Η 6η Οκτωβρίου έχει καθιερωθεί ως Παγκόσμια Ημέρα για την Εγκεφαλική Παράλυση. Πρόκειται για την πιο συχνή κινητική αναπηρία της παιδικής ηλικίας, περίπου 2 παιδιά ανά 1000 γεννήσεις (μέσος όρος στην Ευρώπη).
Αποτελεί έναν όρο ομπρέλλα, ο οποίoς καλύπτει μία ομάδα μόνιμων, αλλά όχι αμετάβλητων διαταραχών της στάσης και της κίνησης και επηρεάζει την ικανότητα του ατόμου να ελέγξει τη μυϊκή του λειτουργία. Υπάρχει μεγάλο εύρος συμπτωμάτων διαφόρου βαρύτητας, που οδηγεί σε περιορισμό δραστηριότητας.
βλάβη στον εγκέφαλο
Οφείλεται σε μη-εξελισσόμενες βλάβες του αναπτυσσόμενου εγκέφαλου κατά την εγκυμοσύνη (προγεννητικά), τη γέννηση (περιγεννητικά) ή κατά τη διάρκεια των δύο πρώτων χρόνων της ζωής (μεταγεννητικά). Η βλάβη στον εγκέφαλο παραμένει η ίδια σε ολόκληρη τη ζωή του ατόμου, χωρίς να βελτιώνεται ή να χειροτερεύει, μεταβάλλεται όμως η κλινική εικόνα του παιδιού καθώς μεγαλώνει με μυοσκελετικά ή και άλλα σύνοδα προβλήματα.
πρώιμη παρέμβαση
Η πρώιμη παρέμβαση και η καλή αντιμετώπιση των προβλημάτων από διεπιστημονική ομάδα αποκατάστασης με επαγγελματίες υγείας διαφόρων ειδικοτήτων, εξασφαλίζει καλύτερη ποιότητα ζωής για το παιδί και την οικογένεια.
Στόχος είναι η πρόληψη, αλλά και η ελαχιστοποίηση μυοσκελετικών παραμορφώσεων και σοβαρών δευτερογενών προβλημάτων, έτσι ώστε οι ασθενείς να ζουν καλύτερα, αλλά και πολλοί από αυτούς να μπορούν να αποδοθούν στην κοινωνία, ως ενεργά στελέχη αξιοποιώντας τις υπάρχουσες δυνατότητές τους για επαίδευση και εργασία, έτσι ώστε να υπάρχει τόσο προσωπική ικανοποίηση, όσο και κοινωνικό όφελος.
Καλύτερη φροντίδα του παιδιού με εγκεφαλική παράλυση σημαίνει καλύτερη ποιότητα ζωής για τον πάσχοντα και την οικογένειά του, αλλά και ελπίδα για αξιοποίηση των δυνατοτήτων του για αποδοτικότερη ζωή. Αυτό απαιτεί πολλούς πόρους από τα συστήματα υγείας και κατάλληλες κοινωνικές παροχές, λόγω της χρονιότητας και της σοβαρότητας του προβλήματος.
