«Πανδημία η… δέκατη μούσα»: Η συγγραφέας Βασιλική Νικοπούλου μιλά για τις επιπτώσεις του κορωνοϊού στην Τέχνη

Σε μία ξεχωριστή τοποθέτηση για τις επιπτώσεις της πανδημίας του κορωνοϊού στον χώρο του πολιτισμού προχώρησε η συγγραφέας, ποιήτρια και εκδότης του οίκου “Χρόνος Εκδόσεις” με καταγωγή από την Λαμία, Βασιλική Νικοπούλου.

Σε δηλώσεις της στην Πάφο η κ. Νικοπούλου σημειώνει πως από τον Μάρτιο του 2020, που άρχισε ο συντονισμένος και καλά οργανωμένος χορός του ιού σε όλο τον κόσμο, τόσο η παγκόσμια οικονομία, όσο και ολόκληρη η κοινωνία μας, έχουν πληγεί πολύ σοβαρά και ίσως ανεπανόρθωτα, αν δεν προσέξουμε βήμα-βήμα την ανασυγκρότησή τους.

Προσθέτει δε, πως οι αιφνίδιες και σημαντικότατες επιπτώσεις στον χώρο των γραμμάτων και των τεχνών, καθώς και διαφόρων πολιτιστικών δομών (πινακοθήκες, βιβλιοθήκες, ιδιωτικές και δημόσιες, αρχειακές συλλογές, μουσεία, θέατρα, πολυδύναμα κέντρα δημιουργικής απασχόλησης, βιβλιοπωλεία, τυπογραφεία, εκδοτικοί οίκοι κ.λ.π.) της πολιτιστικής κληρονομιάς, μας ανάγκασαν είπε, με φόβο και πάθος ν’ αναστείλουμε επ’ αόριστο τη λειτουργία μας ή να περιορίσουμε τις υπηρεσίες μας.

Ακόμη, υπογράμμισε κάθε είδους πολιτιστικές εκδηλώσεις, συναυλίες και παραστάσεις ακυρώνονται ή αναβάλλονται.

Ακολούθως αναφέρθηκε και στις μεγάλες και εντατικές προσπάθειες για την παροχή εναλλακτικών και ψηφιακών υπηρεσιών για τη διατήρηση των βασικών δραστηριοτήτων και με τους ελάχιστους πόρους και εργαλεία που διαθέτει ο καθένας μας.

Επεσήμανε ωστόσο πως η ροή της κανονικότητας και η τεκμηρίωση των ίδιων και υφιστάμενων μέσων, μας απέδειξαν πως τίποτα δεν είναι τελικά αρκετό, ούτε αναπληρώνει τη φυσική παρουσία του καλλιτεχνικού κοινού.

Η κ. Νικοπούλου εκτίμησε, πως “η συνειδητοποίηση του νέου κύματος ψηφιακών δημιουργών και έργων σε όλους τους τομείς του πολιτισμού που αναδείχθηκαν μέσα από τις οθόνες μας, εν καιρώ πανδημίας, μας έχει φέρει μπροστά στο δίλημμα μπρος ιός και πίσω ψέμα”.

Παρατήρησε δε, πως η πολιτιστική μας κληρονομιά δεν μπορεί να εγγυηθεί, ούτε την ασφάλεια μας, ούτε τις θέσεις των εργαζομένων, αλλά ούτε και την απρόσμενη αλλαγή του νέου πολιτιστικού, επιχειρηματικού μοντέλου της εξ’ αποστάσεως μάθησης, έκφρασης, συναίσθησης και συνεισφοράς του κοινού (αναγνωστικού, θεατρικού, μουσικού κ.λ.π.) ως παλλόμενου ζωντανού οργανισμού που αντιδρά στις δονήσεις της δημιουργίας και στο καθημερινό, πολιτιστικό βίωμα την πράξη, ως ύψιστη πράξη σωματικής, πνευματικής και ψυχικής του συμμετοχής.

Οι στίχοι του Γιάννη Ρίτσου σημείωσε, πως «ο καθένας μονάχος πορεύεται στον έρωτα, μονάχος στη δόξα και τον θάνατο» είναι επίκαιροι όσο ποτέ.

Ας ελπίζουμε μόνο πως η συνέχεια τους, συμπλήρωσε «το ξέρω το δοκίμασα δεν ωφελεί», να είμαστε και να πορευόμαστε δηλαδή μόνοι και απομονωμένοι, θα μας κάνει να τολμήσουμε, να ονειρευτούμε ξανά το μαζί, το εμείς, κατέληξε.

Σημειώνεται πως η Βασιλική Νικοπούλου επιμελήθηκε μια μοναδική παρουσίαση τον Δεκέμβριο μέχρι τον Ιανουάριο και προ του καθολικού lockdown , στο ατελιέ του Παφίτη ζωγράφου Τάσου Καψοσιδέρη στο κέντρο της Πάφου.

