Ο δημοσιογράφος Λουκάς Χριστοδουλίδης μας προτείνει ένα ανατρεπτικό βιβλίο που απευθύνεται κυρίως σε παιδιά δημοτικής εκπαίδευσης… ένα εικονογραφημένο βιβλίο που σπάει τα έμφυλα στερεότυπα!
Η συγγραφέας του βιβλίου «Τα παπούτσια της δασκάλας», Δέσποινα Ηρακλέους γράφει για το έργο της:
«Το εικονοβιβλίο «Τα παπούτσια της δασκάλας» είναι εμπνευσμένο από τη ζωή της Ντόρις Μυριανθέα. Είναι δασκάλα Ειδικής Αγωγής, Βοηθός Διαιτητή και Διεθνής Διαιτητής από το 2015- 2022. Την Ντόρις τη γνώρισα πριν μερικά χρόνια όταν πήρα μετάθεση σε καινούργιο σχολείο στη Λευκωσία. Είναι απόφοιτος του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας. Την έβλεπα πολλές φορές με παιδιά να χορεύει, να παίζει στο διάλειμμα, να τα κάνει να γελούν. Τα παιδιά αγαπούσαν πάρα πολύ τη δασκάλα τους. Ομολογώ όμως ότι δεν γνώριζα για την άλλη επαγγελματική της ταυτότητα, ούτε όμως και τα παιδιά στο σχολείο παρόλο που εργαζόταν εκεί αρκετά χρόνια.
Πέρασαν δύο χρόνια να μάθω ότι η Ντόρις είναι Διεθνής Διαιτητής. Δεν μπορείτε να φανταστείτε πόσο ξαφνιάστηκα. Δεν περίμενα ποτέ να γνωρίσω γυναίκα δασκάλα και διαιτητή! Όπως στα παραμύθια όταν εμφανίζεται μια ηρωίδα που ποτέ δεν περίμενες και αλλάζει την τροπή της ιστορίας. Κάποιες φορές μπορεί η ηρωίδα αυτή να ξαναγράψει την ιστορία.
Αποφάσισα ότι έπρεπε μια μέρα να κάνω ένα διαφορετικό μάθημα στην τάξη μου, τη Β’2. Είπα στα παιδιά ότι θα έρθει στην τάξη μας διαιτητής για να μας μιλήσει. Χάρηκαν πάρα πολύ! Τα αγόρια πανηγύριζαν με κραυγές. Τους ζήτησα λοιπόν να φτιάξουν ζωγραφιές με διαιτητή για να στολίσουμε την τάξη μας. Στρώθηκαν αμέσως στη δουλειά ενθουσιασμένα. Όλα τα παιδιά ζωγράφισαν άντρες διαιτητές. Δεν υπήρχε ούτε μία ζωγραφιά να απεικονίζει γυναίκα διαιτητή. Οι ζωγραφιές αυτές βρίσκονται στην ταπετσαρία του εικονοβιβλίου.
Έφτασε λοιπόν η στιγμή που όλοι περιμέναμε
Η πόρτα άνοιξε και μπήκε μέσα η Ντόρις. Φώναξα στα παιδιά «Ένα δυνατό χειροκρότημα για να καλωσορίσουμε τη διαιτητή». Τα παιδιά έμειναν να με κοιτούν άφωνα και απογοητευμένα ταυτόχρονα. Κάποιοι τολμηροί φώναξαν «Κυρία μας κοροϊδεύεις! Δεν το πιστεύω. Γιατί μας κοροϊδεύεις;»
Τα μάτια άνοιξαν διάπλατα. Κάποια κορίτσια χαμογελούσαν. Τα περισσότερα παιδιά έμειναν σαν αγάλματα. Αμίλητα. Ένα μόνο αγόρι ξεκίνησε να κλαίει απαρηγόρητο. Αφού προσπαθήσαμε να ξεπεράσουν το αρχικό σοκ, η Ντόρις ξεκίνησε να μιλά στα παιδιά για την άλλη της ταυτότητα. Τους έδειξε ένα σωρό φωτογραφίες από τους αγώνες ποδοσφαίρου που ήταν διαιτητής στην Κύπρο και στο εξωτερικό. Τα παιδιά είχαν χιλιάδες ερωτήσεις. Ένα κοριτσάκι είπε στην Ντόρις «Θα παίζω ντραμς κυρία» και ένα άλλο φώναξε «Θα πω της αδερφής μου να γραφτεί σε ομάδα μπάσκετ που πάντα ήθελε». Ένα αγόρι της είπε: «μου κατέστρεψες τη σκέψη μου».
