βασίλειο) – Έξω από την πραγματικότητα…

Sanne De Block (Bέλγιο) – Γλυκόπικρη στιγμή…

Catherine Hudson (Γαλλία) – Η ελεύθερη ψυχή του παιδιού

Rachel Ryan (Ηνωμένο Βασίλειο) – «Είμαι ανίκητος»

Pedro Vilela (Πορτογαλία) – Φίλες για πάντα

Joshua D’hondt (Bέλγιο) – Καλοκαιρινή διασκέδαση

Lavinia Nitu (Itαλία) – Η ζεστασιά της μάνας…

 

Γνωρίστε τον 12χρονο που ξεκινά σπουδές στην Αεροδιαστημική Μηχανική στο Πολυτεχνείο της Georgia

Συγκρατήστε το όνομα του Caleb Anderson, καθώς όπως φαίνεται είναι από αυτά που θα γράψουν ιστορία. Ο 12χρονος, ο οποίος έγινε δεκτός από τη MENSA σε ηλικία 3 ετών, ξεκινά να φοιτά εντός του μήνα στο Πολυτεχνείο της Georgia, στην πόλη από την οποία κατάγεται. Το παιδί-θαύμα, αφού εντυποσίωσε τον Πρόεδρο με τις απίστευτες γνώσεις του και την ικανότητά του να εκτιμά και να συγκρατεί σύνθετες πληροφορίες, έγινε δεκτός στο τμήμα της Αεροδιαστημικής Μηχανικής.

Η μητέρα του, Claire Anderson, εξηγεί πως “τίποτε από όσα έχει κάνει ο Caleb μέχρι σήμερα δεν μας έχει φανεί φυσιολογικό”. Όπως η ίδια λέει, σε ηλικία μόλις 4 εβδομάδων άρχισε να μιμείται τη φωνή της μαμάς του. Στα δύο του χρόνια μπορούσε να διαβάζει το Σύνταγμα των Η.Π.Α. Στα τρία έγινε δεκτός στη MENSA, ενώ παράλληλα με τις σπουδές του όλα αυτά τα χρόνια έχει μάθει Ισπανικά, Γαλλικά και Μανδαρινικά.

“Δεν είμαι τόσο έξυπνος, απλά ‘πιάνω’ γρήγορα τις πληροφορίες”, λέει ο ίδιος μιλώντας στα αμερικανικά μέσα, με εξαιρετική σεμνότητα.

“Θυμάμαι χαρακτηριστικά, να πηγαίνω στην Πρώτη τάξη του σχολείου και όλοι να είναι πολύ ψηλότεροι από εμένα, γιατί εγώ ήμουν 2 ετών -με το ζόρι περπατούσα”, προσθέτει γελώντας. Πολύ γρήγορα βρέθηκε στο Γυμνάσιο, όμως εκεί οι συμμαθητές δεν ήταν ιδιαίτερα φιλικοί. “Με αντιμετώπιζαν σαν ανωμαλία”, λέει ο ίδιος, ο οποίος ολοκλήρωσε και τα μαθήματα του Λυκείου σε ηλικία 11 ετών και τον τελευταίο χρόνο σπουδάζει αεροναυπηγική στο Chattahoochee Technical College. Ο ίδιος ελπίζει να μπορέσει να λάβει μια μέρα υποτροφία στην Tesla, του Elon Musk.

Διαβάστε ακόμα: Γνωρίστε το 4χρονο παιδί-θαύμα με IQ 154 για το οποίο μιλά όλος ο κόσμος

Ωστόσο, οι γονείς του φιλοδοξούν να λάβει πιο ολιστική μόρφωση στο Πολυτεχνείο της Georgia. Επίσης, θέλουν να λάβει σημαντικά μαθήματα ζωής, έξω από τις σχολικές τάξεις.

“Θέλουμε να βεβαιωθούμε πως όταν θα είναι ενήλικας θα γίνει ένας εξαιρετικός σύζυγος, σπουδαίος πατέρας και καλός φίλος”, λέει το ζεύγος Anderson. Η μαμά του είναι κάτοχος Master στην εκπαίδευση και ο μπαμπάς του είναι στις πωλήσεις ηλεκτρονικών υπολογιστών. Είναι προφανές, όπως προσθέτουν, ότι τους είναι αδύνατον να τον βοηθήσουν πλέον με τα μαθήματά του. “Καταλάβαμε, όμως, ότι υπάρχουν κι άλλες γνώσεις που μπορούμε να του δώσουμε, ώστε να γίνει ένας άνθρωπος με καλοσύνη, συμπόνοια και που θα αναζητά πάντα το καλό στους άλλους.”

πηγή: dailymail.co.uk