Συντάκτης: Ναυσικά Διαμαντοπούλου

5 πανεύκολες ασκήσεις για να φτιάξετε τέλειο μπούστο για την παραλία!

Η ώρα που θα φορέσουμε τα μαγιό μας έρχεται όλο και πιο κοντά και το άγχος για το πώς θα φαίνεται το σώμα μας μας κατακλύζει ολοένα και περισσότερο.

Το μπούστο είναι το σημείο που το μαγιό τονίζει περισσότερο και γι’ αυτό χρήζει ιδιαίτερης προσοχής. Όποιο μέγεθος και θέση κι αν έχει, πρέπει να φαίνεται σφριγηλό και όσο το δυνατόν πιο στητό!

Η personal trainer Cassey Ho μάς δείχνει παρακάτω 5 πανεύκολες ασκήσεις που αν εκτελείτε καθημερινά θα δείτε μεγάλη διαφορά στο σώμα σας! Κάθε άσκηση διαρκεί μόλις 1 λεπτό και 30 δευτερόλεπτα!

Διαβάστε επίσης

Ένα παιδί στην εφηβεία βρίσκεται σε «πόλεμο» – Τα όπλα του είναι η αγάπη και η κατανόησή μας

Καλός μαθητής από… κούνια: Τι πρέπει να κάνει η νέα μανούλα για να εκτινάξει τις επιδόσεις του παιδιού

Ένα παιδί στην εφηβεία βρίσκεται σε «πόλεμο» – Τα όπλα του είναι η αγάπη και η κατανόησή μας

«Το παιδί μέσα σου αρνείται να μεγαλώσει και ο ενήλικας που αχνοφαίνεται, σε τραβάει προς το μέρος του… Θέλεις να μεγαλώσεις, μα φοβάσαι.
Θέλεις να πάρεις τη ζωή στα χέρια σου, μα αγχώνεσαι.

Έρχεσαι σιγά σιγά αντιμέτωπος με ευθύνες και αυτό σε πνίγει.

Αρχίζουν οι γύρω σου να απαιτούν περισσότερα από σένα και ταυτόχρονα να σου συγχωρούν λιγότερα… Βλέπεις το σώμα σου να αλλάζει και νιώθεις τόσο άβολα…

Ξεκινάνε οι πρώτοι έρωτες που αργότερα σου τρυπάνε το στομάχι με πρωτόγνωρα συναισθήματα... Αλλάζει ο τρόπος που σκέφτεσαι και που βλέπεις τον κόσμο ολόκληρο!

Τολμάς πράγματα που όταν μεγαλώσεις καταλαβαίνεις πόσο επικίνδυνα ήταν… Και όλα αυτά σου βγαίνουν σε ένταση και νεύρα γιατί δεν ξέρεις πως να εκφραστείς!

Πως να μοιραστείς τις σκέψεις σου… Τα παιδιά στην εφηβεία θέλουν διπλή δόση αγάπης!

Θέλουν διπλάσια κατανόηση και υπομονή!

Θέλουν να τους δείχνεις εμπιστοσύνη για να μην σου κρύβουν πράγματα!

Θέλουν να τους μιλάς για σπάνε τη σιωπή τους και να μπορούν να σου ανοίγονται για όλα όσα τους προβληματίζουν…

Θέλουν να μην επικρίνεις τα λάθη τους αλλά να τους απλώνεις το χέρι για να τους δείξεις τρυφερά το σωστό…

Θέλουν να είσαι διακριτικά κοντά τους όσο επίμονα και αν σε διώχνουν μακριά…

Ένα παιδί στην εφηβεία βρίσκεται σε πόλεμο και τα όπλα του είναι η αγάπη μας και η κατανόησή μας»

Κίκκα Ουζουνίδου

Διαβάστε επίσης

«Η μικρή μου κόρη είχε καρκίνο κι εγώ νόμισα ότι το αίμα της ήταν περίοδος ή κακοποίηση»

Νέος μπαμπάς εξηγεί γιατί… δεν ξυπνά τη νύχτα για να φροντίσει το μωρό

«Η μικρή μου κόρη είχε καρκίνο κι εγώ νόμισα ότι το αίμα της ήταν περίοδος ή κακοποίηση»

Ένα περίεργο σύμπτωμα την έκανε να προβληματιστεί και να ανησυχήσει. Μήπως είχε κάποια πρόωρη εφηβεία; Ή μήπως κάποιος κακοποίησε το μικρό της κοριτσάκι.

Μία μαμά περιγράφει την περιπέτεια της υγείας της κορούλας της, η οποία κατάφερε να βγει δυνατή, δίνοντας κουράγιο παράλληλα, στην οικογένειά της με τη γενναία στάση της.

«Όλα ξεκίνησαν πέρυσι περίπου στις αρχές Ιουίου. Η έφηβη αδελφή μου έμενε μαζί μας εκείνο το χρονικό διάστημα. Μπαινόβγαινε στο μπάνιο για να ετοιμαστεί για τη δουλειά της μαζί με τη μικρή μου κόρη, την Έμμα, η οποία λατρεύει τη θεία της.

Κάποια στιγμή πήγα μέσα στο μπάνιο και είδα στη λεκάνη λίγο αίμα. Ήξερα ότι δεν ήταν από μένα, ούτε ήξερα ότι ήταν η αδελφή μου. Τη ρώτησα αν είχε περίοδο. Εκείνη με κοίταξε απορημένη γιατί δεν ήταν στις μέρες της. «Όχι δεν είναι από μένα», μού είπε. Τότε ήταν που έτρεξε η μικρή μου κόρη και είπε: Μαμά, εγώ το έκανα αυτό!