Την επομένη μέρα ζήτησα από τα παιδιά να μου ζωγραφίσουν ξανά διαιτητή. Ένα μόνο παιδί ζωγράφισε άντρα και γυναίκα διαιτητή. Τα υπόλοιπα παιδιά ζωγράφισαν γυναίκα διαιτητή. Οι ζωγραφιές τους βρίσκονται στην ταπετσαρία του εικονοβιβλίου μας.
Στα τετράδια τους έγραψαν τις σκέψεις και τα συναισθήματά τους μετά την επίσκεψη της Ντόρις, που αξίζουν να γίνουν ειδική μελέτη. Τα περισσότερα παιδιά έγραψαν κάτι που τους είχε πει η Ντόρις «μπορείς να γίνεις ότι θέλεις φτάνει να δουλέψει πολύ. Και να μην αφήσεις άλλους να σε σταματήσουν από τα όνειρα σου».
Αφιερώνω αυτό το βιβλίο σε όλα τα παιδιά που προσπαθούν να καταλάβουν τις/τους δασκάλους/ες τους και σε όλα τα παιδιά που ονειρεύονται. Ιδιαίτερα όμως το αφιερώνω στην Ντόρις. Που ακολουθεί τα όνειρα της στον χώρο του ποδοσφαίρου, ένα καθαρά ανδροκρατούμενο επάγγελμα, για όλες εκείνες τις φορές που δέχτηκε λεκτική και ψυχολογική βία στα γήπεδα, για τις φορές που ήρθε με τραυματισμό στο σχολείο μετά έναν αγώνα αλλά μοίρασε τις πιο μεγάλες αγκαλιές στα παιδιά, για τις ατέλειωτες ώρες προπόνησης το πρωί πριν έρθει στο σχολείο και το βράδυ αφού διορθώσει τα γραπτά των παιδιών, για όλες τις φορές που είπε ότι θα τα εγκαταλείψει αλλά δεν το έκανε, για τη δύναμη της που θαυμάζω πάρα πολύ!
Η ιστορία της Ντόρις μεταμόρφωσε εκείνη τη μέρα στην τάξη τη σκέψη, τα όνειρα, τις φιλοδοξίες κάποιων παιδιών, έσπασε τα έμφυλα στερεότυπα και έχτισε γέφυρες ανάμεσα μας. Ήταν το καλύτερο μάθημα της χρονιάς!».
ταυτοτητα
Τίτλος: «Τα παπούτσια της δασκάλας»
Συγγραφέας: Δέσποινα Ηρακλέους
Εικονογράφος: Χρύσω Χαραλάμπους
Εκδόσεις: «Καλειδοσκόπιο»
λιγα λογια για τη συγγραφεα
Η Δέσποινα Ηρακλέους μεγάλωσε σε ένα μικρό χωριό της Κύπρου, τον Λυθροδόντα, και ζει στη Λευκωσία. Είναι εκπαιδευτικός, απόφοιτος του τμήματος Επιστημών Αγωγής του Πανεπιστημίου Κύπρου, με Μάστερ από το Πανεπιστήμιο του Manchester, Med in Communication, Education and Technology. Το 2019 κέρδισε το Α΄ βραβείο του Κυπριακού Συνδέσμου Παιδικού και Νεανικού Βιβλίου για το μυθιστόρημά της Μελουζίνα. Της αρέσει να διαβάζει τις ιστορίες που γράφουν τα παιδιά στην τάξη και να πηγαίνει βόλτες με τα σκυλιά της. Από τις εκδόσεις Καλειδοσκόπιο κυκλοφορούν επίσης τα βιβλία της: Τα γράμματα φταίνε (Βραχεία Λίστα Κρατικών Βραβείων Κύπρου 2021 Λογοτεχνία για μικρά παιδιά, Βραχεία Λίστα Αναγνώστη 2022 Παιδικό Βιβλίο με Εικονογράφηση) και Μελουζίνα (Βραχεία Λίστα Αναγνώστη 2022 Λογοτεχνικό Βιβλίο για Παιδιά, Χρυσή Λίστα ELNIPLEX 2023). (Πηγή: “Εκδόσεις Καλειδοσκόπιο”, 2023)
Διαβάστε επίσης:
Ένας μπαμπάς εξομολογείται: Η ανυπομονησία μου δυσκολεύει την οικογένειά μου
Ο Δήμος Λεμεσού αρχίζει εκστρατεία για συλλογή βοήθειας για πληγέντες Ελλάδας
