Συντάκτης: Έλενα Μπούλια

Δεν υπάρχουν πολλοί αξιόπιστοι τρόποι για να προβλέψει κανείς τις πιθανότητες ενός παιδιού να επιτύχει στη ζωή του. Βοηθά σίγουρα το να γεννηθεί σε μία εύπορη οικογένεια, όπως και το να έχει δραστήριους γονείς και ένα σταθερό οικογενειακό περιβάλλον. Η αλήθεια είναι, όμως, ότι κάποιοι άνθρωποι μοιάζουν να έχουν έμφυτες τις κατάλληλες «πρώτες ύλες» για να πάνε μπροστά. Πώς θα καταλάβετε αν το παιδί σας ανήκει σε αυτούς;

Οι ειδικοί λένε, ότι αν υπάρχει ένας παράγοντας που μπορεί να προβλέψει τη μελλοντική επιτυχία ενός παιδιού, αυτός πιθανότατα είναι ο έλεγχος των παρορμήσεών του. Υποστηρίζουν, δηλαδή, ότι τα παιδιά που μαθαίνουν να καθυστερούν μία προσωπική τους ευχαρίστηση για μια μελλοντική επιβράβευση, είναι αυτά που θα κάτσουν να διαβάσουν αντί να παίζουν βιντεοπαιχνίδια, θα κάνουν εξάσκηση αντί να δουν τηλεόραση, θα είναι υπεύθυνα και σκεπτόμενα.

Πώς μπορείτε να μετρήσετε την παρορμητικότητα του παιδιού που θα προβλέψει τη μελλοντική του επιτυχία; Δείτε το παρακάτω βίντεο και κάντε το πείραμα. Το μόνο που θα χρειαστείτε είναι μια σακούλα με ζαχαρωτά, ένα χρονόμετρο και ένα παιδί τόσο μεγάλο ώστε να καταλαβαίνει απλές φωνητικές οδηγίες.

Καλέστε το παιδί να καθίσει στο τραπέζι, βάλτε μπροστά του ένα ζαχαρωτό και πείτε του να περιμένει εκεί για λίγη ώρα. Αν δεν φάει το ζαχαρωτό, σε λίγη ώρα θα ακολουθήσει μία πολύ μεγαλύτερη επιβράβευση. Θα καταφέρει το παιδί σας να αντισταθεί;

Δείτε το βίντεο:

Το Πείραμα του Marshmallow, όπως είναι γνωστό, αναπτύχθηκε το 1972 στο Πανεπιστήμιο του Stanford και σκοπό έχει να δείξει, πώς αντιδρά το κάθε παιδί μπροστά σε μία μεγάλη πρόκληση: Θα υποκύψει μπροστά στην άμεση απόλαυση ή θα περιμένει για το μεγάλο έπαθλο; Η στάση του παιδιού έχει να πει πολλά για τον χαρακτήρα του…

Πηγή: fatherly.com

Η ενοχλητική αποκάλυψη έγινε σε ρεπορτάζ της Wall Street Journal, σύμφωνα με το οποίο, όπως απέδειξαν πρόσφατες δημοσκοπήσεις, οι οικογένειες κάνουν οικονομία προκειμένου να μαζέψουν χρήματα για τις μετέπειτα σπουδές των αγοριών τους και όχι τόσο για αυτές των κοριτσιών τους.

Σύμφωνα, λοιπόν, με τα αποτελέσματα δημοσκοπήσεων, το 50% των οικογενειών που έχουν μόνο αγόρια, μαζεύει λεφτά για να τα σπουδάσει, ενώ μόνο το 39% των οικογενειών που έχουν μόνο κορίτσια, κάνει κάτι αντίστοιχο. Επίσης, οι οικογένειες με αγόρια, βοηθούν γενικώς οικονομικά τα παιδιά τους κατά την διάρκεια των σπουδών τους, κάτι που δεν συμβαίνει ιδιαίτερα στις οικογένειες με κορίτσια που σπουδάζουν.

Άλλη έρευνα έδειξε, ότι ενώ το 10% των ανδρών σπούδασε με χρήματα που πλήρωσαν οι γονείς τους, μόνο το 6% των γυναικών είχε αντίστοιχη οικονομική στήριξη. Στο σχετικό ερώτημα, το 50% των γυναικών απάντησε, ότι οι γονείς δεν έδωσαν καθόλου χρήματα για σπουδές.

Σύμφωνα με τον επικεφαλής του οικονομικού τμήματος της Wall Street Journal Roger Young, «οι γονείς θα πρέπει να δουν πολύ καλά αυτό το θέμα και βεβαιωθούν, ότι φέρονται στα παιδιά τους δίκαια και ότι αναγνωρίζουν τις δυνατότητες τόσο των αγοριών όσο και των κοριτσιών τους. Το σίγουρο είναι, πάντως, ότι στην κοινωνία βλέπουμε ξεκάθαρα, ότι το χάσμα ανάμεσα στους μισθούς ανδρών και γυναικών είναι μεγάλο.»

