Η μαμά-blogger Amy Betters-Midtvedt διηγείται στο scarymommy.com την πραγματικότητα του να είσαι μια εργαζόμενη μητέρα: «Μόλις άφησα τα πέντε παιδιά μου στο σχολείο. Ο σύζυγός μου βρίσκεται εκτός πόλης, οπότε είμαι μόνη μου εδώ.
Κάπως έτσι ξεκινά η μέρα μας… Μπορεί όλο αυτό να ακούγεται οικείο σε εσάς:
Ξύπνησα τα παιδιά έπειτα από πολλές προειδοποιήσεις. Τα έπεισα ότι, ναι, πρέπει οπωσδήποτε να σηκωθούν από το κρεβάτι, και όχι, δεν αστειεύομαι!
Τα παιδιά έφαγαν. Δημητριακά, τοστ, αυγά, τσάι. Ξεκίνησα να συγκεντρώνω τα χρήματα για τους λογαριασμούς που έπρεπε να πληρώσω, ενώ συγχρόνως έπρεπε να απαντήσω σε πλήθος ερωτήσεων των παιδιών σχετικά με την περίεργη συμπεριφορά της γάτας, τον τρόπο που κάποιος μαθαίνει να είναι ταχυδακτυλουργός και τι είναι αυτό που χρειάζεται κανείς μέσα στο ιδανικό σακίδιο!
Λίγα λεπτά αργότερα, εγώ και τα παιδιά μου δίναμε την καθημερινή μάχη μας για το χτένισμα των μαλλιών, την επιλογή των ρούχων και τη σειρά με την οποία θα μπει ο καθένας στο μπάνιο!
Το κολατσιό ετοιμάστηκε, οι χαμένες κάλτσες βρέθηκαν, οι δραστηριότητες μετά το σχολείο ανακεφαλαιώθηκαν. Οι προειδοποιήσεις για την ασφάλεια στο σχολείο δόθηκαν. Τα παιδιά έφτασαν μέχρι το σχολικό λεωφορείο. Τώρα είναι καιρός να πάω κι εγώ στη δουλειά!
Το χάος που άφησαν τα παιδιά πίσω τους φεύγοντας, θα παραμείνει εκεί για μια ολόκληρη μέρα. Θα προσπαθώ να το συμμαζέψω καθώς θα ετοιμάζω το δείπνο, ενώ ταυτόχρονα θα βοηθάω τα παιδιά με τις εργασίες του σχολείου.
Ίσως να κάνετε κι εσείς το ίδιο.
Αυτό το κείμενο είναι για τις μαμάδες που τα έχουν κάνει όλα αυτά πριν από τις 8:30 το πρωί. Εκείνες που, όπως κι εγώ, σπεύδουν στη δουλειά τους επειδή, παρά το πώς αισθάνονται, η μέρα έχει μόλις ξεκινήσει.
Είναι όμως και για τις μαμάδες που μένουν στο σπίτι με τα μικρά τους, τα οποία προσπαθούν να ματαιώσουν τις προσπάθειές σας να αντιμετωπίσετε το ίδιο χάος ακόμα κι αν βρίσκεστε στο σπίτι.
Είμαστε στα χαρακώματα, φίλες μου, γι’ αυτό μερικές φορές μοιάζει σαν να έχει πέσει βόμβα!
Ξέρω ότι κι αυτό θα περάσει… Κάποια μέρα, θα καθόμαστε στις τακτοποιημένες κουζίνες μας ή θα μένουμε σε ένα ήσυχο σπίτι.
Και απ’ όσο γνωρίζω, αυτό θα μας λείψει πολύ!
Θα μας λείψουν αυτά τα σημάδια αγάπης και ζωής μέσα στο σπίτι. Τα υπολείμματα φαγητού και τα άπλυτα ρούχα, τα δημητριακά και οι πεταμένες κάλτσες από εδώ κι εκεί.
Έτσι, σήμερα επιλέγω να αγαπήσω αυτό το χάος! Επιλέγω να αφήσω πίσω το άγχος και πλέον ξέρω ότι δεν είναι δυνατό να τα καταφέρνουμε όλα. Δεν μπορούμε να έχουμε σούπερ καθαρά σπίτια, καταπληκτικές δουλειές και παιδιά που συμπεριφέρονται άψογα -όλα αυτά ταυτόχρονα!
Ξέρω ότι θα έχουμε μικρές δόσεις από καθένα από αυτά τα πράγματα σε τυχαίες στιγμές. Και αυτό είναι αρκετά καλό. Διότι, πάνω απ’ όλα, έχουμε πολλή αγάπη. Αυτό το χάος που επικρατεί στο σπίτι περικλείει πάρα πολλή αγάπη!
Επειδή, κοιτάξτε τι βρήκα όταν τα παιδιά μου έφυγαν για το σχολείο σήμερα: Αυτό το σημείωμα. Αυτή την απόδειξη αγάπης: «Είσαι η καλύτερη μαμά σε ολόκληρο τον κόσμο». Αυτά τα παιδιά είναι ο λόγος για το χάος στο σπίτι μου, αλλά και ο λόγος για τη χαρά.
Πάρα πολλή αγάπη!
Έχουμε αυτό, φίλες μου. Ακόμα κι αν η κατάσταση στον πάγκο της κουζίνας μας μοιάζει σαν να μην “την έχουμε”».
Διαβάστε επίσης
Εφηβική βία: Είναι ο καθρέφτης μας;
