Όσα λένε γιατροί και «γιατροί» πίσω από κλειστές πόρτες: Η εξομολόγηση ενός γυναικολόγου

Τα κείμενα που δημοσιεύει ο μαιευτήρας-γυναικολόγος κ. Απόστολος Καμπαγιάννης στην σελίδα του στο Facebook διακατέχονται πάντα από αμεσότητα και ωμή ειλικρίνεια που μπορεί σε κάποιους να μην αρέσει. Ο κ. Καμπαγιαννάκης καυτηριάζει πάντα τα φλέγοντα θέματα της επικαιρότητας και εκφράζει χωρίς φόβο μα με πάθος την δική του άποψη, η οποία στηρίζεται στις ιατρικές του γνώσεις. Αυτή τη φορά, το ενδιαφέρον μας κέρδισε μια σύντομη ιστορία στην οποία αναφέρεται. Ο λόγος για την έντονη διαμάχη του με ένα ζευγάρι γιατρών, σχετικά με το πώς και πού έπρεπε να γεννηθεί το μωρό. Αξίζει να την διαβάσετε για να ξέρετε τι λένε οι γιατροί πίσω από κλειστές πόρτες…

«Είναι κάποιες φορές που δεν γίνομαι απόλυτα κατανοητός. Ακόμα και σε άτομα που με γνωρίζουν πλέον καλά.

Πάντα, όμως, μου δίνεται η ευκαιρία να τα ξεκαθαρίζω. Και πάντα το κάνω με μια ιστορία. Ένας άνθρωπος που έχει λατρεία στον Ταραντίνο, δεν γίνεται να μην λέει συνέχεια ιστορίες.

Πριν από κάποιους μήνες παρακολουθούσα ένα ζευγάρι. Πρώτη εγκυμοσύνη. Κοινώς, τρόμος. Σε κάθε συνάντηση είχα μπροστά μου ένα φοβισμένο ζευγάρι. Πάντα έπρεπε να απαντάω στο γιατί κάνω διαφορετικά πράγματα από τα αλλά, γνωστά τους ζευγάρια που ήταν σε εγκυμοσύνη. Γιατί δεν παίρνουν σίδηρο, ασβέστιο, μαγνήσιο, γιατί δεν τους απαγορεύω ταξίδια, αυτοκίνητο, ποδήλατο, γιατί επιμένω στα κιλά, γιατί δεν κάνουμε όλο εξετάσεις και άλλα που θα φάνουν πολύ γνωστά σε όσα ζευγάρια με έχουν επισκεφτεί. Το ζευγάρι είχε μια ιδιαιτερότητα. Η γυναίκα με πίστευε, ο άντρας όχι.

Μια μέρα είχα μια επίσκεψη. Οι γονείς του πατέρα. Και οι δυο γιατροί. Μάλιστα, ένας από αυτούς παιδίατρος. Ήρθαν και η συνάντηση αυτή θα μείνει αξέχαστη για’μένα. Και οδηγός μου να αλλάξω όσο μπορώ την Ιατρική για τους γιατρούς που θα με διαδεχτούν. Ούτε λίγο ούτε πολύ, η απαίτηση (ναι, απαίτηση) ήταν η γυναίκα να γεννήσει με καισαρική τομή και να μην κάνω «ταρζανιές», γιατί ήξεραν περιστατικά παιδιών που πήγαν να γεννηθούν φυσιολογικά και είχαν προβλήματα, αναφέροντάς μου μάλιστα περιστατικά γιατρών που είχαν τέτοιες εμπειρίες. Μάλιστα, η δεύτερη απαίτηση ήταν να γεννηθεί το μωρό σε συγκεκριμένο μαιευτήριο που ήταν πιο ασφαλές, σε σχέση με τα άλλα. Το εντυπωσιακό είναι πως το άτομο αυτό που ήταν παιδίατρος για χρόνια συνεργαζόταν με άλλο μαιευτήριο που δεν είχε την “ασφάλεια” του επιθυμητού μαιευτηρίου, αλλά για να βγάλει τα εκατομμύρια ήταν αρκετό.

Στο μυαλό μου στριφογύριζε μια σκέψη. Συγκρατήσου. Προσπάθησα να τους θυμίσω τι λεει η Ιατρική. Αδύνατον. Όταν, μάλιστα, άφησαν υπονοούμενο πως αν κάνω λάθος θα υπάρχει πρόβλημα έφυγαν με κλωτσιές από το Ιατρείο. Κοινώς, δεν συγκρατήθηκα. Θυμάμαι τον κλασσικό Ελληνάρα που μου φώναζε ξέρεις ποιος είμαι εγώ. Αν το διαβάζεις, επειδή είχε κλείσει η πόρτα στα μούτρα σου και δεν με άκουσες, ξέρω μονάχα πως δεν είσαι γιατρός.

Η μόνιμη επωδός. Πάμε για καισαρική. Μια στις 1000 μην πάθει τίποτα το μωρό.

Ε λοιπόν, στο υποκατάστατο βρέθηκε σαλμονέλα. Εδώ δεν ισχύει το μια στις 1000; Ο μάνατζερ της εταιρείας βγάζει μια ανακοίνωση για περαστικά και τέλος;

Μήπως τελικά λίγο να βάλουμε κάποια όρια; Μήπως να πούμε στον κόσμο πως όποτε επεμβαίνεις σε κάτι μπορείς να έχεις επιπλοκές και δεν είναι όλα εύκολα; Μήπως να πούμε πως η καισαρική τομή και το κάθε υποκατάστατο έχει νόημα όταν υπάρχει λόγος; Μήπως να πούμε πως η καισαρική τομή και το κάθε υποκατάστατο θα τα ακολουθήσουμε πάση θυσία όταν πρέπει, ακόμα και αν κάποιους βολεύει η επιχείρηση της εναλλακτικότητας; Μήπως να σταματήσουμε να διαλέγουμε στρατόπεδα πηγαίνοντας με τον όχλο, απλά και μόνο για να μην μείνουμε μονοί μας και να μπορούν να μας δείξουν;

Σεβόμαστε και τιμάμε την κάθε γυναίκα που θηλάζει. Σεβόμαστε και τιμάμε την κάθε γυναίκα που δεν θηλάζει. Άλλα τις σεβόμαστε παραπάνω, γιατί θα αναθρέψουν τις νέες γενιές που έρχονται. Και τις θέλουμε δυνατές. Να στέκονται απέναντι στις καλλίφωνες Σειρήνες και στις όμορφες Νεράιδες που θέλουν να τους προσφέρουν τις εύκολες λύσεις. Ακολουθήστε το σώμα σας και όχι την εμπορευματοποιημένη Ιατρική. Αν το σώμα δεν μπορέσει, τότε θα αναλάβει η πραγματική Ιατρική.»