Πρωτότοκέ μου,
Εσύ ήσουν που με έκανες μητέρα.
Εσύ ήσουν που χάραξες καινούρια μονοπάτια για μένα.
Εσύ ήσουν αυτός που με έκανες συντρίμια για να με κάνεις ακόμα δυνατότερη.
Εσύ ήσουν που μου έδωσες τόσους πολλούς λόγους, να αγαπήσω το σώμα μου, για αυτό που μου έδωσε.
Εσύ ήσουν αυτός που μετέτρεψε τις νύχτες σε εβδομάδες, και τα χρόνια σε μέρες.
Εσύ ήσουν που με γέμισες με ένα είδος ευγνωμοσύνης που δεν γνώριζα ποτέ, κάθε ανάσα που έπαιρνες γέμιζε τα πνευμόνια μου, κάθε βήμα που έκανες ήταν το ταξίδι μας μαζί.
Εσύ ήσουν που με έμαθες, σε ένα διαφορετικό είδος αγάπης.
Εσύ ήσουν που μου έδωσες ένα είδος αυτοπεποίθησης που δεν ήξερα ποτέ ότι είχα μέσα μου, έναν ψίθυρο που έγινε βρυχηθμός, μια άσκηση υπομονής, μια όμορφη ανησυχία, που θα ζει στην καρδιά μου για πάντα.
Εσύ ήσουν που ξέθαψες, πράγματα κρυμμένα, εσύ ήσουν που με έκανες να τα αντιμετωπίσω.
Εσύ ήσουν που μου έδειξες μια διαφορετική άποψη για τον κόσμο, αποφάσεις, αναμνήσεις, όνειρα, όλα διαμορφώνονται μαζί σου.
Εσένα κρατούσα όταν έκλαιγα τους πρώτους μήνες, στα βαθιά της μητρότητας μόνη αλλά μαζί σου.
Κουρασμένη αλλά ποτέ πιο ζωντανή.
Εσύ ήσουν που με βοήθησες.
Είσαι πολύ μεγαλύτερος τώρα.
Αλλά πάντα θα μας θυμάμαι στην ησυχία των πρωτων ημερών, που δεν κάναμε τίποτα,
και τα πάντα.
Το κεφάλαιο μας.
Πώς ήσουν εσύ, που με έκανες μητέρα….
Jess Urlichs, Συγγραφέας
Art: hand_drawn
Πηγή: W o r t h y W o r d s
Διαβάστε επίσης:
Στην Ελλάδα κυπριακή αποστολή, να συνδράμει στις πυρκαγιές
Σημάδια διατροφικών διαταραχών σε παιδιά και εφήβους: Πότε πρέπει να επέμβουμε
Σωτήρια κίνηση, αν το παιδί πιει νερό στη θάλασσα και χάσει τις αισθήσεις του
