6 πράγματα που δεν γνωρίζατε για τη ΧΑΠ, αλλά πρέπει οπωσδήποτε να θυμάστε

Το προφίλ του ασθενούς με Χρόνια Αποφρακτική Πνευμονοπάθεια είναι: Καπνιστής, ηλικίας άνω των 45 ετών, με συχνές λοιμώξεις του αναπνευστικού, καθημερινό βήχα, έντονη απόχρεμψη, δύσπνοια και παροξυσμό.

“Κλειδί” για την καλύτερη αντιμετώπιση αποτελεί η έγκαιρη διάγνωση, η οποία ωστόσο επιτυγχάνεται σπάνια, με επίπτωση στην έκβαση του ασθενούς. Τα συμπτώματα που πρέπει να προκαλούν υποψίες για ΧΑΠ είναι ο παραγωγικός βήχας και η δύσπνοια, εφόσον πρόκειται για καπνιστή.

Αν δεν υπήρχε το κάπνισμα η Χ.Α.Π. θα ήταν μια σπάνια νόσος

Ο κ. Νικόλαος Κουλούρης, Αντιπρόεδρος της Ε.Π.Ε., Καθηγητής Πνευμονολογίας Ε.Κ.Π.Α., Διευθυντής της A’ Πανεπιστημιακής Πνευμονολογικής Κλινικής, Γ.Ν.Ν.Θ.Α. «Η Σωτηρία», τονίζει ότι το κάπνισμα αποτελεί τη σπουδαιότερη αιτία εμφάνισης της Χ.Α.Π. (85-90%), ενώ άλλα αίτια, όπως η ατμοσφαιρική ρύπανση, ευθύνονται σε μικρότερο ποσοστό. Θα μπορούσε, μάλιστα, να ισχυριστεί κανείς ότι εάν δεν υπήρχε το κάπνισμα, η Χ.Α.Π. δεν θα υπήρχε ή θα ήταν μια σπάνια νόσος. Παρ’ όλα αυτά, αποτελεί ένα από τα κυριότερα αίτια νοσηρότητας και την τρίτη αιτία θνητότητας παγκοσμίως, ενώ επιβαρύνει υπέρμετρα τόσο τους γενικούς γιατρούς, τα νοσοκομεία, όσο και συνολικά τα συστήματα υγείας. Τα στατιστικά στοιχεία, άλλωστε, το αποδεικνύουν, καθώς μπορούμε να αναφέρουμε χαρακτηριστικά ότι τη στιγμή που το 25-30% όλων των εισαγωγών σε παθολογικές κλινικές οφείλεται σε αναπνευστικά νοσήματα, ποσοστό 50% αυτών αφορά τη Χ.Α.Π.»

Ο πνευμονολόγος είναι ο μόνος γιατρός που έχει εξειδικευτεί να διαβάζει σωστά τη σπιρομέτρηση

Σύμφωνα με τον κ. Στέλιο Λουκίδης, Αναπληρωτή Γραμματέα της Ε.Π.Ε, Αναπληρωτής Καθηγητής Πνευμονολογίας, Β’ Πανεπιστημιακή Πνευμονολογική Κλινική Ε.Κ.Π.Α, Νοσοκομείο «Αττικόν», “Χρειάζεται ο πνευμονολόγος να έχει εκπαίδευση στη σπιρομέτρηση και να κάνει καλό διάβασμα. Αν, μάλιστα, ο ασθενής επισκεφτεί τον πνευμονολόγο με το που θα δει τα πρώτα συμπτώματα, η αντιμετώπιση της ασθένειες αποκτά αμέσως μια άλλη, πιο αισιόδοξη οπτική. Η προσθήκη φαρμακευτικών και μη φαρμακευτικών παρεμβάσεων έδωσε στην αντιμετώπιση της νόσου ένα άλλο πρόσωπο, λιγότερο αναποτελεσματικό και περισσότερο δημιουργικό. Η προσθήκη νέων φαρμάκων, η πραγματοποίηση μεγάλων κλινικών μελετών, η κατανόηση υποκείμενων μηχανισμών, η αναγνώριση της σημασίας των συνοδών νοσημάτων καθώς και η ευρεία εφαρμογή των Ιατρείων Διακοπής Καπνίσματος, θεωρούμε ότι ήταν τα στοιχεία εκείνα που συνέβαλλαν σημαντικά στην αλλαγή της εικόνας της Χ.Α.Π.

