«Μπορεί να αρνηθώ, αλλά παρακαλώ προσκαλέστε με»: Η έκκληση μιας μαμάς στις ελεύθερες φίλες της

Σας έχει τύχει ποτέ οι φίλες σας να βγαίνουν, να πηγαίνουν σε πάρτι, εκδηλώσεις, για ποτό ή γυμναστική και να μην σας καλούν καν; Αν είστε άτεκνες πιθανότατα όχι. Αν, όμως, έχετε παιδιά, ιδιαίτερα σε μικρή ηλικία, το πιο πιθανό είναι να σας έχει συμβεί, και μάλιστα πολλές φορές.

Μία μαμά 3 μικρών παιδιών έχει πια κουραστεί από αυτήν την κατάσταση και απευθύνει έκκληση στις φίλες της. Διαβάστε το κείμενό της και αν δεν έχετε παιδιά, την επόμενη φορά που θα βγείτε με τις φίλες σας, σκεφτείτε και εκείνη που έχει…

«Απέκτησα το πρώτο μου παιδί στα 27 μου χρόνια. Από την παρέα ήμουν η πρώτη, ενώ πολλοί από τους φίλους μας δεν ήταν σε ίδια “φάση” με εμάς – να σκέφτονται, δηλαδή, τη δημιουργία οικογένειας. Χάσαμε, λοιπόν, πολύ “φιλικό” υλικό. Βόλτες, έξοδοι, χοροί, παιχνίδια, αναμνήσεις. Όλα γίνονταν χωρίς εμάς.

Αυτό είναι κάτι που δεν μου άρεσε, αλλά το κατανοώ. Είμαι η μόνη μαμά στην παρέα μου. Έχω τρία παιδιά και τον περισσότερο καιρό, τα τελευταία πέντε χρόνια, ή είμαι έγκυος ή μένω στο σπίτι να φροντίζω ένα μικρό.

Το να προσπαθήσω να προγραμματίσω κάτι με τις φίλες μου τις περισσότερες φορές μοιάζει… αδύνατο! Κάθε μέρα προσέχω παιδιά. Τα πηγαίνω στο σχολείο, τα ντύνω, τα πλένω, τα ταΐζω και κάνω όσα κάνει μια μαμά που έχει ένα παιδάκι στο Δημοτικό, ένα στον παιδικό σταθμό και ένα μωρό στο σπίτι.

Αυτά δεν τα λέω για να δημιουργήσω εντυπώσεις και να με λυπηθείτε. Αυτή τη ζωή διάλεξα. Αυτή τη ζωή θέλω. Ο άντρας μου και τα παιδιά μου είναι ό,τι ακριβώς είχα ονειρευτεί. Τους αγαπώ όσο τίποτα.

Τα λέω για να με προσκαλέσετε. Θέλω να με συμπεριλαμβάνετε στη σκέψη σας. Να μην με αποκλείετε. Θέλω να θέλετε να με προσκαλέσετε. Ξέρω ότι μπορώ να αρνηθώ ή να ακυρώσω, αλλά κάτω από όλη αυτή την μητρότητα είμαι ακόμα εγώ. Μου αρέσει να περπατάμε δίπλα στη θάλασσα. Μου αρέσει να βγαίνουμε για χορό. Μου αρέσει να μαζευόμαστε για ταινίες, να φτιάχνουμε τα νύχια μας και να βγαίνουμε από το σπίτι πού και πού.

Το χρειάζομαι. Σας χρειάζομαι!

Είμαι ακόμα αστεία, παιδιά. Ακόμα και όταν τα αστεία μου μιλούν για τον θηλασμό και τα κακάκια των μωρών. Ψάχνω ακόμα περιπέτειες. Ξέρω τι γίνεται στον κόσμο, έχω σχέση με όσα συμβαίνουν. Απλά, έγινα μαμά…

Οπότε όταν περιμένω να βάλω τα παιδιά για ύπνο ή τον άντρα μου να γυρίσει από τη δουλειά, κάντε και εσείς υπομονή, παρακαλώ. Κι αν διαβάζετε τα μηνύματά μου που λένε ότι δεν μπορώ να βγω, επειδή κάποιο παιδί αρρώστησε, και πάλι, προσκαλέστε με. Μηννομίζετε ότι δεν θέλω να βγω μαζί σας ή σας αγνοώ.

Με καλεί το καθήκον και ο μητρικός μου ρόλος. Αυτή την περίοδο η οικογένειά μου με χρειάζεται πολύ και εγώ είμαι εντάξει με αυτό. Είμαι περήφανη για τον ρόλο μου ως μητέρα και σύζυγος. Οι αγκαλιές και το πρόγραμμα των παιδιών με γεμίζουν. Αλλά ακόμα και μέσα σε αυτήν την πληρότητα που νιώθω, ακόμα σας έχω ανάγκη. Πάντα θα υπάρχει χώρος για τις φίλες μου.

Οπότε, προσκαλέστε με. Θα βάλω τα δυνατά μου για να έρθω. Κι αν δεν τα καταφέρω να θυμάστε ότι πάντα θα σας στέλνω τη θετική μου διάθεση».

Πηγή: motherly.com