Φυσικά, άρχισα να ανησυχώ. Τη ρώτησα τα πάντα: αν έπσε και χτύπησε στα γεννητικά της όργανα, αν την άγγιξε κάποιος. Η απάντηση σε όλα ήταν όχι. Περίπου την ώρα πριν από τον ύπνο πάντα πάμε τουαλέτα πριν πέσουμε στο κρεβάτι. Ξανά η Έμμα έκανε πιπί της αίμα. Τότε αποφασσαμε να πάμε στα επείγοντα.

Οι γιατροί της έκαναν εξετάσεις και συμπέραναν ότι είχε μία σοβαρή ουρολοίμωξη και τις έδωσαν αντιβίωση. Όλη την εβδομάδα, συνέχιζε να ουρεί αίμα, αλλά προς το τέλος της έδειχνε να έχει υποχωρήσει.

Ήταν Παρασκευή. Πήγαμε σε ένα παιδικό πάρτυ, όπου έπαιξε και έτρεξε πολύ. Για το υπόλοιπο της ημέρας έμοιαζε να είναι καλά. Λίγο κουρασμένη, αλλά καλά. Αργότερα εκείνο το βράδυ, πήγε νωρίς για ύπνο και δεν σκέφτηκα, ότι όλα ήταν οκ. Το πρωί της Κυριακής σηκώθηκα να ετοιμαστώ για την εκκλησία.

Η διάγνωση του όγκου και το χειρουργείο

Όταν ξύπνησα την κόρη μου, ήταν κάθιδρη, αλλά κρύα. Ξαφνικά, άρχσε να ουρλιάζει και να κλαίει από τον πόνο. Επίσης, άρχισε να παρουσιάζει πυρετό. Έτρεξα στο νοσοκομείο. Εξήγησα στους γιατρούς τι συνέβη την προηγούμενη εβδομάδα και ότι είχε τελειώσει την αγωγή με την αντιβίωση. Εξέτασαν την κοιλιά της και η μία γιατρός φάνηκε να ανησυχεί.

Μας είπαν να κάνουμε έναν υπέρηχο όσο το δυνατόν γρηγορότερο. Για να καθησυχάσω τη μικρή μου της είπα ότι έχει κάτι μικρά εξωγηινάκια στην κοιλίτσα της. Χαμογέλασε. Πήγαμε ξανά μέσα στο γραφείο του γιατρού που είχε στα χέρια του τον υπέρηχο. Είχε έναν όγκο. Κλείσαμε ένα άλλο ραντεβού για μαγνητική. Μόλις κάναμε την εξέταση την πήγα για φαγητό. Όμως, παρότι ήταν ένα φαγανό παιδί, δεν είχε όρεξη να φάει τίποτα.

Τα αποτελέσματα βγήκαν. Η Έμμα είχε όγκο Wilms και έπρεπε να αφαιρεθεί. Σε εκείνο το χρονικό σημείο δεν ήμασταν σίγουρη ότι ήταν καρκινικός όγκος. Όμως, διαισθανόμουν πως ήταν. Και είχα δίκιο.

Η γιατρός μας είπε να μαζέψουμε μερικά πράγματα για μία εβδομάδα. Η επέμβαση θα γινόταν Παρασκευή πρωί. Εμείς, φυσικά, τηλεφωνήσαμε στην οικογένεια και τους φίλους μας για να τους πούμε τι συνέβαινε. Μαζί με τον μπαμπά της μείναμε σε ένα ξενοδοχείο κοντά στο νοσοκομείο που θα γινόταν η επέμβαση. Ήταν μία σκληρή εβδομάδα, γιατί δεν μπορούσαμε να κοιμηθούμε, γνωρίζοντας τι θα αντιμετώπιζε το παιδί μας τις επόμενες μέρες ή μήνες.

Η αρχή του τέλους για την περιπέτειά της

Επιστρέψαμε σπίτι και κάπως ανασάναμε. Την επόμενη εβδομάδα ξεκίνησε χημειοθεραπείες και αντιβιώσεις. Η πρώτη δόση πήγε καλά, αλλά κάθε φορά αρρώσταινε και λίγο παραπάνω.

Το σωματάκι της κοκκίνιζε, ανέβαζε πυρετό.. Ήταν αλλεργική στα αντιβιοτικά. Και έτσι η αγωγή άλλαξε. Στην αρχή του δεύτερου γύρου χημειοθεραπείας τα όμορφα, κόκκινα, σγουρά μαλλάκια της άρχισαν να πέφτουν, όταν τη χτένιζα. Έκλαψα. Εκείνη, με την δύναμη που διέθετε μου έλεγε: Μην κλαις μαμά, μαλλιά είναι. Θα ξαναβγούν!

Άρχισε να φορά μαντίλια και καπελάκια στο φαλακρό κεφαλάκι της. Της άρεσε να πηγαίνει να ψωνίζει καπέλα με τη γιαγιά της. Οι μήνες που ακολούθησαν ήταν πολύ δύσκολοι. Είχε χάσει πολλά: το κολύμπι το καλοκαίρι, το σχολείο, το παιχνίδι. Τις ημέρες που ήταν καλά μπορούσε να κάνει λίγα πράγματα, όπως να βγάζει φωτογραφίες.