Παρόλο που οι γυναίκες έχουν περισσότερες πιθανότητες να μπουν μα και να αποφοιτήσουν από το Πανεπιστήμιο, οι γονείς δεν τις στηρίζουν τόσο όσο τους άνδρες σε αυτό. Γι’αυτό και δεν είναι λίγες εκείνες που αναγκάζονται να εργαστούν, προκειμένου να ανταπεξέλθουν στα έξοδα των σπουδών τους.

Ο σύμβουλος σπουδών Steven Roy Goodman καταλήγει: «Δυστυχώς δεν υπάρχει τρόπος να το πούμε πιο κομψά: Οι γονείς έχουν διαφορετικές προσδοκίες ζωής από τους γιούς και διαφορετικές από τις κόρες τους. Θεωρούν δε, ότι τα κορίτσια τους πιθανώς και να μην κάνουν ποτέ μεγάλη καριέρα, όσο τα αγόρια τους, άρα γιατί να επενδύσουν τόσο σε πτυχία και μεταπτυχιακά;»

Φυσικά, συμπληρώνει ο ίδιος, αυτό είναι κάτι που δεν παραδεχτούν ποτέ ανοιχτά στις κόρες τους. Είναι σημαντικό, όμως, όλοι οι γονείς να σκεφτούν τι μακροπρόθεσμες επιπτώσεις μπορεί να έχει αυτό στις ζωές των παιδιών τους.

Πηγή: Wall Street Journal

Όταν ήμασταν εμείς παιδιά, το «ξύλο» ήταν σχεδόν κανόνας. Ακόμα και οι πιο ισορροπημένοι, ακόμα και οι καλλιεργημένοι γονείς, μερικές σφαλιάρες στα μπούτια ή τον ποπό τις έριχναν. Τα χρόνια, όμως, πέρασαν, οι αντιλήψεις άλλαξαν, η επιστήμη μίλησε και πλέον η σωματική βία στα παιδιά, στο μεγαλύτερο μέρος του πολιτισμένου κόσμου θεωρείται ποινικό αδίκημα.

Αμέτρητες είναι οι έρευνες που μιλούν για τις επιπτώσεις της σωματικής βίας στην ψυχική και σωματική υγεία του παιδιού, αφού προκαλούν υποσυνείδητες συμπεριφορές αργότερα στη ζωή του παιδιού, όπως αντικοινωνικότητα και νοητικά προβλήματα.

Πλέον, νέα έρευνα υποστηρίζει, ότι υπάρχει και μία ακόμα επικίνδυνη επίπτωση του ξύλου: η βία στους μελλοντικούς συντρόφους.

Σύμφωνα με την έρευνα, την οποία διεξήγαγαν επιστήμονες του Πανεπιστημίου του Τέξας και που δημοσιεύεται στο επιστημονικό περιοδικό The Journal of Pediatrics, τα παιδιά που έχουν δεχθεί σωματική βία, έχουν περισσότερες πιθανότητες να γίνουν βίαια με τους μελλοντικούς τους συντρόφους.

Όπως επισημαίνει χαρακτηριστικά και ο επικεφαλής της έρευνας Dr. Jeff Temple, πρόκειται για μία ακόμα έρευνα που συνοδεύει τα αμέτρητα στοιχεία που αποδεικνύουν πόσο βλαβερή είναι η σωματική βία. Η συγκεκριμένη δείχνει, ότι το να τιμωρείται κανείς σωματικά ως παιδί, συνδέεται με διατήρηση της ίδιας αυτής βίας στην εφηβεία και την ενήλικη ζωή. Παρόλο που δεν μπορούμε να πούμε, ότι αυτός είναι ο μοναδικός λόγος που πολλοί άνθρωποι μεγαλώνοντας γίνονται βίαιοι, ωστόσο το συμπέρασμα που βγαίνει είναι, ότι αν ένα παιδί μαθαίνει, ότι η σωματική τιμωρία είναι ένας αποδεκτός τρόπος να λύνουμε τα προβλήματά μας, μπορεί έτσι να λειτουργεί και με τους μελλοντικούς συντρόφους του.»

Στην έρευνα συμμετείχαν 700 άτομα, ηλικίας από 15-25 ετών, το 19% εκ των οποίων ανάφερε, ότι έχει διαπράξει βία μέσα στη σχέση. Από αυτούς το 70% παραδέχτηκε, ότι έχει βιώσει σωματική βία στα παιδικά χρόνια.

Ο Dr. Jeff Temple καταλήγει: «αν θες να μειώσεις τον κίνδυνο των αρνητικών μελλοντικών επιπτώσεων στο παιδί σου -επιπτώσεις συμπεριφοράς, νοητικές ή σωματικές- μην το τιμωρείς σωματικά. Δεν ωφελεί σε τίποτα. Μπορεί να του κάνει μεγάλο κακό. Υπάρχουν καλύτερες στρατηγικές -που δεν προκαλούν ζημιά- και που είναι εύκολες στην εφαρμογή.»

Πηγή: babble.com