Το χειρότερο πράγμα που μπορείς να αποκαλέσεις μια μαμά

«Μια στομαχική διαταραχή που με ταλαιπώρησε ιδιαιτέρως τον περασμένο μήνα ήταν η αφορμή για να αντιμετωπίσω μια κατάσταση που ποτέ δεν είχα σκεφτεί.

Παρά το γεγονός ότι ήμουν εξαντλημένη και μετά βίας κατάφερνα να πηγαίνω τα παιδιά σχολείο, μια από εκείνες τις δύσκολες μέρες άκουσα το πιο εξωφρενικό και το πιο αδιανότητο σχόλιο που θα μπορούσε να ακούσει μια μάνα που τρέχει διαρκώς για να εξυπηρετήσει στο ακέραιο τις ανάγκες των παιδιών της, ακόμα κι αν δεν μπορεί να σταθεί όρθια λόγω αδιαθεσίας.

Όλα ξεκίνησαν όταν αφήνοντας τα παιδιά στην εξώπορτα του σχολείου, συνάντησα μια δασκάλα και κάνοντας μια μικρή κουβέντα για τα νέα μας, “τόλμησα” για τα δεδομένα της δασκάλας να της πω ότι “Άφησα τα παιδιά στο σχολείο και δεν βλέπω την ώρα να πάω σπίτι να κοιμηθώ για κανά 3ωρο”.

Η δασκάλα ακούγοντας αυτή μου την πρόθεση δεν δίστασε να μου πει “Δεν είναι και ό,τι καλύτερο αυτό που θέλετε να κάνετε. Τόσο πολύ τα παιδιά σας χαλάνε το πρόγραμμα; Τα παιδιά είναι πάντα προτεραιότητα του γονέα”

Αυτό της το σχόλιο με έκανε να νιώσω άσχημα και ενστικτωδώς κατέβασα το κεφάλι. Και κάπου εκεί ξεκίνησαν οι δεύτερες σκέψεις μου και προσπάθησα άθελά μου να βρω δικαιολογίες για να εξηγήσω γιατί ξεστόμισα αυτή μου την επιθυμία.

Τότε ήταν που μου καρφώθηκε στο μυαλό μια σκέψη “Μα καλά πόσο εγωίστρια είσαι; Το μόνο που σε νοιάζει είναι ο εαυτός σου; Τα παιδιά φταίνε που έχεις στομαχική διαταραχή και δεν κοιμάσαι καλά τα βράδια; Εκείνα σε πίεσαν να τα πας σχολείο;”

“Είσαι μια εγωίστρια” αυτή η φράση τριβέλιζε το μυαλό μου όλη την μέρα.

Και τότε άνοιξε ο ασκος του Αιόλου και θυμήθηκα πότε είχα ξανανιώσει αυτό το άσχημο συναίσθημα. Μου το είχε πει σε έναν εφηβικό μας καβγά η μητέρα μου θέλοντας να με επιπλήξει και να μου δείξει ότι ο κόσμος δεν κινείται γύρω μου και ότι πρέπει να σταματήσω να είμαι απαιτητική με τους άλλους και χαλαρή με τον εαυτό μου.

“Εγωισμός” και “Εγωίστρια” είναι δυο λέξεις που προσπαθώ όσο μπορώ να μην τις μεταχειρίζομαι. Γνωρίζω από πρώτο χέρι πως είναι λέξεις που πληγώνουν και πονάνε όποιον σταθεί αποδέκτης τους. Κι όμως ό,τι αποφεύγω ως δια μαγείας με ακολουθεί και με κατακεραυνώνει.

Όλο το πρωινό το πέρασα αναλογιζόμενη αυτό το σκηνικό στο σχολείο. Όπως καταλαβαίνετε ο ύπνος είχε βγει από τη σκέψη μου και οι ενοχές είχαν φωλιάσει για τα καλά στο κεφάλι μου.

Και τότε ήταν που είδα την κατάσταση ξεκάθαρα. Είπα στον εαυτό μου: “Από πότε θεωρείσαι εγωίστρια μάνα; Εσύ δεν είσαι που έφτιαχνες τις χειροτεχνίες του παιδιού για το σχολείο ακόμα κι αν ο εμετός σε είχε τσακίσει; Εσύ δεν σηκώθηκες όπως κάθε μέρα στις 7:00 για να ετοιμάασεις πρωινό αν και όλο το βράδυ το πέρασες στην τουαλέτα; Εσύ δεν είσαι που έκανες πλάκα στα πιτσιρίκια αν και ζαλιζόσουν μέχρι να πιουν το γάλα τους;”

Ο εγωισμός είναι το τελευταίο πράγμα για το οποίο θα μπορούσες να με κατηγορήσεις τη δεδομένη στιγμή. Άφησα σε δεύτερη μοίρα τη δική μου υγεία και πήγα τα παιδιά στο σχολείο σαν να μην συμβαίνει τίποτα. Το μόνο που εξέφρασα και μάλιστα χωρίς να είναι τα παιδιά μου μπροστά και νιώσουν άσχημα είναι ότι δεν βλέπω την ώρα να πάω σπίτι και να κοιμηθώ. Να κοιμηθώ όχι επειδή είμαι καλοπερασάκιας και τεμπέλα αλλά επειδή είμαι άρρωστη. Επειδή ξενύχτησα όλο το βράδυ από ανημποριά και στομαχικές διαταραχές.

Τι ζήτησα λοιπόν και έπρεπε να νιώσω τύψεις;

Ήθελα λίγες ώρες ξεκούρασης ώστε να πάρω δυνάμεις και να μπορέσω να ανταποκριθώ στα μητρικά μου καθήκοντα μόλις τα παιδιά σχολάσουν.

Από πότε η ξεκούραση της μαμάς θεωρείται ανεπιθύμητη; Τι το τρομερό είχε αυτή μου η πρόθεση;

Αγαπητές μαμάδες, μην νιώθετε τύψεις που ζητάτε ξεκούραση. Όλα είναι μέσα στο πρόγραμμα και -δυστυχώς- ξέρετε από πρώτο χέρι ότι η μαμά χρειάζεται σε ένα σπίτι και στα παιδιά 24 ώρες το 24ωρο.

Ο εγωισμός είναι μια λέξη που επ’ ουδενί δεν ταιριάζει σε καμιά μαμά. Κάθε μαμά βάζει χωρίς δεύτερη σκέψη τα παιδιά της πάνω από τον εαυτό της. Ακόμα κι όταν είναι άρρωστη, σκέφτεται τι θα φάνε και πώς θα κοιμηθούν τα παιδιά της.

Και να ξέρετε δεν υπάρχει χειρότερη λέξη από το να πείτε σε μια μαμά ότι είναι “εγωίστρια”. »