Τον Δεκέμβριο ήταν τα γενέθλιά της. Δυστυχώς, δεν μπορούσε να κάνει πάρτι, όμως έσβησε τα κεράκια της. Οι τελευταίες ακτινογραφίες της έδειξαν, ότι είχε αρχίσει να υποχωρεί ο καρκίνος. Νιώσαμε τεράστια συγκίνηση. Μέχρι τότε η κατάθλιψη και το άγχος με είχαν χτυπήσει άσχημα, αλλά είχαμε κοντά μας ανθρώπους που είχαν βιώσει ανάλογες καταστάσεις και μας βοήθησαν να το ξεπεράσουμε. Όλες οι προσευχές μας έπιασαν τόπο. Η Έμμα μάς έδειξε πόσο γενναία και δυνατή ήταν, όχι μόνο στο σώμα, αλλά και την ψυχή της»

Πηγή: Love What Matters

Νέος μπαμπάς εξηγεί γιατί… δεν ξυπνά τη νύχτα για να φροντίσει το μωρό

Ένα μωρό, όταν έρχεται στον κόσμο είναι δύσκολο. Νομίζουμε πως ξέρουμε τι να κάνουμε, αλλά στην πρώτη άυπνη νύχτα ή έναν ύπνο που διακοπεί, τότε βλεπουμε με καθαρό μάτι τι ακριβώς συμβαίνει. Μερικοί άνθρωποι μπορούν να λειτουργήσουν με λίγο ύπνο, ωστόσο υπάρχουν κι εκείνοι που δυσκολεύονται. Και ειδικά οι μαμάδες, που χρειάζονται υποστήρξη σε αυτές τις αγχώδεις στιγμές.

Και υπάρχουν κι εκείνοι που δεν αντιλαμβάνονται πλήρως αυτήν την ζόρικη στιγμή μίας μαμάς, όπως ο… νέος μπαμπάς της ιστορίας που ακολουθεί.

Ο ίδιος και η σύζυγός του βρίσκονται στη μέση μίας ας το πούμε διαμάχης. Εκείνος δεν μπορεί να καταλάβει γιατί είναι εκνευρισμένη μαζί του και αποφάσισε να ζητήσει τη γνώμη των χρηστών του διαδικτύου.

«Έχουμε ένα μωρό δύο μηνών και όπως καταλαβαίνετε είναι αρκετά αγχωτικό και για τους δυό μας. Η σύζυγός μου έχει άδεια μητρότητας κι εγω ξεκίνησα σε καινούρια δουλειά, μία εβδομάδα μετά τη γέννηση του γιου μας. Έχουν αλλάξει πολλά στο χρονοδιάγραμμα της ημέρας μας. Είμαι πολύ αγχωμένος και φορτισμένος με την νέα μου δουλειά, τις ευθύνες, τη νέα πολιτική και σε συνδυασμό με την έλλειψη ύπνου έχω εξαντληθεί», έγραψε αυτός ο νέος πατέρας.

Και συμπλήρωσε, πως είπε στη σύζυγό του, ότι δεν μπορεί να βοηθήσει περισσότερο σε αυτό και να καταλήγει να έχει λιγότερες ξεκούραστες νύχτες.

«Μου πρότεινε μία συμβιβαστική λύση: να μένω ξύπνιος τουλάχιστον μία μερα την εβδομάδα, πχ Παρασκευή. Ωστόσο, όσο κι αν προσπάθησα, δεν μπορώ να το κάνω! Νιώθω εξαντλημένος. Δεν μπορώ να ξυπνάω. Επιπλέον, θέλω να είμαι αποδοτικός στη δουλειά μου και ο διακεκομμένος ύπνος, έστω για μια φορά την εβδομάδα, δεν με βοηθάει…», σημείωσε.

Εκείνος από την πλευρά του της πρότεινε να κρατάει το μωρό τα απογεύματα, όταν επιστρέφει από το γραφείο, και τα Σαββατοκύριακα.

«Δεν της φτάνει αυτό και έχει θυμώσει πολύ μαζί μου. Με κάνει να αισθάνομαι ανεπαρκής και μπερδεμένος, δεν ξέρω τί άλλο να κάνω!», έγραψε.

Όσο για τους χρήστες του διαδικτύου… μάλλον δεν του είπαν αυτά που περίμενε να ακούσει και δέχθηκε κριτική, με άλλους να του επισημαίνουν ότι δεν βοηθάει περισσότερο τη γυναίκα του με το νεογέννητό τους ενώ αρκετοί του συνέστησαν να μην φέρεται τόσο εγωιστικά και να αντιμετωπίσει την οικογένειά του με ενσυναίθηση και συμπόνια.

Πηγή ιστορίας: Cafemom

Διαβάστε επίσης:

Οι μαθητές του Β’ Δημοτικού Σχολείου Πάφου αποδείχθηκαν σπουδαίοι καλλιτέχνες

Παναγιώτης Θεόφιλος – Δανάη Παναγιώτου: Εικόνες από την υπέροχη βάφτιση της κόρης τους

Δωρητής σπέρματος «έκρυβε» γενετικό σύνδρομο που προκαλεί νοητική υστέρηση – «Γέννησε» 15 παιδιά

Γιατί πρέπει να λέμε ΌΧΙ στα παιδικά μενού; Η διατροφολόγος Ιωάννα Μασούρα απαντά

Ομολογουμένως τα παιδιά λατρεύουν τα παιδικά μενού, ιδιαίτερα από καταστήματα φαστ φουντ. Ναι, με είναι νόστιμα, αλλά κρύβουν μη ωφέλιμα συστατικά για τα παιδιά, κάτι που μπορεί να αυξήσει το βάρος τους.

Όπως σημειώνει η Διατροφολόγος με Ειδίκευση στην Δημόσια Υγεία και Διατροφή, Ιωάννα Μασούρα, όσο περνούν τα χρόνια υπάρχει αύξηση του ποσοστού παχύσαρκων παιδιών στην χώρα μας και οι κύριες αιτίες είναι η «κακή» διατροφή και η έλλειψη άσκησης.

Πολλές φορές, οι γονείς ή ακόμη και οι παππούδες, υποκειμένου να αποφύγουν τις συγκρούσεις με τους μικρούς μας φίλους καταλήγουν να τους προσφέρουν τα αγαπημένα τους πιάτα όπως, μακαρόνια, pizza, κοτομπουκιές, μπιφτέκια κ.ά.

Οι γονείς λόγο ανησυχίας για το τι θα φάνε τα παιδιά τους κάνουν τα χατίρια.

