4 λάθη που κάνουν οι γονείς και αυξάνουν τον κίνδυνο πνιγμού των παιδιών σε θάλασσα και πισίνα

Στα παιδιά το θέμα του πνιγμού είναι πιο σύνθετο και πιο δύσκολο, όμως περισσότερο προβλέψιμο και πιο αντιμετωπίσιμο. Το παιδί είναι υπό την επίβλεψη των γονέων του, άρα η ευθύνη πέφτει σ’ αυτούς, στους οποίους άλλωστε απευθύνονται και οι οδηγίες πρόληψης και αντιμετώπισης του πνιγμού. Ετσι, από τη βρεφική και νηπιακή ηλικία θα πρέπει να φροντίζουμε τα παιδιά μας να εξοικειώνονται με το νερό και να μαθαίνουν κολύμβηση.

Το Infokids.com.cy συγκέντρωσε και σας παρουσιάζει 4 σημεία που πρέπει να δώσουν ιδιαιτέρως την προσοχή τους οι γονείς ούτως ώστε να αποφευχθεί ο κίνδυνος πνιγμού των παιδιών όταν είναι στη θάλασσα ή σε κάποια πισίνα απολαμβάνοντας το παιχνίδι και τις βουτιές.

1.Μάθετε από νωρίς στο παιδί να κολυμπά

Οι ειδικοί τονίζουν τα παιδιά ηλικίας 1-4 ετών πρέπει να εξοικειωθούν με το νερό από νωρίς, διότι μελέτες έχουν δείξει πως διατρέχουν μικρότερο κίνδυνο πνιγμού εάν πηγαίνουν από μικρή ηλικία στο κολυμβητήριο.  Τα μαθήματα κολύμβησης στα παιδιά συνήθως αρχίζουν με την εξοικείωσή τους με το νερό. Μαθαίνουν να βρέχουν το πρόσωπό τους, να κάνουν μπουρμπουλήθρες στο νερό καθώς και να παίρνουν ανάσες. Στη συνέχεια μαθαίνουν να επιπλέουν και να αναπνέουν ήρεμα όταν κάνουν απλές κινήσεις με τα χεράκια τους. Απαραίτητο είναι ακόμα, οι ενήλικοι που προσέχουν τα παιδιά στο νερό να ξέρουν καρδιοπνευμονική ανάνηψη (ένα παιδί μπορεί να χάσει τις αισθήσεις του μέσα σε μόλις μισό λεπτό αν βουλιάξει στο νερό).

2. Δεν πιέζουμε τα παιδιά να μπουν στο νερό ούτε τα αναγκάζουμε να κολυμπούν με κύμα

 Δεν πετάμε το παιδί ξαφνικά στη θάλασσα. Δεν επιχειρούμε να το βάλουμε στο νερό αν έχει κύμα, έστω και λίγο. Αυτό, εκτός του ότι είναι επικίνδυνο για τη σωματική του ακεραιότητα, μπορεί να προκαλέσει στο παιδί και δυσάρεστες εμπειρίες, που θα το φοβίσουν. Δεν επιμένουμε να κάνει βουτιές ή κόλπα στη θάλασσα  ν δεν θέλει ή δείχνει να φοβάται. Eίναι πιθανότερο να επιχειρήσει μόνο του ή μέσα από την παρέα των συνομηλίκων του να πλησιάσει το νερό, ενώ η δική μας πίεση θα το κάνει να αντιδράσει ή θα το φοβίσει περισσότερο. Aποφεύγουμε να το κρατάμε συνέχεια. Γενικά, θα πρέπει να κρατάμε το παιδί όσο γίνεται λιγότερο, για να μη μάθει να εξαρτάται από εμάς. Kαλό θα είναι όταν κουράζεται να πατάει στο βυθό και όχι να ακουμπάει επάνω μας· γι’ αυτό και όλα τα παιχνίδια που θα παίξουμε μαζί του θα πρέπει να γίνονται στα ρηχά.

3. Δίνουμε προσοχή στα παιχνίδια μέσα στο νερό και προειδοποιούμε για τους κινδύνους

Τα παιχνίδια στο νερό μπορεί να είναι διασκεδαστικά , κρύβουν όμως και παγίδες. Για παράδειγμα το γνωστό «μακροβούτι» αποτελεί πηγή κινδύνου. Αφενός γιατί γίνεται το κλασσικό λάθος των πολλών αναπνοών πριν την κατάδυση με την εντύπωση ότι έτσι αποκτούν μεγαλύτερο απόθεμα οξυγόνου. Το μόνο που πετυχαίνουν είναι να μειώσουν το διοξείδιο του άνθρακα, που προκαλεί ζαλάδα και υπνηλία. Αφετέρου, επειδή το μακροβούτι είναι ανταγωνιστικό, το κάθε παιδί προσπαθεί να πάει όσο πιο μακριά γίνεται. Οπότε κρατώντας την αναπνοή του παρατείνει την έλλειψη οξυγόνου. Αν το παιδί χάσει τις αισθήσεις του μέσα στο νερό, θα επιβεβαιωθεί με τον πιο δραματικό τρόπο ότι είχε περάσει το όριο του. Επιπλέον, πρέπει να μάθουμε στα παιδιά να μη βουλιάζουν «για πλάκα» τα άλλα παιδιά, ούτε να φέρονται παρορμητικά μέσα στο νερό.

4. Ο δευτερεύων πνιγμός

Ο δευτερεύων πνιγμός συμβαίνει όταν ένα παιδί εισπνεύσει μπόλικο νερό μέσα στη θάλασσα ή την πισίνα ή ακόμα και σε μια γεμάτη μπανιέρα. Μετά την παροχή των πρώτων βοηθειών και αφού το παιδί συνέλθει, οι γονείς πιστεύουν ότι το συμβάν θεωρείται λήξαν. Όμως, σε κάποιες περιπτώσεις, το νερό ερεθίζει τους πνεύμονες και συσσωρεύεται σε αυτούς με αποτέλεσμα το παιδί να μην μπορεί να αναπνεύσει και να πεθάνει. Μάλιστα λέγεται δευτερεύων πνιγμός γιατί αυτά τα συμπτώματα δεν είναι άμεσα, αλλά μπορεί να εμφανιστούν ακόμα και 72 ώρες μετά το αρχικό ατύχημα. Τα συμπτώματα που θα πρέπει να προβληματίσουν τους γονείς μετά από ένα ατύχημα στο νερό κατά το οποίο το παιδί ήπιε νερό, είναι η δυσκολία στην αναπνοή, ο βήχας που επιμένει αρκετές ώρες μετά το συμβάν και η έντονη κόπωση. Αν το παιδί παρουσιάζει αυτά τα συμπτώματα πρέπει να μεταφερθεί άμεσα σε νοσοκομείο για εξετάσεις. Γι’ αυτό λοιπόν αν ένα παιδί καταπιεί νερό, για την πρόληψη του δευτερεύοντος πνιγμού, θα πρέπει να το γυρίσετε ανάποδα και στο πλάι και να του πιέσετε το θώρακα προκειμένου να βγει όλο το νερό.