Ναι, η απαγωγή παιδιών είναι κάτι που θα πρέπει να μας ανησυχεί!

Η παράνομη διακίνηση και εμπορία ανθρώπων είναι μια σύγχρονη μορφή δουλείας, η οποία δυστυχώς δεν αφήνει απ’έξω τα παιδιά. Όλο και συχνότερα ακούμε για εξαφανίσεις μικρών παιδιών, τα οποία δεν επιστρέφουν ποτέ στην οικογένειά τους.

Στις μέρες μας, μάλιστα, τα πράγματα φαίνεται να γίνονται πιο εύκολα για τους απαγωγείς, αφού το διαδίκτυο αφήνει απροστάτευτο κάθε χρήστη του. Η Leah Campbell, blogger στο mom.me.com, συνομίλησε με την Brenda Paradise, ιδιωτική ερευνήτρια, και κατάλαβε ότι το να “αρπάξει” κάποιος το παιδί σου μπορεί να γίνει πάρα πολύ εύκολο.

Η ίδια παραδέχεται, βέβαια, ότι αναρτά συχνά φωτογραφίες με το πρόσωπο της 4χρονης κόρης στο Instagram, επειδή δεν επιθυμεί η ζωή της να ορίζεται από μερικούς που ξέρουν μόνο κακό να κάνουν. “Ζούμε σε μια ψηφιακή εποχή, στην οποία όλοι μοιράζονται φωτογραφίες τους online. Δεν καταλαβαίνω γιατί εγώ δεν πρέπει να το κάνω”, υποστηρίζει.

Βέβαια, έπειτα από όσα είπε η ερευνήτρια σίγουρα θα το ξανασκεφτεί. Το ίδιο φυσικά θα κάνουμε και εμείς!

«Με την Brenda Paradise μιλήσαμε πριν χρόνια για μια υπόθεση απαγωγής παιδιού που, δυστυχώς, δεν είχε καλή κατάληξη. Τότε μου είχε πει, ότι οι περισσότερες απαγωγές γίνονται για λόγους πορνογραφίας, πορνείας ή trafficking και οι πιο κρίσιμες ώρες είναι οι πρώτες 48! Αυτή η πληροφορία γύριζε διαρκώς στο μυαλό μου και γι’αυτό επέλεξα να ξαναμιλήσω μαζί της και να μάθω τι ακριβώς συμβαίνει με τις απαγωγές παιδιών και πώς μπορούν οι γονείς να προστατεύσουν τα παιδιά τους.

Πόσες φορές έχετε κι εσείς ακούσει για παιδιά που χάθηκαν σε μεγάλα εμπορικά κέντρα, γεμάτα κόσμο, ακριβώς “κάτω από τη μύτη” των γονιών τους; Και πόσο έχετε λυπηθεί μεν ακούγοντας αυτές τις ιστορίες, αλλά αναρωτιέστε πόσο πιθανό είναι να συμβεί κάτι τέτοιο στο δικό σας παιδί; Οι υποθέσεις που ερευνά η Brenda Paradise, όμως, είναι περισσότερο συχνές από όσο φαντάζεστε και έχουν να κάνουν κυρίως με παιδιά μεγαλύτερης ηλικίας, όπως είναι οι έφηβοι. Μάλιστα, πολλές φορές αναφέρονται στα παιδιά που το έχουν σκάσει από το σπίτι, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι έγινε απαραίτητα με την θέλησή τους.

Είναι, τελικά, τόσο εύκολο για έναν απαγωγέα να “παρασύρει” ένα παιδί;

“Ναι! Και τις περισσότερες φορές οι απαγωγές αυτές γίνονται πολύ γρήγορα έξω από τα σπίτια των παιδιών. Αρκετά συχνά, μάλιστα, είναι οι απαγωγείς που “πείθουν” τα παιδιά να φύγουν μαζί τους. Μπορεί μια πρώτη επαφή να έχει ξεκινήσει από το διαδίκτυο και να καταλήξει στο μήνυμα “μάζεψε τα πράγματά σου και συνάντησέ με εκεί!”. Και όταν αυτό συμβεί τα παιδιά που επιστρέφουν είναι πολύ δύσκολο να αναρρώσουν, καθώς κατηγορούν τον ίδιο τους τον εαυτό για ό,τι συνέβη”.

Το δυσάρεστο σε αυτή την περίπτωση είναι, ότι σπάνια τα παιδιά καταφέρνουν να βρεθούν!

Επιπλέον, όπως εξηγεί η ερευνήτρια, στις μέρες μας ο “φόβος του ξένου” δεν υφίσταται. Το ίντερνετ και τα social media δίνουν την εντύπωση στα παιδιά, ότι όλοι γνωρίζονται μεταξύ τους, ενώ οι γονείς δεν αντιλαμβάνονται ότι δίνοντας σε ένα παιδί την άδεια για ένα online παιχνίδι το αφήνουν ανυπεράσπιστο απέναντι σε αμέτρητους κινδύνους.