Συγκεκριμένα προσφέρουν τις τροφές που θέλουν οι μικροί με το φόβο μη μείνουν νηστικά, πράγμα που δεν θα βοηθήσει τα παιδιά να δοκιμάζουν νέες τροφές.

Όλοι μας ακόμη και τα παιδιά χρειάζονται χρόνο, μπορεί να πρέπει να δοκιμάσουμε ένα τρόφιμο πάρα πολλές φορές, για να αποφασίσουμε εάν μας αρέσει. Επομένως το μόνο που χρειάζεται είναι υπομονή, επιμονή και φαντασία στο μαγείρεμα.

Ακόμη κι αν δεν δοκιμάσει κάτι σήμερα, συνέχισε να το σερβίρεις τακτικά.

Να θυμάσαι για να δοκιμάσει μια νέα τροφή θα πρέπει να υπάρχει στο πιάτο του.

Να θυμάσαι εσύ ως γονιός αποφασίζεις:

  • το φαγητό που θα σερβίρεις
  • την ώρα που θα σερβιριστεί το φαγητό
  • το πού θα φάει το παιδί για παράδειγμα, στο τραπέζι
  • Ενώ το παιδί αποφασίζει:
  • αν θα καταναλώσει το γεύμα
  • πόση ποσότητα θα καταναλώσει

Κανείς δεν λέει όχι σε πιάτα πλούσια σε αλάτι, ζάχαρη και λίπος. Έτσι, πώς περιμένεις να πει όχι το παιδί σου;

Όταν πια θα ξαναβγούμε έξω ή ακόμη κι αν παραγγείλουμε, δεν υπάρχει κανένας απολύτως λόγος να διαλέξει φαγητό από το παιδικό μενού, αλλά το μόνο που χρειάζεται είναι να επιλέξει από τα φαγητά που προσφέρει το εστιατόριο και να το μοιραστείτε.

Η ιδανική λύση είναι ένα ισορροπημένο πιάτο με πρωτεΐνη (π.χ. κοτόπουλο ή ψάρι ή χοιρινό κρέας), άμυλο (π.χ. πατάτα ή ρύζι ή μακαρόνια) και λαχανικά (π.χ. πουρέ λαχανικών ή λαχανικά στον ατμό ή σαλάτα).

Διαβάστε επίσης

Το σύνδρομο του αιφνίδιου βρεφικού θανάτου μπορεί να έχει βιολογικά αίτια

Γιατί δεν πρέπει να χρησιμοποιείς ρετινόλη όταν θηλάζεις -Η ειδικός εξηγεί

Πώς ένα «ανόητο» παιχνίδι με τους φίλους της αποκάλυψε ανεύρυσμα στον εγκέφαλό της

«Ήταν 30 Μαίου 2009, όταν βρισκόμουν στο κρεβάτι του νοσοκομείου και ανάρρωνα από επείγουσα χειρουργική επέμβαση στον εγκέφαλο. Ήμουν μόλις 8 ετών και δεν είχα ιδέα, ότι έκανα εγχείριση μέχρι που τελείωσαν όλα. 

Κατά τη διάρκεια ενός πολύ έντονου πονοκεφάλου, ο πατέρας μου με έτρεξε στο πλησιέστερο σταθμό βοήθειας που ήταν ένα Τμήμα Πυροσβεστικής. Εκεί κάτι πολύ ευγενικοί άνθρωποι με βοήθησαν με τον πόνο και κάλεσαν το ασθενοφόρο. 

Θεωρήσαμε πως ο πόνος θα μπορούσε να προκλήθηκε από ένα χτύπημα στο κεφάλι με πλαστικό δοχείο, στο πλαίσιο ενός ανόητου παιχνιδιού που παίζαμε με τους φίλους μου. Ωστόσο, αυτό το δοχείο άλλαξε κατά καποιο τρόπο τη ζωή μου και έπαιξε ρόλο στη διάγνωσή μου πολύ πιο γρήγορα.

Είχα ανεύρυσμα εγκεφάλου και η έγκαιρη διάγνωση σε αυτές τις περιπτώσεις είναι καθοριστικής σημασίας.  Διακομίστηκα από αέρος στο νοσοκομείο Παίδων του Πίτσμπουργκ,  όπου δόξα τω Θεώ οι εξαιρετικοί επιστήμονες και γιατροί βρέθηκαν στο πλευρό μου. 

Οι συνέπειες από το ανεύρυσμα παραμένουν ακόμη και σήμερα. Μου λείπει ένα μεγάλο μέρος της περιφερειακής μου όρασης από την αριστερή μου πλευρά, που ως επί το πλείστον με δυσκολεύει να περπατάω δίπλα σε κάποιον χωρίς να τον κοιτάζω συνεχώς, ενώ επίσης τείνω να σκοντάφτω πάνω σε πράγματα, εφόσον δεν τα βλέπω.

Το χειρότερό μου, όμως, είναι οι επιδόσεις μου στα μαθηματικά. Από το να αγαπώ τα μαθηματικά και να έχω προχωρήσει για την ηλικία μου (στα 8 μου) ακόμη παλεύω με μία απλή πρόσθεση. Παρ’ όλα αυτά τα πράγματα θα μπορούσαν να είναι πολύ χειρότερα. Αλλά δεν είναι. 

Σήμερα είμαι 18 ετών, αποφοίτησα από το λύκειο, γράφτηκα στο κολλέγιο, ενώ έχω εκδόσει ήδη ένα βιβλίου. 

Η ζωή είναι πολύτιμη. Ευχαριστώ τον Θεό που όλα έχουν πάει καλά και τους γιατρούς που μου έσωσαν τη ζωή στα 8 μου. 

