Πολλά μπορεί να απασχολούν έναν γονέα για το παιδί του και η διατροφή του δεύτερου δεν θα μπορούσε να αποτελεί εξαίρεση.
Όλοι οι γονείς ανησυχούν για το φαγητό των παιδιών τους. Έφαγε αρκετά; Πήρε όσες θρεπτικές ουσίες χρειαζόταν; Μήπως να του έδινα μια μικρή σοκολάτα για να φάει και φαγητό;
Διατροφολόγοι, γιατροί ακόμα και ψυχολόγοι έχουν ασχοληθεί με τη διατροφή των παιδιών ενώ χιλιάδες βιβλία έχουν γραφτεί για αυτή.
Πρόσφατα η Dina Rose μητέρα, κοινωνιολόγος και ειδικός στη διατροφή πρότεινε μια νέα θεωρία για το πώς μπορούμε να βελτιώσουμε την ώρα του φαγητού με τα παιδιά.
Συγκεκριμένα, μας συμβουλεύει να επικεντρωθούμε στο πώς τρώνε τα παιδιά μας και όχι τόσο στο τι τρώνε.
«Δώστε περισσότερη προσοχή στο να δημιουργήσετε υγιεινές διατροφικές συνήθειες και όχι τόσο στο ποιες τροφές θα καταναλώσει το παιδί σας».
Με την παχυσαρκία στην χώρα μας, λοιπόν, να χτυπά κόκκινο, οι συμβουλές της φαίνονται πολύ χρήσιμες…
Η συγγραφέας ξεκινά το σκεπτικό της λέγοντας ότι οι γονείς επικεντρωνόμαστε τόσο πολύ στο να προσφέρουμε στα παιδιά μας τις σωστές θρεπτικές ουσίες που καταλήγουμε απλώς να τους δίνουμε ό,τι θέλουν. Σκεφτείτε αυτό: Είναι μεσημέρι και βρίσκεστε στο τραπέζι με τα παιδιά σας. Επιμένετε να φάνε όσα τους έχετε στο πιάτο και εκείνα αρνούνται πεισματικά. Στο τέλος, υποχωρείτε και καταλήγετε να τους δίνετε σάντουιτς και, ίσως, κάποιο φρούτο σκεπτόμενη ότι τουλάχιστον παίρνει πρωτεΐνες και καταναλώνει φρούτα.
Τι μπορείτε να κάνετε για να το αλλάξετε αυτό;
Αρχικά, οπλιστείτε με υπομονή. Αν τα παιδιά σας μισούν ένα φαγητό που τους προτείνετε δοκιμάστε να το ξανά «λανσάρετε» λίγες μέρες μετά. Μπορεί να σας πάρει καιρό, αλλά τελικά τα παιδιά σας θα φάνε και λίγο μπρόκολο.
Μην λυγίσετε και δώσετε στα παιδιά μόνο τροφές «φιλικές» προς αυτά. Το μόνο που καταφέρνετε έτσι είναι να τα «κακομαθαίνετε» σε γλυκά ή πολύ αλατισμένα και «εύκολα» τρόφιμα. Δύσκολα, θα αλλάξει αυτό αργότερα.
Επιπλέον, να σκέφτεστε ότι και στο φαγητό, όπως στα περισσότερα πράγματα, τα παιδιά χρειάζονται πρόγραμμα και καθοδήγηση. Για να τα καταφέρετε, βάλτε και τα παιδιά στο παιχνίδι. Εξηγήστε τους ότι θα υπάρξουν ορισμένοι νέοι κανόνες όσον αφορά στο φαγητό και ξεκαθαρίστε τα βήματα της νέας τάξης. Οι κανόνες σας δεν θα έχουν να κάνουν μόνο με τον τύπο του φαγητού που θα καταναλώνετε, αλλά και για τις ώρες φαγητού. Εξηγήστε ότι εκείνες τις ώρες μέσα στην ημέρα το παιδί μπορεί να φάει το φαγητό του, αλλά και τα γλυκά του. Έτσι δεν θα θελήσει να τσιμπολογήσει στο ενδιάμεσο και θα νιώσει ότι δεν του απαγορεύετε κάτι.
Η Dina Rose μάλιστα χωρίζει τις τροφές σε 3 κατηγορίες: Τα «φαγητά ανάπτυξης» (φρέσκα και υγιεινά φαγητά), τα χαλαρά φαγητά (τροφές που δεν είναι απαγορευτικές, όπως το παγωμένο γιαούρτι, οι φτερούγες κοτόπουλου κ.ά) και τα κεράσματα (γλυκά, fast food κ.ά).
Με αυτόν το διαχωρισμό μπορεί πολύ εύκολα να ακολουθήσει τον κανόνα της που θέλει τα παιδιά να μην τρώνε δυο συνεχόμενες μέρες το ίδιο φαγητό. Όπως υποστηρίζει άλλωστε η ποικιλία είναι πολύ σημαντική.
Δώστε στο παιδί σας επιλογές. Όχι πολλές! Αποφύγετε την ερώτηση «Τι θα ήθελες να φας» και αντίθετα προτείνετε κάτι, όπως: «Θα ήθελες πατάτες ή μακαρόνια;».
Επαινέστε τα παιδιά σας όταν τρώνε σωστά. Αναγνωρίστε την «μάχη» τους και ευχαριστήστε τα που δεν σας πέταξαν το φαγητό στο πάτωμα, αυτή την φορά!
Διδάξτε τους τις μερίδες. Εξηγήστε τους ότι μπορούν να τρώνε πολλά από τα υγιεινά φαγητά, λιγότερα από τα χαλαρά και ελάχιστα από τα κεράσματα.
Συζητήστε για το φαγητό. Αφήστε τα παιδιά να το περιγράψουν χρησιμοποιώντας περισσότερες λέξεις από το «αηδία» ή το «νόστιμο».
Τέλος, να έχετε πάντα ένα σχέδιο Β’. Μπορείτε να προσφέρετε στο ιδιότροπο με το φαγητό παιδί σας κάτι που να ξεφεύγει από το πρόγραμμα, αλλά όχι κάτι που εκείνο λατρεύει. Και πάντα θα έχετε αυτό ως αντιπρόταση. Στο τέλος, θα το βαρεθεί και θα θέλει αυτό που του προσφέρατε εξ’ αρχής…
