Γιατί πρέπει οι γονείς να σταματήσουν να παρεμβαίνουν στη ζωή των παιδιών τους και να τα αφήσουν να αποτύχουν;

*Γράφει η ψυχολόγος – ψυχοθεραπεύτρια, Μύρια Μουρίδου – Μαραγκού

Όλοι οι γονείς επιθυμούμε την ευημερία και την πρόοδο των παιδιών μας. Ζούμε και αγωνιζόμαστε για τις επιτυχίες των παιδιών.

Δυσκολευόμαστε, όμως, να δεχτούμε την αποτυχία τους αλλά και την δική μας ως γονείς.

Θέλουμε όλα να τα κάνουν άριστα, να είναι άριστοι παντού. Δεν δεχόμαστε την μετριότητα στο σχολείο, την μετριότητα στην κοινωνική τους συναναστροφή, την μετριότητα στις δραστηριότητες τους, στην συμπεριφορά τους. Όλοι θελουμε διακρίσεις για τα παιδιά μας και πρωτιά. Οι προσδοκίες μας είναι πολύ ψηλές για εκείνα.

Γιατί οι γονείς παρεμβαίνουν στη ζωή των παιδιών τους;

Εκτός από την υπερβολική πίεση που ασκούμε, θέλουμε να έχουμε και τον απόλυτο έλεγχο των καταστάσεων. Δυσκολευόμαστε να βλέπουμε από μακριά τα παιδιά μας να παλεύουν, να αγωνίζονται, να ζορίζονται, να χάνουν, να στεναχωριούνται.

Για αυτό παρεμβαίνουμε συνέχεια στην ζωή τους. Νομίζουμε ότι η ζωή τους είναι δική μας, βγάζουμε τα αποθυμένα της παιδικής μας ηλικίας. Βασικά, τρέχουμε να εμπλακούμε, να προλάβουμε το “κακό” για να μην πληγωθούν, για να μην μαραθούν, για να μην μάθουν από τα λάθη τους!

Η υπερπροστατευτικοτητα είναι έντονη από σχεδόν όλους τους σύγχρονους γονείς.

Η παρούσα στάση είναι φυσιολογική, αλλά μέχρι ενός σημείου.

Πάντα ο γονιός είναι και θα είναι η σκιά των παιδιών του, αλλά χρειάζεται να αφήνει μια απόσταση για να δώσει στο κάθε παιδί την ευκαιρία να επιφέρει την κριτική σκέψη από μόνο του.

Ανάλογα με την ηλικία και τις ικανότητες του παιδιού μας υιοθετούμε και την ανάλογη στάση. Το παιδί χρειάζεται να πειραματιστεί, να ζοριστεί για να βρει τις δεξιότητες του και να πιστέψει στον εαυτό του.

Η πορεία μιας επιτυχίας, είναι αυτή που μας δίνει φτερά

Όλοι αγαπούμε τα παιδιά μας και θέλουμε την πρόοδο τους, για αυτό απομακρυνόμαστε λιγάκι. Όσοι από εμάς παρουσιάζουν υπερπροστατευτικότητα προς τα παιδιά, τα καθηλώνουν σε ενα πρώιμο στάδιο ανάπτυξης, ασφαλές από την μια, ανώριμο από την άλλη, για να αντιμετωπίσουν τις προκλήσεις της ηλικίας τους.

Με αυτό τον τρόπο αρχίζει ένας ανατροφοδοτούμενος φαύλος κύκλος, όπου όσο πιο ανέτοιμος είναι κανείς τόσο περισσότερη προστασία χρειάζεται για να προχωρήσει.

Πώς θα αναθρέψουμε δυναμικά παιδιά

Κατανοούμε την ανασφάλεια του κάθε γονιού, όμως εάν επιθυμούμε να έχουμε δυναμικά παιδιά, χρειάζεται να δίνουμε τον κατάλληλο χώρο και χρόνο, ούτως ώστε κάθε φορά να αναπτύσσονται και να έχουν την ικανότητα να αναλάβουν τις ευθύνες τους. Σύντομα αυτά τα παιδιά θα είναι ώριμοι και υπεύθυνοι πολίτες της κοινωνίας μας.

Ο επιτυχημένος γονέας είναι αυτός που ανέθρεψε έναν δυναμικό και άξιο ενήλικα που έχει την ευχέρεια να αντιμετωπίζει κάθε δυσκολία και όχι έναν ανασφαλή ενήλικα που για να προχωρήσει χρειάζεται συνεχώς “ανατροφοδότηση” από τους γύρω του.

*Η Μύρια Μουρίδου – Μαραγκού, ψυχολόγος – ψυχοθεραπεύτρια, Ειδ. Θεραπεία γάμου – οικογένειας & παιδοψυχολόγος.