“Άγιε Βασίλη, θέλω ένα νεφρό για τον αδερφό μου” – Συγκινει το γράμμα 5χρονου κοριτσιού για το δώρο του

Βαθιά συγκίνηση προκάλεσε ένα μικρό κοριτσάκι στη γιαγιά του όταν έγραψε στον Άγιο Βασίλη τι θα ήθελε ως δώρο από εκείνον. Η ιστορία εκτυλλίσσεται έναν χρόνο πριν, με την έκβασή της να είναι πολύ ευχάριστη…

«Βρισκόμασταν στο εμπορικό κέντρο. Εγω, ο γιος μου και η εγγονή μου, που είναι 5 ετών. Είχαμε πάει για τα δώρα των εορτών και μόλις είχαμε πάρει ένα δικό της φόρεμα, όταν είδε ένα stand σε έναν κοινόχρηστο χώρο, το οποίο ήταν στολισμένο και έδινε τη δυνατότητα στα παιδιά να γράψουν προς τον αγαπημένο τους Άγιο.

Είχε μολύβια, χρώματα, στυλό, χαρτί και φακέλους. Όλα όσα χρειαζόταν ένα παιδάκι για να γράψει. Η μικρή έτρεξε προς τα εκεί χωρίς να την προλάβω. Προσπάθησα να την πάρω, επειδή η ώρα είχε περάσει και έπρεπε να επιστρέψουμε γρήγορα στο σπίτι.

Ήταν, όμως, αποφασισμένη. Είχε έναν σκοπό και ήθελε να τον πετύχει. “Είναι σημαντικό. Δεν μπορεί να περιμένει”, μου απάντησε όταν της πρότεινα να επιστρέφαμε μια άλλη μέρα.

Κάθισε κάτω, πήρε το μολύβι και το χαρτί που ήθελε και ξεκίνησε. Κάθε φορά που κάτι δεν της άρεσε το έσβηνε και το ξαναέγραφε. Μου είπε “Γιαγιά, μάλλον θα χρειαστώ τη βοηθεία σου. Ξέρω τι θέλω να ζητήσω, αλλά δεν ξέρω πώς να το γράψω”. “Τι θα ήθελες να γράψεις”, τη ρώτησα. “Θέλω ένα νεφρό για τον αδερφό μου”, απάντησε με σιγουριά και τα μάτια μου βούρκωσαν αμέσως μόλις το άκουσα.

Πήρε δεύτερο χαρτί και ξεκίνησε να γράφει ξανά. Τη βοήθησα όπως ήθελε και σκεφτόμουν τι μπορούσε να συμβαίνει στο μικρό της μυαλουδάκι. Για το μόνο που ήμουν σίγουρη είναι ότι δεν σκεφτόταν τον εαυτό της.

Πέρασε αρκετή ώρα μέχρι να τελειώσει, αλλά δεν με ένοιαζε πια η ώρα που περνούσε. Σημασία είχε η σκέψη της. Τύλιξε προσεκτικά το γράμμα της και το έβαλε σε έναν φάκελο. Ήταν τόσο περήφανη που τα κατάφερε και ανυπομονούσε να ρίξει το γράμμα στο γραμματοκιβώτιο.

Προσωπικά, πίστευα ότι το γράμμα της θα πεταχτεί και ήθελα τόσο να το πάρω μαζί μου, ώστε όταν θα είναι πιο μεγάλη να της δείξω πόσο όμορφη ψυχή είχε από τότε που γεννήθηκε. Δεν το έκανα, όμως. Ήταν δική της απόφαση και δεν υπήρχε λόγος να παρέμβω, όσο κι αν το ήθελα.

Έναν χρόνο σχεδόν μετά, στις 11 Νοεμβρίου του 2020 ο αδερφός της εκανε την επέμβασή του για μεταμόσχευση νεφρού. Με τόσα που συνέβησαν αυτή την χρονιά αυτή ήταν η καλύτερη είδηση, την οποία έκαναν πραγματικότητα οι απίστευτοι γιατροί που βοήθησαν τον εγγονό μου, αλλά μπορεί να οφείλεται και στο θαύμα των Χριστουγέννων, στο οποίο πίστεψε η μεγαλύτερη αδερφή του. Η εγγονή μου…»