Όπως ανέφερε στο ΚΥΠΕ ήταν μία ανοικτή παρουσίαση ενός καλλιτεχνικού διαλόγου με τίτλο «Με το Χρώμα των Λέξεων” μεταξύ 13 συγγραφικών έργων 9 Ελλήνων ποιητών (Βασιλικής Νικοπούλου, Τάσου Φωτιάδη, Τάκη Τσαντήλα, Μαρίας Αργυρακοπούλου, Σταυρίνας Λαμπαδάρη, Ιωάννας Παπαλέξη, Βίβιαν Ευθυμίου, Μανώλη Κλιματσίδα, Γωγώς Μπελεκούκια και του Παφίτη συγγραφέα Άκη Βάλβη) του εκδοτικού οίκου Χρόνος Εκδόσεις και 17 πινάκων μεικτής τεχνικής του Ελλαδίτη ζωγράφου και αγιογράφου Δημήτρη Νικόπουλου.

Η όλη προσπάθεια αποτέλεσε σημείωσε, μια πολιτιστική ανάσα για τις γιορτές, ενός περιπάτου με συνοδοιπόρους την αγάπη μας για το βιβλίο και το χρώμα. Τα εγκαίνια τελέστηκαν το Σάββατο 12 Δεκεμβρίου, τηρώντας όλα τα πρωτόκολλα υγειονομικών διατάξεων, αφού η παρουσίαση ήταν ανοικτή για 9 ώρες χωρίς καμία συνάθροιση κοινού και για τις υπόλοιπες μέρες θα τηρηθεί το ωράριο των εμπορικών καταστημάτων. Το παρών τους έδωσαν οι πολιτικές αρχές της Πάφου βουλευτές και άλλοι.

Λίγα λόγια για την συγγραφέα

Η Βασιλική Νικοπούλου γεννήθηκε στη Λαμία το 1973 και εργάζεται μέχρι σήμερα ως διαχειρίστρια κατασκευαστικών έργων, συγγραφέας και εκδότης του οίκου “Χρόνος Εκδόσεις”.

Πατέρας της ο ζωγράφος κι αγιογράφος Δημήτριος Νικόπουλος. Στο χώρο της λογοτεχνίας πρωτοεμφανίζεται το 1980 σε τοπικές εφημερίδες, περιοδικά και ραδιόφωνα της Στερεάς Ελλάδας με ποιήματά της και αποκομίζει πολύ καλές κριτικές παρά το μικρό της ηλικίας της. Από το 1990 είναι ιδρυτικό μέλος του Ομίλου Φθιωτών Λογοτεχνών και Συγγραφέων, μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου από το 2012 και Πρόεδρος την τετραετία 2014-2017, με επιμέλεια των δύο συλλεκτικών τόμων του Φθιωτικού Λόγου “Οι θερμοπύλες στα γράμματα και τις Τέχνες” και “Αλαμάνα και Αθανάσιος Διάκος”.

Έχει εκδώσει οκτώ ποιητικές συλλογές. Έργα της έχουν μεταφραστεί στ’ Αγγλικά από τη Μαίρη Κοτσιλίτη και έχουν μελοποιηθεί από τους συνθέτες Ιουλιέττα Παπαλέξη, Κώστα Νέλλα, Σπύρο Θεοδώρου και Κώστα Χατζόπουλο (μέλος του μουσικού συγκροτήματος Άνεμος).

Μάλιστα στο CD του συγκροτήματος με τον τίτλο “Φ Χρυσός Λόγος” της δισκογραφικής εταιρίας ΕΜΙ, μελοποιήθηκαν τέσσερα ποιήματά της, κυκλοφορούν στο youtube μαζί με άλλα των: Κικής Δημουλά, Ανδρέα Εμπειρίκου, Λίνας Νικολακοπούλου, Τζαλαλαντίν Ρουμί, Γιώργου Σκούρτη και Dylan Thomas και παρουσιάζονται ως μουσική – ποιητική παράσταση, σε διάφορες μουσικές σκηνές στην Ελλάδα και το εξωτερικό.

Καλεσμένη από πολιτιστικούς συλλόγους και σχολεία με το εκπαιδευτικό της πρόγραμμα `Μαθητεύω Ποίηση` μετρά τριάντα οκτώ συναπτά χρόνια γραφής και πολλές συμμετοχές σε πολιτιστικές εκδηλώσεις, ανθολογίες και αφιερώματα ποίησης. Έχει διακριθεί σε Πανελλαδικούς και Διεθνείς Διαγωνισμούς Ποίησης και έχει τιμηθεί από το Υπουργείο Πολιτισμού της Ελλάδας, τον Δήμο Αθηναίων, τον Δήμο Λαμιέων, τον Όμιλο Φθιωτών Λογοτεχνών και Συγγραφέων, τον Φιλολογικό Σύλλογο Παρνασσού, την Ιερά Μητρόπολη Φθιώτιδας, την Ολυμπιάδα Γραμμάτων, το Πνευματικό Κέντρο Ρουμελιωτών και τα Πανελλήνια Περιοδικά Τέχνης και Λόγου `Κελαινώ` και `Ομπρέλα` για τη συνολική προσφορά της στα Γράμματα.

Έργα της μεταξύ άλλων “Η πρώτη όραση”, Λαμία 1996, -“Το πνεύμα που πεθαίνει πρώτο…”, Λαμία 1996,-“Ανασκαφές”, Λαμία 1999 -“Ο άλικος κύκλος”, Λαμία 2001, -“Δεσμώτες”, Λαμία 2004, ‘Hλος Ύλης , Έγκλειστος Χρόνος, Εκ- Ποιείν( ποίηση ) , και άλλα .