Αρκετοί γονείς ανησυχούν για το αν πρέπει να μιλήσουν και τι ακριβώς να πουν σε ένα παιδί που αντιμετωπίζει κάποια μαθησιακή δυσκολία, καθώς και για το ποια επίδραση θα έχει αυτή η πληροφορία στη μαθησιακή πορεία και ψυχολογία του παιδιού.
Στην πραγματικότητα η κατονομασία της μαθησιακής δυσκολίας και η ενημέρωση του παιδιού ότι πρόκειται για μια κατάσταση πολύ συνηθισμένη, μετρήσιμη και διαχειρίσιμη θα ανακουφίσει το παιδί (ήδη το ίδιο έχει παρατηρήσει τις δυσκολίες).
Παράλληλα, θα ενισχύσει τη θετική αυτοαντίληψή του, θα του δώσε μαθησιακό κίνητρο και θα διορθώσει τυχόν παρανοήσεις του σχετικά με τις μαθησιακές δυσκολίες (πχ είναι κουτός όποιος έχει, δεν θα τα καταφέρει ποτέ κλπ).
Στη διάρκεια αυτών των συζητήσεων θα ήταν καλό να:
- τονίζουμε τις δυνατότητες του παιδιού και τα θετικά σημεία, χωρίς να μένουμε μόνο στις δυσκολίες και να παρέχουμε θετική προοπτική για το μέλλον
- καταστήσουμε σαφές ότι δεν ευθύνεται το παιδί για τη μαθησιακή δυσκολία
- αναφέρουμε ότι ο καθένας μαθαίνει με έναν διαφορετικό τρόπο και να παρομοιάσουμε τη μαθησιακή διαδικασία με μια «κούρσα» όπου όλοι φτάνουν στο τέρμα ακόμη κι αν ακολουθήσουν διαφορετική διαδρομή
- αναφέρουμε δικές μας μαθησιακές προκλήσεις και στρατηγικές που μας φάνηκαν χρήσιμες ως παιδιά
Οι πληροφορίες που θα δοθούν στο παιδί καλό θα είναι να παρασχεθούν με κατάλληλο για την ηλικία του λεξιλόγιο και με τρόπο ήρεμο, σταθερό και ειλικρινή, σταδιακά και διαδοχικά.
Διαβάστε επίσης:
10 ειδικά γάντια θα αγκαλιάζουν τα προωράκια της ΜΕΝΝ του Μακαρείου Νοσοκομείου
Κεταμίνη: Η ουσία από τον πόλεμο Βιετνάμ που χορηγείται σε ζώα και ως «χάπι βιασμού»
«Με ικετεύει να φάει και να πιει, σφίγγεται η καρδιά μου να του λέω «όχι»»