Όλοι οι ασθενείς με ΧΑΠ πρέπει να εμβολιάζονται κατά της γρίπης

Οι νόσος έχει περί τις 8 βαριές συννοσηρότητες, πράγμα που σημαίνει ότι ο ιός της γρίπης μπορεί να προκαλέσει σημαντικές επιπλοκές. Τα συμπτώματα της ΧΑΠ βασίζονται κυρίως στην τριάδα βήχας, απόχρεμψη, δύσπνοια. Ανάλογα με τη βαρύτητα της νόσου και το χρόνο εμφάνισης έχουν ποικιλία βαθμονόμησης. Η παρουσία συμπτωμάτων της Χ.Α.Π είναι σημαντικό στοιχείο για τη διάγνωση, ωστόσο, απαιτείται διενέργεια σπιρομέτρησης και αναγνώριση του συγκεκριμένου αποφρακτικού προτύπου για την τεκμηρίωση της νόσου. Επίσης, οι ασθενείς με ΧΑΠ επιβάλλεται να ασκούνται, καθώς οι μύες τους είναι χαλαροί, αλλά και αν ακολουθούν πρόγραμμα διατροφής. Υπάρχουν προγράμματα πνευμονικής αποκατάστασης που στοχεύουν στην αποτελεσματική αντιμετώπιση της νόσου.

Ένας παθητικός καπνιστής μπορεί επίσης να πάθει ΧΑΠ

Ονομάζεται δευτερογενές κάπνισμα και πλήττει τα άτομα που δεν καπνίζουν αλλά διαβιούν στο ίδιο περιβάλλον με έναν καπνιστή. Κι ακόμη, υπάρχει και το τριτογενές κάπνισμα, που όσο κι αν σας φαίνεται απίθανο να βλάψει, μπορεί να δημιουργήσει σοβαρά προβλήματα σε άτομα υγιή που δεν καπνίζουν. Ποιο είναι αυτό; Η είσοδος και παραμονή σε περιβάλλον από το οποίο έχει εξέλθει ένας καπνιστής, για παράδειγμα η καμπίνα του αυτοκινήτου, ή και τα ρούχα ενός καπνιστή, τα οποία φέρουν τις χημικές ενώσεις που προκαλούν βλάβες.

Όλοι οι καπνιστές δεν έχουν ΧΑΠ, αλλά και ούτε όλοι όσοι έχουν ΧΑΠ είναι καπνιστές

Όλοι όσοι πάσχουν από ΧΑΠ, δεν είναι καπνιστές, ενώ ούτε όλοι οι καπνιστές αναπτύσσουν ΧΑΠ. Αυτό εν πολλοίς οφείλεται στο διαφορετικό γονιδίωμα κάθε ανθρώπου. Ένας στους 5 που θα εμφανίσουν ΧΑΠ δεν έχει σχέση με το κάπνισμα. Οι τέσσερις στους πέντε όμως είναι καπνιστές.

Νέα έρευνα δείχνει ότι ακόμη αν ένας καπνιστής έχει γενετική τάση για ΧΑΠ, εφόσον κόψει από μικρός το κάπνισμα, τότε μειώνει στο μισό την πιθανότητα να εμφανίσει τη νόσο. Προς το παρόν, δεν υπάρχουν φάρμακα που να αλλάζουν την πορεία της ΧΑΠ. Αλλά οι επιστήμονες ευελπιστούν ότι, ρίχνοντας περισσότερο φως στο γενετικό υπόβαθρο της νόσου, κάποια στιγμή στο μέλλον θα καταφέρουν να αναπτύξουν εξατομικευμένες θεραπείες.

Διαβάστε περισσότερα στο Infowoman.gr