Όσον αφορά το πρόβλημα μου, το 40% των περιπτώσεων σαν τη δική μου είναι θανατηφόρο. Γι’ αυτό αγκαλιάστε τα αγαπημένα σας πρόσωπα και μην θεωρείται ποτέ δεδομένο, ότι θα ζουν για πάντα. Σίγουρα, εγώ δεν θα το θεωρώ»

Πηγή: Love What Matters

Διαβάστε επίσης:

Προσοχή! Επικίνδυνες κουδουνίστρες, παιδικά ρούχα και παιχνίδια στην αγορά (εικόνες)

Ώρα για παιχνίδι: Πόσο γρήγορα μπορείτε να εντοπίσετε τη χελωνίτσα μέσα στον ωκεανό; (εικόνα)

Το Τεχνολογικό Πανεπιστήμιο Κύπρου έχει από σήμερα ένα υπέροχο Δωμάτιο Θηλασμού

«Έμοιαζε με εξωγήινο, ήταν μπλε… Όμως, αυτό το βασανισμένο παιδί μπήκε στην καρδιά μας»

Παρόλο που η οικογένειά τους αριθμούσε ήδη τέσσερα παιδιά, ένα ζευγάρι έδωσε ζωή σε ένα μωράκι που κακοποιήθηκε από τους ίδιους τους γονείς του.

«Ο γιατρός μάς παρέδωσε ένα εύθραυστο, μπλε 2 μηνών αγοράκι που ζύγιζε λίγο παραπάνω από 3 κιλά και μας είπε: Πάρτε τον στο σπίτι, δώστε του αγάπη και ταΐστε τον, γιατί σε λίγες μέρες η ιστορία θα είναι διαφορετική.

Για πρώτη φορά σε όλη μου τη ζωή, φοβήθηκα να πάρω στο σπίτι μου ένα μωρό. Ήταν μία φθινοπωρινή μέρα, όταν εγώ και ο σύζυγός μου αποφασίσαμε να ξεκινησουμε την κοινή μας ζωή. Μετακομίσαμε στο ανακαινισμένο μας σπίτι και αρχίζαμε να κάνουμε σχέδια να αποκτήσουμε δύο παιδιά. Και αυτό έγινε. Αποκτήσαμε πρώτα ένα αγοράκι και μετά ένα ομορφο κοριτσάκι.

Τα επόμενα τέσσερα χρόνια ήμασταν πλήρεις, μία τέλεια οικογένεια που απολάμβανε τη ζωή και ζούσε μία ζωή παραμυθένια. Όμως, λίγα χρόνια μετά ο άντρας μου παρακολουθούσε μία ραδιοφωνική εκπομπή που συζητούσαν για την ανατροφή παιδιών με ειδικές ανάγκες και ένιωσε ότι έπρεπε να έχουμε ένα ακόμη μωρό. Έτσι, ακολούθησαν άλλα δύο, ένα αγόρι κι ένα κορίτσι.

Ήμασταν πλήρεις, όμως είχαμε σκεφτεί και την ιδέα της αναδοχής. Ωστόσο, ήμουν λίγο διστακτική καθώς οι γονείς μου ήταν ήδη ανάδοχοι για πολλά χρόνια και ήξερα τον αντίκτυπο που έχει στα βιολογικά παιδιά. Ήξερα ότι χρειάζονται προσοχή, χρόνο από τον εαυτό σου και από τα άλλα σου παιδιά.

Πριν από 3 χρόνια, αποφασίσαμε να γίνουμε ανάδοχοι γονείς και αναζητήσαμε το πιο ιδανικό, καθώς δεν μπορούν να προσαρμοστούν όλα τα παιδιά στην κάθε οικογένεια. Μας πήραν τηλέφωνο από την υπηρεσία και μας είπαν ότι υπάρχει ένα μωράκι 2 μηνών που δεν το θέλει κανείς. Βρίσκεται στο νοσοκομείο.

Αυτό το τηλεφώνημα μας άλλαξε τη ζωή. Όταν φτάσαμε, η κοινωνική λειτουργός κρατούσε ένα ασυνήθιστο μωρό. Ήταν… μπλε! Το δέρμα του ήταν τελείως διαφορετικό και μπορούσαμε να διακρίνουμε τις φλέβες του.

«Έμοιαζε με εξωγήινο»

Ήταν μικροσκοπικός, εύθραυστος, άνευρος και πραγματικά έμοιαζε με εξωγήινο. Ξέρω ότι ακούγεται απαίσιο αυτό που λέω, αλλά είναι ο μόνος τρόπος να το περιγράψω. Ο άντρας μου ξέσπασε σε κλάματα και η λειτουργός άρχισε να συμπληρώνει την αίτησή μας. Οι άνθρωποι που έφεραν αυτό το μωρό στον κόσμο, δεν μπορούσαν να το μεγαλώσουν. Δεν μπορούσαν να περνούν ώρες στο νοσοκομείο, καθώς γεννήθηκε με μη οργανική ανεπάρκεια και δεν μπορούσε να πάρει βάρος.

Μείναμε για αρκετό καιρό στο νοσοκομείο μέχρι να πάρει το απαραίτητο βάρος. Παρά το γεγονός ότι άρχισε σιγά σιγά να τρώει, δεν έπαιρνε βάρος, δεν είχε μυική μάζα, τα χέρια του και τα πόδια του απλά κρέμονταν και δεν μπορούσε να κρατήσει σταθερό το κεφαλάκι του, το οποίο απλά μεγάλωνε. Τα μάτια του έμοιαζαν χαμένα, σχεδόν σαν να ήταν τυφλό. Δεν έκλαιγε, γενικά δεν έκανε θορύβους. Ωστόσο, μετά από εξετάσεις μάς ρώτησαν αν έχουμε ακούσει για το Σύνδρομο Ανατάραξης Μωρού.

