Το καλοκαίρι προσφέρει την ευκαιρία σε μικρούς και μεγάλους να απολαύσουν το βουνό και τη θάλασσα και να χαλαρώσουν. Κάποιοι κίνδυνοι όμως καραδοκούν και γι’ αυτό θα πρέπει να πάρουμε τις απαραίτητες προφυλάξεις για να απολαύσουμε τον ήλιο και τη θάλασσα όσο το δυνατό πιο ευχάριστα και ακίνδυνα.
Ο ήλιος είναι πηγή ζωής, όμως μπορεί να αποβεί ιδιαίτερα επικίνδυνος αν δεν λάβουμε κάποια προφυλακτικά μέτρα. Η υπερβολική έκθεση στον ήλιο πρέπει να αποφεύγεται. Εκτός από τις ανεπιθύμητες, αλλά παροδικές επιπτώσεις μιας ηλίασης ή ενός εγκαύματος πρώτου βαθμού, δεν πρέπει ποτέ να ξεχνάμε τον κίνδυνο εμφάνισης καρκίνου του δέρματος, που σε μέρη με υψηλή ηλιοφάνεια, όπως είναι η Κύπρος είναι αρκετά συχνός. Αν θα πρέπει να εκτεθούμε στον ήλιο αυτό θα πρέπει να γίνει με αντιηλιακή κρέμα με υψηλό δείκτη προστασίας, στα σημεία που εκτίθενται και με καπέλο ή κρατώντας ομπρέλα. Αν παρατηρήσουμε μια αλλαγή στο χρώμα ή στο μέγεθος ενός σπίλου (ελιάς) που είχαμε ή αν προστεθεί κάποιος καινούριος σπίλος που δεν υπήρχε πριν, τότε πρέπει να ζητήσουμε τη συμβουλή του γιατρού μας το συντομότερο δυνατό.
Τα μικρά παιδιά, οι έγκυες και τα ηλικιωμένα άτομα είναι πιο ευαίσθητα στην υπερβολική έκθεση στον ήλιο και στις υψηλές θερμοκρασίες. Τα υγρά που χάνονται με τον ιδρώτα και τον αυξημένο μεταβολισμό πρέπει να αναπληρώνονται. Για να αποφευχθεί η αφυδάτωση είναι απαραίτητη η λήψη αρκετών ποσοτήτων υγρών (τουλάχιστον οκτώ με δέκα ποτήρια) η κατανάλωση ελαφρών τροφών και η λήψη επαρκούς ποσότητας άλατος με την τροφή.
Η ενδυμασία μας το καλοκαίρι πρέπει να είναι ελαφριά και άνετη και αυτό ισχύει ιδιαίτερα για τις έγκυες. Ρούχα που πιέζουν το σώμα και δεν παρέχουν άνεση θα πρέπει να αποφεύγονται. Τα ρούχα με υπερβολικά έντονα χρώματα θα πρέπει επίσης να αποφεύγονται γιατί αποτελούν πόλο έλξης εντόμων και ειδικά μελισσών, το τσίμπημα των οποίων μπορεί να αποβεί ακόμα και μοιραίο για ένα αλλεργικό άτομο.
Η θάλασσα και τα παιχνίδια στην άμμο είναι πηγή χαράς για μικρούς και μεγάλους. Όμως και εδώ κάποιοι κίνδυνοι καραδοκούν. Οι πιο συνηθισμένοι «εχθροί» του κολυμβητή είναι οι τσούχτρες και οι αχινοί. Θα πρέπει λοιπόν να είμαστε προσεκτικοί σε ποιά νερά κολυμπάμε ειδικά αν έχουμε μαζί μας μικρά παιδιά. Η άμμος επίσης μπορεί να κρύβει κινδύνους, όπως διάφορα μικρόβια και μύκητες, γι’ αυτό και ποτέ δεν πρέπει να αφήνουμε τα μικρά παιδιά να κάθονται τελείως γυμνά στην άμμο. Πάντα θα πρέπει να χρησιμοποιούμε μια ψάθα ή μια πετσέτα πριν καθίσουμε πάνω στην άμμο ή τουλάχιστον να επιμένουμε πάντα τα παιδιά να φοράνε μαγιό.
