Η σχολική άρνηση επηρεάζει με σχεδόν την ίδια συχνότητα αγόρια και κορίτσια και διακρίνεται σε οξεία (1 μήνα – 1 έτος) και χρόνια (>1 έτος).
Όπως αναφέρει ο παιδίατρος, Μάριος Ανδρέου, μπορεί να εμφανιστεί σε οποιαδήποτε σχολική βαθμίδα, από τον παιδικό σταθμό έως και το λύκειο.
Όταν συμβαίνει σε πολύ μικρά παιδάκια που βρίσκονται στη φάση της προσαρμογής, είναι ένα φυσιολογικό φαινόμενο που δεν εμπνέει ανησυχία.
Από τη στιγμή, όμως, που ένα παιδί ξαφνικά μέσα στη σχολική χρονιά δε θέλει να πάει στο σχολείο είναι δεδομένο ότι κάποιο πρόβλημα υπάρχει. Γι’ αυτό και απαιτεί επείγουσα διερεύνηση.
Το παιδί μπορεί να παρουσιάζει αυτήν την συμπεριφορά κυρίως για τους παρακάτω λόγους:
- Δέχεται bullying, (εκφοβισμό, μη αποδοχή κλπ.)
- Αντιμετωπίζει δυσκολία στο να συναναστραφεί κοινωνικά με τα υπόλοιπα παιδιά
- Συνδυασμός των δύο παραπάνω.
Μπορεί επίσης να αντιμετωπίζει μαθησιακές δυσκολίες, αγχώδηδιαταραχή με σωματοποίηση, Διαταραχή Ελλειμματικής Προσοχής-Υπερκινητικότητας (ΔΕΠΥ), ιδεοψυχαναγκαστική διαταραχή, καταθλιπτική διαταραχή, υπεραπασχόληση με τους ηλεκτρονικούς υπολογιστές ή εξάρτηση από ουσίες στις μεγαλύτερες ηλικίες.
Πως αντιμετωπίζεται η άρνηση του παιδιού να πάει σχολείο
Είναι σημαντικό να υπάρχει επικοινωνία μεταξύ των γονέων και των παιδιών. Εάν υπάρχει αυτή η επικοινωνία και το παιδί εξομολογηθεί το πρόβλημά του στους γονείς του και εφόσον πρόκειται για κάτι που αυτοί μπορούν να αντιμετωπίσουν (π.χ. bullying), το πρόβλημα τελειώνει εκεί.
Όταν, όμως, το παιδί δεν εκφράζεται, θα πρέπει να απευθυνθούν σε έναν ειδικό προκειμένου να βρεθεί λύση.
Διαβάστε επίσης:
Ο 7χρονος Λέων πάσχει από σπάνια γενετική ασθένεια και μας χρειάζεται όλους
Δρ. Κολιού: Αναμενόμενη η έξαρση των κρουσμάτων στα σχολεία
Σάρον Στόουν: «Ο 11μηνών ανιψιός μου έσωσε τρεις ακόμη ζωές με τον θάνατό του»
