Πιπίλισμα δακτύλου: Γιατί πρέπει να “κόψετε” αυτή τη συνήθεια του παιδιού σας

Πολλά μικρά παιδιά συνηθίζουν να πιπιλούν το δάχτυλό τους αντί για πιπίλα ή όταν αυτή δεν είναι διαθέσιμη. Όταν το παιδί αρχίζει να μεγαλώνει, αυτό είναι μια συνήθεια που θα πρέπει να σταματήσει.

Γιατί πιπιλούν το δάχτυλό τους τα μωρά;

Καταρχήν, το πιπίλισμα είναι μια φυσιολογική συμπεριφορά στη βρεφική ηλικία και κυρίως έχει στόχο να ηρεμήσει το μωρό. Το βρέφος πιπιλάει τη θηλή του στήθους της μητέρας, το δάχτυλό του, μια πιπίλα και ίσως χρησιμοποιεί κάποιο άλλο αντικείμενο, όπως ένα πανάκι. Τα περισσότερα μωρά πιπιλούν κάτι όταν βαριούνται, είναι κουρασμένα, στρεσαρισμένα ή όταν απλώς θέλουν να χαλαρώσουν και να νιώσουν ευχάριστα. Όσο τα μωρά φεύγουν από τη βρεφική ηλικία, η ανάγκη αυτή γίνεται μικρότερη. Έτσι, πολλά μωρά σταματούν μόνα τους το πιπίλισμα ίσως και πριν τα πρώτα τους γενέθλια, αλλά συχνά η συνήθεια αυτή παραμένει μέχρι την ηλικία των 2 ή 3 ετών.

Είναι κακό που το παιδί θηλάζει το δάκτυλό του ή χρησιμοποιεί πιπίλα;

Θα πρέπει να πούμε ότι τόσο ο θηλασμός του δακτύλου όσο και η χρήση της πιπίλας είναι φυσιολογικές συνήθειες κατά τη βρεφική ηλικία, που προκύπτουν από το ένστικτο της θρέψης, ως αντικατάσταση της συνήθειας του θηλασμού. Ο θηλασμός του δακτύλου όπως και η χρήση της πιπίλας θεωρούνται επιβλαβείς έξεις μετά την ηλικία των 3,5-4 ετών. Εάν συνεχιστούν μετά την ηλικία αυτή, μπορεί να προκαλέσουν μόνιμα ορθοδοντικά προβλήματα όπως αυξημένη πρόταξη της άνω γνάθου ή/ και πρόσθια χασμοδοντία (κενό κατά το κλείσιμο του στόματος ανάμεσα στα άνω και κάτω μπροστινά δόντια). Τα παραπάνω ορθοδοντικά προβλήματα τις περισσότερες φορές διορθώνονται αυτόματα εάν οι παραπάνω έξεις διακοπούν έγκαιρα. Στην αντίθετη περίπτωση διορθώνονται με ορθοδοντική θεραπεία.

Πώς μπορείτε να βοηθήσετε το παιδί σας να «κόψει» το πιπίλισμα του δαχτύλου

Μιλήστε του

Το παιδί σας πλέον καταλαβαίνει και μπορείτε πολύ όμορφα να κάνετε μαζί του μία συζήτηση. Πείτε του ότι τώρα μεγάλωσε και όπως μπορεί να κάνει περισσότερα πράγματα, έτσι κάποια άλλα πρέπει να τα αφήσει πίσω του, όπως το πιπίλισμα του δαχτύλου. Εξηγήστε του ότι αυτό θα είναι όμορφο για το ίδιο το παιδί και ότι ίσως οι φίλοι του γελάσουν όταν το δουν να το κάνει. Πείτε του ότι θα χαρείτε πολύ αν βρει να ασχολείται με κάτι άλλο και αποφύγετε να κάνετε το παιδί να νιώσει άσχημα κατηγορώντας το για τη συνήθειά του.

Θυμίστε το διακριτικά

Παρατηρήστε διακριτικά τη συμπεριφορά του κι εάν πρέπει να του το θυμίσετε μπροστά σε κόσμο, μιλήστε του ιδιαιτέρως, χωρίς να το φέρετε σε δύσκολη θέση. Μπορείτε να το κάνετε και σαν παιχνίδι, να συνεννοηθείτε και να έχετε ένα συνθηματικό νόημα ή λέξη, που να μην καταλαβαίνουν οι υπόλοιποι και να είναι το δικό σας μυστικό!

Επαινέστε το

Όταν παρατηρήσετε ότι σταδιακά η συμπεριφορά του πιπιλίσματος περιορίζεται, μπορείτε να το ανταμείψετε με ένα μικρό δωράκι, μια βόλτα ή ένα ακόμη παραμυθάκι.

Εάν όλα τα παραπάνω αποτύχουν;

Θα έχετε ακούσει ίσως μεθόδους πιο «επιθετικές», όπως να βάλετε κάτι πικρό στο δάχτυλό του ή να το καλύψετε με γάντι κτλ. Η αλήθεια είναι ότι στις περισσότερες περιπτώσεις δεν θα χρειαστεί να καταφύγετε σε αυτές τις τεχνικές. Χρειάζεται απλώς υπομονή και σταθερή αντιμετώπιση. Εξάλλου, όταν το παιδί μεγαλώσει, αντιλαμβάνεται και το ίδιο ότι αυτό που κάνει δεν είναι τόσο φυσιολογικό και έτσι γίνεται στόχος για σχόλια. Πιθανότατα, λοιπόν, να δείτε ότι αρχίζει να περιορίζει αυτή τη συμπεριφορά μπροστά στους άλλους και ίσως να τη συνεχίζει όταν είναι μόνο του. Δώστε του λίγο χρόνο, ενώ υπενθυμίστε του ότι κάποια στιγμή θα πρέπει να το σταματήσει εντελώς. Τέλος, εάν το πιπίλισμα έχει επηρεάσει έντονα τα δόντια του παιδιού, ο καλύτερος τρόπος να το πείσετε πως πρέπει να σταματήσει είναι να επισκεφτείτε τον παιδοδοντίατρο, ο οποίος θα του μιλήσει ξεκάθαρα και με την εμπειρία του σε τέτοιες περιπτώσεις. Τις περισσότερες φορές, τα παιδιά μπορεί να μην ακούν τους γονείς τους τόσο πρόθυμα, αλλά σίγουρα θα λάβουν υπόψη τον γιατρό όταν τους πει ότι θα έχουν στραβά δόντια!