Οι εξετάσεις και οι μαγνητικές έδειξαν ότι κάτι σοβαρό είχε συμβεί στο κεφαλάκι του. Ψάχναμε απαντήσεις για το μωρό, για το τι του συνέβη. Δύο φορές την εβδομάδα το επισκέπτονταν δύο άνθρωποι, που πιθανότατα ήταν αυτοί που το βασάνισαν. Ναι, αυτοί οι άνθρωποι ήταν οι βιολογικοί του γονείς. Ο πατέρας του το ταρακουνούσε επειδή τον ενοχλούσε το κλάμα του. Έπρεπεπ να φάει, πεινούσε και έκλαιγε. Το πέταγαν στην κούνια με δύναμη ή στον καναπέ και το πάτωμα. Όταν οι αστυνομικοί που ανέλαβαν την υπόθεση τον ρώτησαν τι συνέβη μετά, εκείνος απάντησε ότι σταμάτησε να κλαίει.

Όμως, τώρα το παιδί είναι χαρούμενο. Το έχουμε στην αγκαλιά μας, το αγαπάμε και το φροντίζουμε. Πάλεψε γενναία. Μόλις έκλεισε τους τέσσερις μήνες άρχισαν οι θεραπείες για την ομιλία του, το φαγητό του, το βάδισμά του.

Στα 2 του χρόνια διαγνώστηκε με εγκεφαλική παράλυση που θα το συνοδεύει σε όλη του τη ζωή. Όμως τώρα δίπλα μας είναι χαρούμενος. Δεν βλέπει τις διαφορές από τα άλλα παιδιά και δεν θα τον αφήσουμε να τον σταματήσει τίποτα».

Πηγή ιστορίας: Love What Matters

Διαβάστε επίσης: 

«Η μικρή μου κόρη είχε καρκίνο κι εγώ νόμισα ότι το αίμα της ήταν περίοδος ή κακοποίηση»

«Ήμουν μόλις 5 εβδομάδων, όταν ο πατέρας μου με πέταξε στον τοίχο, επειδή έκλαιγα»

Σύνδρομο Ανατάραξης Μωρού: Γιατί δεν πρέπει να πετάμε τα μωρά ψηλά;

Διασώστρια αποκαλύπτει το τρόφιμο που προκαλεί συχνά πνιγμούς στα παιδιά, εκτός από το σταφύλι

Ένα από τα τρόφιμα που ενέχει τον μεγαλύτερο ή τουλάχιστον πολύ μεγάλο, κίνδυνο πνιγμού στα παιδιά, εκτός από το σταφύλι, αποκάλυψε μία διασώστρια.

Η διευθύνουσα σύμβουλος της οργάνωσης γονέων Tiny Hearts Education, Nikki Jurcrutz απηύθυνε προειδοποίηση προς τους γονείς σχετικά με τους κινδύνους των λουκάνικων στα χοτ ντογκ για τα παιδιά και πώς μπορείτε να τα φτιάξετε με ασφαλή τρόπο.

Σύμφωνα με την διασώστρια τα λουκάνικα που χρησιμοποιούνται για τα χοτ ντογκ είναι επικίνδυνα λόγω του σχήματός τους καθώς θα μπορούσαν εύκολα να φράξουν τον αεραγωγό ενός παιδιού.

Πώς να τα μαγειρέψετε

Σύμφωνα πάντα με την ίδια, ο κίνδυνος πνιγμού μπορεί να μειωθεί με την προετοιμασία του φαγητού με συγκεκριμένο τρόπο.

@tinyheartseducation #hotdogchoking #chokingrisk #startingsolids #howtopreparehotdogs ♬ original sound – Tiny Hearts

Δυγκεκριμένα, όπως είπε, τα λουκάνικα αυτά δεν πρέπει ποτέ να δίνονται στα παιδιά ολόκληρα ή κομμένα οριζόντια.

Αντ’ αυτού, πρέπει να κόβονται σε φέτες κατά μήκος τους, ώστε να μην μπορούν να φράξουν τον αεραγωγό του παιδιού.

Πώς πρέπει να σερβίρετε τα σταφύλια στα παιδιά

H Nikki Jurcrutz είχε δημοσιεύσει στο παρελθόν άλλο ένα βίντεο που έδειχνε ένα ακόμη επικίνδυνο τρόφιμο για παιδιά. Τότε, όπως είχε δηλώσει, οι στρογγυλεμένες τροφές, όπως τα σταφύλια είναι επικίνδυνες, καθώς έχουν το ακριβές μέγεθος του οισοφάγου ενός παιδιού και μπορούν να φράξουν πλήρως τον αεραγωγό.

Εξήγησε επίσης ότι ο κίνδυνος μπορεί να μετριαστεί με την τροποποίηση του σχήματός τους, για παράδειγμα με τον τεμαχισμό ή το λιώσιμο των σταφυλιών σε τέταρτα.

Διαβάστε επίσης

Πρώτο βραβείο και Πρώτη θέση για τους μαθητές του Δ’2 του 12ου Δημ. Ηλιούπολης που τραγουδούν για την Κύπρο

Αποβολή στην εγκυμοσύνη: Τα αίτια και η διαχείριση μιας πολύ τραυματικής κατάστασης

Αν το παιδί σου πει «είσαι κακιά μαμά, δεν σ’ αγαπάω» δες πώς πρέπει να αντιδράσεις

«Δεν σ’αγαπάω»
«Είσαι η χειρότερη Μαμά του κόσμου!»
«Είσαι κακιά»
«Φύγε»

Και μου κολλάει στη φάτσα ένα ωραίο post -it με ένα Χ μεγάλο.
Τέτοια μου λέει που και που η Σοφία…

Αυτό που φωνάζει το παιδι όμως ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΝΑ ΚΑΝΕΙ ΜΕ ΑΓΑΠΗ.

Έχει να κάνει με μια ματαίωση που βίωσε και δεν μπορεί να διαχειριστεί ακόμα καλά. (Λογικό ειναι 5, και χρειάζονται ακόμα 20 χρόνια για να ολοκληρωθεί η ανάπτυξη του εγκεφάλου της.)

