Ποιος άνθρωπος στο πέρασμα των αιώνων δεν συναρπάζεται στη θέα του φεγγαριού; Πόσοι καλλιτέχνες, ποιητές, μουσικοί, ζωγράφοι δεν εμπνεύστηκαν από αυτό;
Είναι το φεγγάρι που έχει τη δύναμη να ταράζει τους ωκεανούς, να επηρεάζει τη βαρύτητα στη Γη, αλλά και… την ανθρώπινη συμπεριφορά, όπως διατείνονται πολλοί.
Το φεγγάρι έχει γεννήσει πολλούς θρύλους για τις θεότητές του στις κουλτούρες του κόσμου. Στην Ινδία για παράδειγμα, ένα από τα μεγαλύτερα κομπλιμέντα που μπορεί να κάνει κανείς σε κάποιον είναι να του πει ότι μοιάζει με το φεγγάρι. Είναι επίσης σύμβολο της ομορφιάς, της δύναμης και του μυστηρίου.
Όμως, εκτός από την έμπνευση για καλλιτεχνικά έργα, το φεγγάρι έχει δώσει και ιδέες σε γονείς και νονούς να βαφτίσουν τα παιδιά τους με ονόματα που σχετίζονται με αυτό.
Κι επειδή διανύουμε μία χρονική περίοδο που οι βαφτίσεις είναι συχνότερες, αν δεν έχετε καταλήξει στο όνομα του μωρού σας και δεν θέλετε να επιλέξετε ένα συνηθισμένο, μπορείτε να πάρετε… φεγγαρόλουστες ιδέες.
Σελήνη: Ήταν η θεά του Φεγγαριού. Στους πίνακες ζωγραφικής αποτυπώνεται ως μία πολύ όμορφη παρουσία, ενώ ο αρχαίος Έλληνας ποιητής, Ησίοδος, την περιγράφει με «πλούσιες μπούκλες». Η Σεληνη με τα όμορφα μαλλιά. Απεικονίζεται συνήθως ως θηλυκή μορφή με μία ημισέληνο ως στέμμα και έφιππη ή οδηγώντας άρμα με φτερωτούς ίππους.
Άρτεμις (Ντιάνα): Είναι μια από τις πιο ενδιαφέρουσες μορφές του ελληνικού πανθέου. Κόρη του Δία και της Λητούς, δίδυμη αδελφή του Απόλλωνα, βασίλισσα των βουνών και των δασών, θεά του κυνηγιού, προστάτιδα των μικρών παιδιών και ζώων. Οι Ορφικοί τη θεωρούσαν θέα της Σελήνης, ενώ σύμβολά της ήταν το τόξο, η ημισέληνος και το ελάφι. Στις ρωμαϊκές θεότητες απαντάται ως Ντιάνα.
Ηώ: Ένα όνομα κι αυτό προερχόμενο από την ελληνική μυθολογία. ήταν η θεότητα-προσωποποίηση της αυγής, κόρης του Τιτάνα Υπερίωνα και της Τιτανίδας Θείας, επομένως, αδελφή του Ήλιου – του οποίου προηγείται κάθε μέρα στο ουράνιο ταξίδι του – και της Σελήνης. Επίσης, Ηώ λέγεται και το μεγαλύτερο φεγγάρι – δορυφόρος του πλανήτη Δία.
Εκάτη: Ήταν σεληνιακή θεότητα της αρχαιοελληνικής μυθολογίας, η οποία απεικονίζεται συνήθως να κρατά δύο πυρσούς ή κλειδί. Ο Αισχύλος τη συνδέει με τη Σελήνη και την παρουσιάζει ως Άρτεμι-Εκάτη, ενώ ο Ευριπίδης τη θεωρεί κόρη της Λητούς, και πρώτος στη Μήδεια την παρουσιάζει ως θεά προστάτιδα των μαγισσών.
Κύνθια: Το όνομα Κύνθια είναι ένα από τα επίθετα που αποδίδονταν στην θεά Άρτεμη, η οποία γεννήθηκε στους πρόποδες του βουνού Κύνθος. Στα αγγλικά θα το έχετε ακούσει ως Σίνθια. Είναι ακριβώς το ίδιο!
Φοίβη: Ήταν Τιτανίδα, κόρη του Ουρανού και της Γαίας, μητέρα της Αστερίας και της Λητούς, μετά την Θέμιδα και τον Απόλλωνα, μαντική θεότητα των Δελφών και αυτή. Οι Ρωμαίοι ποιητές την ονόμαζαν Θεά της Σελήνης. Αφού ζευγάρωσε με τον Τιτάνα Κοίο, γέννησε την Αστερία και τη Λητώ.
Μηλινόη: Κι αυτή θεά του Φεγγαριού. Ήταν κόρη της Περσεφόνης και του Δία Καταχθόνιου, όταν εκείνος παίρνοντας τη μορφή του Πλούτωνα ενώθηκε με την κόρη που έκανε με την αδερφή του, τη Δήμητρα. Η Μηλινόη ήταν αδερφή του Ζαγρέα, του πρώτου Διονύσου. Γεννήθηκε στις όχθες του Κωκυτού, ενός από τους τέσσερις ποταμούς του Κάτω Κόσμου. Το όνομα της Μηλινόης κατά πάσα πιθανότητα προέρχεται από το επίθετο «μήλινος», παραπέμποντας στο χρώμα του κίτρινου μήλου (ή κυδωνιού).
