«Mετανιώνω που έγινα μαμά, δεν νιώθω αυτή τη μεγάλη αγάπη για το παιδί μου»

Χαζεύοντας το μικρό της γιο στα χέρια της, φαίνεται να τον αγαπά πολύ. Όμως, δυστυχώς και είναι λυπηρό να ακούγεται κάτι τέτοιο από το στόμα μίας μαμάς, εκείνη δεν έχει συναισθήματα για το παιδί της. Είναι δυνατόν; Μήπως έχει κάνει λάθος;

«Όσο αξιολάτρευτος είναι ο μικρός μου, δεν είμαι σίγουρη, ότι το να γίνω μαμά, ήταν το σωστό για μένα. Κι ενώ είναι ένα αξιολάτρευτο παιδί, δεν τον αγαπώ, όπως θα έπρεπε. Αν ήξερα πόσο δύσκολο θα ήταν, είμαι σίγουρη, ότι δεν θα αποκτούσα ποτέ παιδί», λέει η ίδια.

Σύμφωνα με το βρετανικό σύστημα υγείας, μία στις 10 γυναίκες στη χώρα πάσχει από επιλόχειο κατάθλιψη και δεν νιώθει κανέναν σύνδεσμο με το νεογέννητο μωρό τους. Εκείνες, από την άλλη, που μετανιώνουν μετά τη γέννα, όπως αυτή η μαμά, τυπικά το σύνδρομο αυτό είναι μακροπρόθεσμο.

Μία σύμβουλος ψυχικής υγείας που παρέχει στήριξη σε οικογένειες λέει: «Το να μετανιώνεις που έχεις γίνει μητέρα, είναι κάτι πολύ πιο σύνηθες από όσο μπορεί να φανταστεί κανείς. Και πολλές νιώθουν ότι δεν θα βρουν ποτέ κανέναν με τον οποίο να νιώσουν άνετα και να συζητήσουν τα συναισθήματά τους. Πρόκειται για μία κατάσταση που κάποιος θρηνεί τη ζωή που δεν έζησε».

Η Έμιλι ήταν 34 ετών, όταν είπαν με τον σύζυγό της να κάνουν οικογένεια. «Ένιωθα ότι ήμασταν πολύ χαρούμενοι. Μέχρι εκείνος άλλαξε γνώμη, ήθελε οικογένεια κι εγώ ακολούθησα σε αυτό που ήθελε. Δεν ήμουν σίγουρη, αλλά από τη στιγμή που αποφασίσαμε να προσπαθήσουμε ήταν όμορφα. Ήμουν χαρούμενη που ήθελε να αποκτήσει παιδί μαζί μου. Με έκανε να αισθάνομαι ξεχωριστή», σημειώνει.

Το ζευγάρι ήταν μαζί 6.5 χρόνια, όταν η Έμιλι έμεινε έγκυος τον Σεπτέμβριο του 2017. Δεν είχε πολύ καλή εγκυμοσύνη και ο μικρός της γεννήθηκε τον Ιούλιο του 2018, έπειτα από έναν κουραστικό τοκετό.

«Ήταν τέλεια όταν είδα για πρώτη φορά το μωρό μου. Ξαφνικά, ήμουν εγώ κι εκείνος και δεν μπορούσα να σταματήσω να τον χαζεύω», συνεχίζει.

Έπειτα, όμως, από ατελείωτες, άυπνες νύχτες, η Έμιλι εξουθενώθηκε και προσπαθούσε μετά βίας να κάνει και τις πιο απλές δουλειές του σπιτιού.

«Ήμουν μία πολύ καλή μαμά κι έκανα τα πάντα για το παιδί μου. Όμως, μού ήταν πολύ δύσκολο να αλληλεπιδρώ θετικά μαζί του γιατί ήμουν κατάκοπη. Ένιωσα απίστευτα ένοχη. Του αξίζουν άνθρωποι που τού χαμογελούν. Εγώ έκλαιγα όλη την ώρα».

Όταν το μωρό έγινε 4 μηνών, η Έμιλι μίλησε με έναν ειδικό και της έγραψε ένα ήπιο αντικαταθλιπτικό. Επέστρεψε στη δουλειά της, τέσσερις μήνες μετά.

«Ήταν τέλεια που γύρισα. Ήταν υπέροχο το να εστιάζεις σε ένα πράγμα κάθε φορά, να πίνεις ένα καφέ ή ένα τσάι με ηρεμία», τόνισε.

«Μου λείπει ο παλιός μου εαυτός»

Μία άλλη μαμά αναφέρει ότι έχασε τον εαυτό της μετά τη γέννα. Λέει πως η γέννηση του παιδιού της, κατέστρεψε τη σχέση της.

«Ο άνδρας μου κι εγώ ήμασταν μαζί 8 χρόνια, όταν έμεινα έγκυος. Ενθουσιαστήκαμε, παρόλο που δεν το είχαμε προγραμματίσει, αλλά δεν είχαμε ιδέα πόσο θα άλλαζε τη ζωή μας», τονίζει η μητέρα.

«Τον αγαπώ, αλλά μετανιώνω για όσα συνέβησαν στη ζωή μου, αφότου γεννήθηκε. Ήμουν εξουθενωμένη, κοιμόμουν ελάχιστα με τον μικρό στο κρεβάτι μου και τον άντρα μου να αναγκάζεται να πηγαίνει στον καναπέ. Δεν ήταν τίποτα όπως πριν, δεν είχαμε ρομαντικά δείπνα, περιπάτους. Ξαφνικά άλλαξαν όλα. Ο σύζυγός μου δούλευε κι αυτός πολλές ώρες», προσθέτει.

«Πλέον βλέπω λίγο τους φίλους μου, καθώς οι περισσότεροι δεν έχουν παιδιά. Μου λείπει και ο άντρας μου και η παλιά μου ζωή. Όμως δεν βοηθάω με το να κατηγορώ το μωρό μου. Ο άντρας μου τελικά μου έιπε πως δεν με αγαπά πλέον και ότι έχω καταντήσει απλά μία μαμά που αλλάζει πάνες. Δεν είμαι πια η γυναίκα που ερωτεύτηκε. Και τελικά χωρίσαμε», λέει η μητέρα.