Εκείνη την ώρα λοιπόν, ίσως πονέσουμε, ναι, αυτό είναι κατανοητό.

Αλλά εμείς που έχουμε ολοκληρωμένο εγκέφαλο, βάζουμε την λογική μπροστά και θυμόμαστε ότι αυτό που μας λέει ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΚΑΜΙΑ ΣΧΕΣΗ ΜΕ ΑΓΑΠΗ.

Το γράφω με κεφαλαία γιατί κάποιοι γονείς σε τέτοιες περιπτώσεις απαντούν αμέσως : «Ούτε κι εγώ σ’ αγαπάω.»

Και νιώθω τον πόνο τους.

Αλλά και τον πόνο του παιδιού που εκείνη την ώρα ακούει ότι η αγάπη μεταξύ τους είναι υπό όρους, ότι δεν είναι δεδομένη ότι και αν γίνει…

Όποτε όταν ακούμε τέτοια, μένουμε ψύχραιμοι, και απαντάμε απλά την πραγματική αλήθεια: Εγώ σε αγαπάω όπως και να’ ναι»

Positive Parents

Αυτά είναι τα 10 χαρακτηριστικά των γονιών που είναι τοξικοί μέχρι το «κόκκαλο»

Όλοι οι γονείς έχουν στην άκρη της γλώσσας τους τις φράσεις «θέλουμε το καλύτερο για τα παιδιά μας» ή «κάνουμε ό,τι καλύτερο μπορούμε».

Μερικές φορές οι ίδιοι οι γονείς πράγματι προσπαθούν να κάνουν το καλύτερο για τα παιδιά τους. Αυτό, ωστόσο, δεν φτάνει για να προστατεύεις τα παιδιά σου απλά ή να τους δίνεις την ψυχική και συναισθηματική φροντίδα που χρειάζονται. Και δυστυχώς, δεν είναι λίγοι οι γονείς που πέφτουν στην παγίδα των τοξικών συνηθειών, χωρίς να αντιλαμβάνονται ότι είναι πρόβλημα.

Και δεν είναι μόνο οι γονείς τοξικοί, αλλά και οι σύντροφοι, ακόμη κι οι φίλοι πολλές φορές. Ποια είναι όμως, εκείνα στοιχεία που χαρακτηρίζουν έναν τοξικό γονιό, εν προκειμένω;

1. Περιμένουν από τα παιδιά τους να συμφωνούν σε όλα μαζί τους

Ορισμένα παιδιά μεγαλώνουν με γονείς που δεν τους επιτρέπουν να εκφράζουν τις σκέψεις ή τις απόψεις τους. Εάν διαφωνείς με έναν τέτοιον γονιό, μπορεί να σε κατηγορήσει ως ξεροκέφαλο, επαναστάτη, ανόητο και άλλα τέτοια «όμορφα». Ένας γονιός μπορεί να ισχυριστεί, ότι ένα παιδί που δεν πιστεύει ακριβώς αυτό που πιστεύει ο ίδιος, θα καταλήξει με μία σοβαρή τιμωρία. Αυτοί οι γοενίς δεν ανέχονται ερωτήσεις από τα παιδιά τους, επειδή ρωτώντας ακόμη και μία απλή ερώτηση θα σημαίνει, ότι τα αυτά δεν πιστεύουν ό,τι τους λένε οι γονείς τους.

2. Δεν αντιλαμβάνονται τα παιδιά τους ως αυτόνομα άτομα

Για πολλούς τοξικούς γονείς τα παιδιά είναι η προέκτασή τους, και κάτι λίγο παραπάνω. Τρέμουν την ημέρα που εκείνα θα προσπαθήσουν να γίνουν περισσότερο αυτόνομα και περνούν χρόνια προσπαθώντας να τους αποτρέψουν από το να εκφράζουν πλήρως σκέψεις και συναισθήματα, ως μοναδικά άτομα.

3. Δεν πιστεύουν στην ιδιωτικότητα των παιδιών τους

Ειδικότερα, όταν ένα παιδί μεγαλώνει, μερικοί γονείς δυσκολεύονται να τους δώσουν χώρο. Διαβάζουν στα κρυφά τα ημερολόγιά τους ή τους ψάχνουν τις τσάντες, κοιτούν σημειώματά τους. Παιδιά που θέλο τις πόρτες τους ή να μείνουν λίγο μόνα τους, μπορεί να τα κοιτάξουν με καχυποψία. Αυτοί οι γονείς συχνά κατακρίνουν και απορρίπτουν οποιαδήποτε επιθυμία του παιδιού για ιδιωτικότητα, λέγοντας ότι είναι το σπίτι τους και αυτοί βάζουν τους κανόνες. Τα παιδιά -λένε- δεν χρειάζονται ιδιωτική ζωή.

4. Ασκούν πειθαρχεία με θυμό και φόβο

Οποιαδήποτε στιγμή ένας γονιός πειθαρχεί το παιδί του, έχει την προσδοκία ότι το κάνει από αγάπη. Σκοπός είναι να πειθαρχήσεις το παιδί σου διδάσκοντάς το πώς να πορεύεται στον κόσμο με υπευθυνότητα. Όμως, πολλοί τοξικοί γονείς το χάνουν. Αντ’ αυτού καταλήγουν να πειθαρχούν τα παιδιά τους με θυμό, απογοήτευση, ακόμη και φόβο, όταν εκείνα δεν συμπεριφέρονται σωστά. Φωνές, ξύλο και ρεζίλεμα μπροστά σε άλλους ένας τοξικός γονιός βάζει την ταμπέλα «πειθαρχία».

