Ο αυτισμός είναι μια συχνή διαταραχή της πρώτης νηπιακής ηλικίας και όλοι οι γονείς με μικρά παιδιά πρέπει να είναι ενημερωμένοι σωστά και υπεύθυνα. Η πρώιμη και έγκαιρη διάγνωση των αυτιστικών διαταραχών είναι δύσκολη και αποτελεί πρόκληση για τον παιδίατρο και τους άλλους επαγγελματίες της πρωτοβάθμιας φροντίδας. Η επικοινωνία με τα παιδιά με σοβαρά συμπτώματα αυτισμού είναι ένα σοβαρό για τους γονείς.
Δεν υπάρχει ένα ειδικό, διαγνωστικό εργαστηριακό τεστ που να επιτρέπει την ανίχνευση της πάθησης. Επίσης δεν υπάρχει μια ειδική ομάδα πρωταρχικών συμπτωμάτων που να την προσδιορίζουν. Γι’ αυτούς τους λόγους οι γιατροί πρέπει να βασιστούν σ’ αυτά που τους λένε οι γονείς του παιδιού, να χρησιμοποιήσουν την κλινική τους κρίση και την ικανότητά τους ν’ αναγνωρίσουν εκείνες τις συμπεριφορές των παιδιών που προσδιορίζονται από το φάσμα των αυτιστικών διαταραχών.
Τα παιδιά διαφέρουν μεταξύ τους
Τα παιδιά με αυτισμό έχουν διαφορετικούς βαθμούς διαταραχών στην επικοινωνία και στις αμοιβαίες κοινωνικές αλληλοεπιδράσεις. Επίσης μπορεί να έχουν επαναληπτικές συμπεριφορές ή περιορισμένο πεδίο ενδιαφερόντων και δραστηριοτήτων.
Τα παιδιά αυτά μπορεί να διαφέρουν σημαντικά μεταξύ τους. Mπορεί να έχουν μόνο ορισμένες μικρές ιδιαιτερότητες στη συμπεριφορά και στις ικανότητες τους όμως μπορούν να παρουσιάζουν καταστάσεις όπου παρατηρούνται σοβαρές μειονεξίες.
Τονίζεται ότι πρέπει να υπάρχει ένας ψηλός δείκτης υποψίας, για τις διαταραχές αυτές ιδιαίτερα στις περιπτώσεις, που οι γονείς αναφέρουν ανησυχίες για την ομιλία του παιδιού τους και για την κοινωνικότητά του.
Ακόμη και τα παιδιά με σοβαρά συμπτώματα αυτισμού, που δεν μπορούν να επικοινωνήσουν καθόλου με τους γονείς τους, εμφανίζουν αξιοσημείωτες ενδείξεις βελτίωσης, όταν οι γονείς έχουν περάσει ειδικό πρόγραμμα εκπαίδευσης για το πώς πρέπει να συμπεριφέρονται και εφόσον η σχετική επικοινωνιακή παρέμβαση αρχίσει νωρίς, από το προσχολικό στάδιο.
Αυτό είναι το ενθαρρυντικό συμπέρασμα μιας νέας βρετανικής επιστημονικής έρευνας (Pre-School Autism Communication Trial ή PACT), με τη συμμετοχή ενός ελληνικής καταγωγής ερευνητή, η οποία δείχνει ότι αν οι γονείς έχουν ενημερωθεί σωστά από τους θεραπευτές και έχουν τις κατάλληλες δεξιότητες, μπορούν να βοηθήσουν το παιδί τους να επικοινωνήσει σε ένα βαθμό.
Διαβάστε επίσης
»Εγώ πότε θα γίνω μάνα;»: Η απάντηση βρίσκεται στα γονίδια
Η Halle Berry εξηγεί με τον καλύτερο τρόπο γιατί κρύβει τα πρόσωπα στις φωτογραφίες των παιδιών της