Η υπερβολική εφίδρωση στην περιοχή των γεννητικών οργάνων και η υγρασία που δημιουργείται κάνουν τις διάφορες φλεγμονές του κόλπου και του τραχήλου να βρίσκονται σε έξαρση τώρα το καλοκαίρι. Η κολπίτιδα, δηλαδή η φλεγμονή του κόλπου μπορεί να οφείλεται σε διάφορα αίτια. Ένα από τα πιο κοινά αίτια είναι οι μύκητες. H μυκητιασική κολπίτιδα εκδηλώνεται αρχικά με κνησμό στα έξω γεννητικά όργανα. Στη συνέχεια προστίθενται αίσθημα καύσους, ειδικά κατά την ούρηση, πόνος στην επαφή και λευκωπή έκκριση από τον κόλπο. Η θεραπεία περιλαμβάνει την χορήγηση αντιμηκυτιασικών φαρμάκων τοπικά με την μορφή αλοιφής ενδοκολπικά ή υποθέτων ή τη συστηματική χορήγηση χαπιών από το στόμα για μερικές μέρες. Αν η γυναίκα έχει ενεργό σεξουαλική ζωή, είναι σημαντικό να δοθεί παρόμοια θεραπεία και στον σύντροφο της. Η πρόληψη της μυκητιασικής κολπίτιδας ειδικά τώρα το καλοκαίρι, περιλαμβάνει τη χρήση άνετων και κατά προτίμηση βαμβακερών εσωρούχων και το ντους μετά το μπάνιο στην πισίνα ή την θάλασσα καθώς και την αποφυγή της απευθείας έκθεσης των ευαίσθητων περιοχών με την άμμο. Άλλα αίτια κολπίτιδων είναι οι τριχομονάδες, ο αιμόφιλος του κόλπου, ο γονόκοκκος, διάφοροι ιοί κ.α. Η θεραπεία είναι ανάλογη με το αίτιο, αλλά η πρόληψη περιλαμβάνει τη σχολαστική καθαριότητα των γεννητικών οργάνων, την αποφυγή χρήσης δημοσίων τουαλετών και τη χρήση προφυλακτικού σε περιπτώσεις σεξουαλικής επαφής με καινούριο ερωτικό σύντροφο.
Οι ουρολοιμώξεις είναι ένα άλλο συχνό πρόβλημα τώρα το καλοκαίρι. Η πιο συνηθισμένη μορφή ουρολοίμωξης είναι η κυστίτιδα, δηλαδή η φλεγμονή της ουροδόχου κύστης που προκαλείται από βακτήρια. Η κυστίτιδα εκδηλώνεται με πόνο κατά την ούρηση συχνά με τη μορφή έντονου καύσους, συχνουρίας αλλά ούρησης μικρών ποσοτήτων ούρων, έντονου αισθήματος επείγουσας ούρησης και αιματουρίας σε ορισμένες περιπτώσεις. Αν η φλεγμονή επεκταθεί προς τα πάνω, προς τον νεφρό, τότε προστίθενται πυρετός και πόνος στη μέση. Η πρόληψη της κυστίτιδας γίνεται με το τακτικό άδειασμα της ουροδόχου κύστης, δηλαδή, κάθε γυναίκα πρέπει να προσπαθεί να πηγαίνει στην τουαλέτα τουλάχιστον κάθε τέσσερεις ώρες και να πίνει πολλά υγρά (1.5-2 λίτρα την ημέρα) για να διατηρηθούν τα ούρα αραιά. Πρέπει να αποφεύγονται τα στενά παντελόνια και τα νάιλον εσώρουχα καθώς επίσης και τα διάφορα αρωματισμένα σαπούνια και παρατεταμένα αφρόλουτρα. Τα πρώτα μέτρα αντιμετώπισης της κυστίτιδας μέχρι να γίνει η επίσκεψη στον γιατρό περιλαμβάνουν την λήψη μεγάλων ποσοτήτων υγρών (νερού, τσαγιού, χυμού φρούτων), τη λήψη κάποιου παυσίπονου και τη λήψη ενός κουταλιού σόδας διαλυμένου σε νερό σε μια προσπάθεια να γίνουν τα ούρα λιγότερο όξινα. Φυσικά η επίσκεψη στον γιατρό θα πρέπει να γίνει όσο το δυνατό συντομότερα και θα δοθεί το κατάλληλα αντιβιοτικό μετά τη λήψη καλλιέργειας ούρων.
ΔΡ. Αφροδίτη Ελισσαίου Ξενοφώντος
Γυναικολόγος-Μαιευτήρας