5. Θέλουν τα παιδιά τους να ακολουθήσουν τα βήματά τους ή να κάνουν όσα δεν έκαναν οι ίδιοι

Πολλοί γονείς θέλουν να δώσουν το καλύτερο για τα παιδιά τους και αυτό δεν είναι πάντα κακό ή τοξικό. Το πράγμα γίνεται προβληματικό, όταν οι γονείς δεν ξέρουν πώς να δημιουργήσουν όρια και να αναγνωρίσουν, ότι τα παιδιά τους είναι αυτόνομοι, διαφορετικοί άνθρωποι από τους ίδιους.

Οι τοξικοί γονείς συχνά περιμένουν από τα παιδιά τους να εκπληρώσουν τα δικά τους απραγματοποίητα όνειρα ή να κάνουν επιλογές που θα κάνουν χαρούμενους τους ίδιους και όχι αυτά, χωρίς να τους νοιάζει ιδιαίτερα, αν αυτό είναι που πραγματικά θέλουν τα παιδιά τουυς.

Πολλές φορές τα ωθούν να επιλέξουν καριέρες που ονειρεύονταν εκείνοι, να παντρευτούν και να κάνουν παιδιά όχι για τα ίδια, αλλά για να νιώσουν αυτοί καλά ως γονείς ή παππούδες. Αυτοί οι τοξικοί γονείς λένε ότι τα παιδιά τους τους χρωστούν τη ζωή τους επειδή εκείνοι έκαναν θυσίες για αυτά. Είναι απλά μία χειραγώγηση και τίποτα άλλο.

6. Νιώθουν άβολα, όταν τα παιδιά τους είναι χαρούμενα

Οι περισσότεροι άνθρωποι λένε ότι θέλουν το καλύτερο για τα παιδιά τους, ξέρουμε ότι δεν είναι πάντα αλήθεια.. Οι τοξικοί γονείς δεν νιώθουν καλά, όταν τα παιδιά τους είναι χαρούμενα, μέχρι που νιώθουν και ζήλεια, ενώ άλλοι εύχονταν να μην είχαν κάνει ποτέ.

Γονείς σαν αυτούς σαμποτάρουν τα παιδιά τους και δεν είναι ποτέ περήφανοι για αυτά. Πάντα θα βρουν κάτι για να τα μειώσουν.

7. Όλα γυρίζουν γύρω από εκείνους

Εάν κάτι είναι χαρακτηριστικό των τοξικών γονιών είναι αυτό: προσπαθούν να διαχωρίσουν τα συναισθήματά τους και τους εαυτούς τους από τη γονεϊκότητα. Δεν μπορούν να χειριστούν τον ρόλο τους ως ενιαίο. Η δουλειά σου είναι να δώσεις στα παιδιά σου την καλύτερη ευκαιρία να μεγαλώσουν και να αναπτύξουν την προσωπικότητά τους ως υγιές ανθρώπινο ον. Οι τοξικοί γονείς μοιάζουν να σκέφτονται ότι τα παιδιά είναι εντάξει. Λένε ότι τα παιδιά δεν χρειάζονται πολλά και ότι είναι αυτάρκη, μόνο και μόνο για να κάνουν τη λεγόμενη «κωλοτούμπα» και να αρχίσουν να παραπονιούνται ότι τα παιδιά δεν τους δείχνουν την αγάπη και τον σεβασμό που οφείλουν.

8. Κρατάνε «σκορ»

Είναι αυτοί οι γονείς που θυμούνται και το παραμικρό λαθάκι που μπορεί να έχει κάνει το παιδί και πάντα βρίσκουν ευκαιρία να τους το «χτυπάνε». Αντί να διδάξουν στα παιδιά τους, ότι πρέπει να είναι ενωμένοι και ο ένας δίπλα στον άλλον, εκείνοι απλά τους δίνουν την αίσθηση ότι έχουν αυστηρά όρια και στερεύουν από καλή προαίρεση.

9. Περιμένουν το χειρότερο από τα ίδια τους τα παιδιά

Όλοι γνωρίζουν πως οι έφηβοι δεν είναι οι πιο υπεύθυνοι και σοφοί άνθρωποι. Είναι έφηβοι. Αναπτύσσονται, προσπαθούν να βρουν αυτό που τους ταιριάζει και συχνά δεν έχουν τα εργαλεία που χρειάζονται για να κάνουν σωστές επιλογές και αποφάσεις.

Οι υγιείς γονείς αναγνωρίζουν, ότι τα εφηβικά χρόνια μπορεί να είναι δύσκολα και προσπαθούν να κρατήσουν τις ισορροπίες. Οι τοξικοί γονείς είναι διαφορετικοί. Τείνουν να περιμένουν τα χειρότερα από τα παιδιά τους. Το όλο πρόβλημα είναι ότι συμπεριφέρονται αντιστοίχως άσχημα σε εκείνα.

10. Δεν παίρνουν καμία ευθύνη και δεν ζητούν συγγνώμη

Μερικοί γονείς δεν ζητούν ποτέ συγγνώμη από τα παιδιά τους, όταν κάνουν λάθη και αρνούνται να πιστέψουν ότι τα παιδιά τους δικαιούνται να ακούσουν συγγνώμη. Γονείς αυτού του είδους έχουν μία τοξική συνειδητοποίηση της γονεϊκότητας με την στοιχειωμένη άποψη, ότι οι γονείς έχουν πάντα και σε όλα δίκιο. Και φυσικά, περιττό να αναφέρουμε, ότι ποτέ μα ποτέ δεν αναλαμβάνουν την ευθύνη, όταν κάνουν λάθη και ρίχνουν το φταίξιμο σε εξωτερικές δυνάμεις. Δεν φταίνε ποτέ αυτοί, αλλά η κακιά ώρα, το «μάτι», η τύχη, το σύμπαν και πάντα βλέπουν τους εαυτούς τους ως οσιομάρτυρες.