Μερικά παιδιά είναι από την φύση τους ατίθασα, άγρια, με τρόπους αγενείς και συμπεριφορά που πολλοί θα χαρακτήριζαν απαράδεκτη.
Μια μαμά η οποία μεγαλώνει ένα παιδί «αγρίμι» γράφει πως πλέον έχει καταλάβει ότι το παιδί της γεννήθηκε έτσι. Τι κάνει, τελικά, για αυτό;
«Λίγα από τα πράγματα που μπορούν οι γονείς να μάθουν στο παιδί τους είναι να χρησιμοποιεί την τουαλέτα, να συμπεριφέρεται σωστά και να τρώει με μαχαιροπίρουνο. Και μπορούν να το προσπαθούν αυτό για πάρα πολύ καιρό.
Υπάρχουν, όμως, και μερικά παιδιά που ό,τι κι αν κάνει ο μπαμπάς ή η μαμά δεν μαθαίνουν με τίποτα!
Είναι τα παιδιά που θα τραβούν διαρκώς την πάνα, εκείνα που πιάνουν κάθε έντομο και βάζουν στο στόμα τους ό,τι κι αν αγγίξουν. Είναι τα παιδιά που θα τρέξουν στην άκρη του δρόμου, θα χοροπηδήσουν σε κάθε καναπέ και πολυθρόνα, θα φωνάζουν σε όλα τα μαγαζιά, θα σκαρφαλώνουν όπου βρουν και πιθανότατα θα έχουν μπει στο νοσοκομείο έστω μία φορά μέχρι να γίνουν 5 ετών, λόγω κάποιου μικρού τραυματισμού τους.
Είναι τα παιδιά που είναι υπεύθυνα για τις περισσότερες λευκές τρίχες της κεφαλής σας και τις ρυτίδες σας.
Είναι τα παιδιά που έχουν γεννηθεί… αγρίμια!
Τι θα μπορούσαν να κάνουν οι γονείς με αυτά τα μικρά “θηρία”;
Η κοινωνία έχει πολλές απόψεις. Γιαγιάδες τα κοιτούν (και μαζί με αυτά και εσένα) με αποτροπιασμό. Οι επιστήμονες έχουν τις έρευνές τους, οι συγγραφείς τα βιβλία τους και οι φαρμακοβιομηχανίες τα φάρμακά τους.
Γονείς, όμως, ακούστε με! Ακούστε με καλά, επειδή πρόκειται να σας γλιτώσω από πολύ άγχος και πονοκεφάλους.
ΤΙΠΟΤΑ ΔΕΝ ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΝΑ ΗΡΕΜΗΣΕΙ ΑΥΤΟ ΤΟ ΠΑΙΔΙ
Οπότε, καλύψτε τις πρίζες σας, βιδώστε στο πάτωμα τα έπιπλά σας, κρύψτε όσο καλύτερα γίνεται μαχαίρια και πιρούνια και χαμηλώστε κι άλλο τα στρώματα της κούνιας σας.
Προφυλαχτείτε, επειδή δεν πρόκειται να καταφέρετε να ηρεμήσετε αυτό το παιδί. Το καλύτερο που μπορείτε να ελπίζετε είναι… απλώς να επιβιώσετε.
Είναι αλήθεια ότι οι γονείς των τόσο ατίθασων παιδιών είναι πολύ κουρασμένοι. Στην πραγματικότητα είμαστε εξουθενωμένοι. Τα μαλλιά μας είναι ανάκατα, το δέρμα μας ξηρό, το σπίτι μας γκρεμίζεται και πια δεν προσπαθούμε να εντυπωσιάσουμε τους άλλους με τις γονεϊκές μας ικανότητες.
Έχουμε δεχθεί ότι παιδί μας είναι ατίθασο. Είμαστε εντάξει με αυτό και σε έναν βαθμό το απολαμβάνουμε.
Γιατί; Επειδή μόνο ένα ατίθασο παιδί μπορεί να σε διδάξει να βλέπεις τον κόσμο χωρίς φίλτρα. Μόνο ένα ατίθασο παιδί μπορεί να σε κάνει να δεις τον κόσμο σαν περιπέτεια.
Μόνο ένα άγριο, αυθεντικό παιδί ξέρει πόσο όμορφο είναι να νιώθεις τον αέρα στο δέρμα σου όταν τρέχεις γυμνός μετά το μπάνιο φωνάζοντας και γελώντας.
Είναι τρελό, αλλά ας είμαστε ειλικρινείς: Σε γεμίζει χαρά!
Μερικά παιδιά γεννιούνται… αγρίμια, αυτό είναι αλήθεια.
Όσο πιο σύντομα το δεχθεί κάποιος τόσο το καλύτερο. Και μια τελευταία σκέψη: Πιστεύω έχουμε κάτι πολύ σημαντικό να μάθουμε από αυτά τα ατίθασα και ελεύθερα πνεύματα, δε συμφωνείτε;».
Πηγή: communitytoday.com