Τα πάντα είναι μια συσκευή παρακαλούθησης. Πλέον, κινητά τηλέφωνα, tablets, υπολογιστές αφήνουν το στίγμα της παρουσίας μας σε ένα μέρος. Οι απαγωγείς μπορούν διαδικτυακά να βρουν πάρα πολλές πληροφορίες για τα παιδιά μας, για το πού βρισκονται και το τι κάνουν.

Slavery – Human Trafficking

Διαβάστε πώς γίνεται: Ένας εν δυνάμει απαγωγέας βλέπει τη φωτογραφία του παιδιού σας online. Με μια γρήγορη αναζήτηση μπορεί να βρει τα πάντα γύρω από αυτό, αλλά και εσάς. Τι δουλειά κάνετε, αν πηγαίνετε γυμναστήριο κ.ά. Έτσι παρακολουθεί τις κινήσεις σας, αλλά και το τι αναρτάτε στο διαδίκτυο για λίγες ημέρες, αποκτώντας έτσι μια αίσθηση της καθημερινής ρουτίνας σας. Μια μέρα, λοιπόν, εσείς επιστρέφοντας από τη δουλειά, “κολλάτε” στην κίνηση και το παιδί σας περιμένει να το πάρετε από το φροντιστήριο. Τότε εκείνος πλησιάζει το παιδί σας και του λέει “Είσαι η κόρη της Μαρίας; Που οδηγεί ένα μπλε μεγάλο αυτοκίνητο; Η μαμά σου είχε ένα ατύχημα. Είναι καλά, αλλά έπρεπε να πάει στο νοσοκομείο με το ασθενοφόρο. Ανησυχούσε για εσένα και μου ζήτησε να σε πάω εκεί”.

Και τόσο απλά το παιδί σας μπαίνει στο αυτοκίνητο ενός αγνώστου. Ενός ανθρώπου που ήξερε τόσα πράγματα για εσάς και τη ζωή σας, ώστε να φαίνεται πειστικός. Και μπορεί να νομίζετε, ότι το παιδί σας δεν θα πίστευε κάτι τέτοιο, αλλά ο καθένας μας θα ένιωθε πανικό αν άκουγε πως ένας δικός του άνθρωπος είχε πάθε κάτι κακό.

Οπότε, τι γίνεται όταν ένα παιδί εξαφανίζεται, είτε επειδή το έσκασε ή το απήγαγαν;

Η Brenda Paradise τονίζει ότι οι πρώτες 24 ώρες είναι οι πιο σημαντικές. Μετά το πέρας του πρώτου 24ώρου οι πιθανότητες να βρεθεί ένα θύμα απαγωγής ζωντανό μειώνονται δραματικά. Όλα εξαρτώνται από το πόσο μεγάλο είναι το δίκτυο trafficking. Μερικές φορές τα παιδιά μπορεί να κρατούνται στην ίδια τους την πόλη ή να πωλούνται σε παιδόφιλους. Οι απαγωγείς μυούν πολύ γρήγορα τα παιδιά στη χρήση ναρκωτικών για να μπορούν πιο εύκολα να τα εξουσιάζουν. Κι αν τύχει οι αρχές πλησιάσουν τους απαγωγείς, τότε δεν αποκλείεται εκείνοι να σκοτώσουν τα παιδιά, εξαφανίζοντας τα πτώματά τους.

Είναι πολύ δύσκολο να μάθουμε τι πραγματικά συμβαίνει σε αυτά τα παιδιά, επειδή από τη στιγμή που θα τα αρπάξουν σπάνια γυρίζουν πίσω.

Και ενώ τα παραπάνω μπορεί να συμβούν ευκολότερα σε ένα παιδί σχολικής-εφηβικής ηλικίας, δεν είναι ποτέ πολύ νωρίς για να προστατεύσετε το παιδί σας. Μειώστε τις αναρτήσεις που κάνετε για αυτό online και κάντε τα προφίλ σας ιδιωτικά. Μιλήστε μαζί του για το τι συμβαίνει στον κόσμο και συμβουλεύστε το, ανάλογα με την ηλικία του, για τους αγνώστους που το πλησιάζουν και για την χρήση των ηλεκτρονικών συσκευών και των social media. Μπορείτε να έχετε μια λέξη “κωδικό” που θα γνωρίζουν μόνο τα μέλη της οικογένειάς σας και σε περίπτωση που κάποιος άγνωστος θελήσει να προσεγγίσει το παιδί σας εκείνο να ρωτήσει ποια είναι αυτή. Εξηγήστε στο παιδί σας πώς να αποφεύγει τους αγνώστους και πως αν κάτι δεν του αρέσει ή το στεναχωρεί δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να το κάνει, ακόμα και αν του το ζητά κάποιος γνωστός του!

Σε έναν τέλειο κόσμο όλα τα παραπάνω θα ήταν περιττά, αλλά δυστυχώς, ο κόσμος μας απέχει πάρα πολύ από το τέλειο…»