«Είναι ένας ηλίθιος ιός»: Οι απίστευτες απαντήσεις μικρών παιδιών, όταν τα ρώτησαν για τον κορωνοϊό

Το σκίτσο που βλέπετε στην φωτογραφία του άρθρου ζωγράφισε ένα 7χρονο παιδί και μάλλον αντιπροσωπεύει απολύτως, το πώς νιώθουν τα παιδιά για τον κορωνοϊό.

Κατά τη διάρκεια της πανδημίας, τα παιδιά χωρίστηκαν από γιαγιάδες και παππούδες, φίλους και συμμαθητές, καθώς τα σχολεία έκλεισα, αλλά και περιορίστηκαν οι δραστηριότητές τους, όπως το παιχνίδι.

Όλοι γνωρίζουμε την επίδραση του κορωνοϊού στα παιδιά. Όμως, ο αντίκτυπος στην ψυχική και συναισθηματική τους ευημερία είναι λιγότερο κατανοητός, ιδιαίτερα από την οπτική γωνία των ίδιων των παιδιών.

Μια πρόσφατα δημοσιευμένη έρευνα υπογραμμίζει τη σημασία του να ακούσουμε τα παιδιά, για το τι έχουν να πουν και για τις πληροφορίες που θέλουν για την COVID-19.

Στην διεθνή μελέτη συμμετείχαν ομάδες ερευνητών που μελέτησαν συνολικά 390 παιδιά από έξι χώρες: το Ηνωμένο Βασίλειο, την Ισπανία, τον Καναδά, τη Σουηδία, τη Βραζιλία και την Αυστραλία.

Τα παιδιά επιλέχθηκαν μέσω επαγγελματικών και κοινωνικών δικτύων, για παράδειγμα αθλητικών και κοινοτικών ομάδων.

Ζητήθηκε από παιδιά ηλικίας 7 έως 12 ετών να περιγράψουν τι πρόσβαση έχουν σε πληροφορίες σχετικά με την COVID-19, να εκφράσουν τι αντιλαμβάνονται για τον ιό και γιατί πιστεύουν ότι τους ζητήθηκε να μείνουν στο σπίτι.

Υπήρξαν αξιοσημείωτες διαφορές μεταξύ των παιδιών ανά χώρα κατά τη διεξαγωγή της έρευνας, συμπεριλαμβανομένου του αριθμού των κρουσμάτων και των θανάτων από COVID-19, των περιοριστικών μέτρων, καθώς και το επίπεδο περιορισμών.

Συγκεκριμένα, οι αναφερόμενοι θάνατοι και κρούσματα ήταν πολύ υψηλότεροι σε χώρες όπως το Ηνωμένο Βασίλειο και η Βραζιλία σε σύγκριση με την Αυστραλία και τα παιδιά στη Σουηδία συνέχισαν να φοιτούν στο σχολείο, ενώ τα περισσότερα παιδιά σε άλλες χώρες διδάσκονται από το σπίτι.

Υπήρξαν και πολλές ομοιότητες στις διάφορες χώρες στα πράγματα που είναι σημαντικά για τα παιδιά, τι έπρεπε να πουν και τι ήθελαν να μάθουν. Αλλά υπήρχαν και διαφορές τόσο μεταξύ των χωρών όσο και μεταξύ των παιδιών.

Περισσότερα από τα μισά παιδιά δήλωσαν ότι ήξεραν πολλά ή αρκετά για την COVID-19. Τα σχόλιά τους περιελάμβαναν εκφράσεις όπως:

  • «Είναι ένας ηλίθιος ιός»
  • «Εξαπλώνεται πολύ γρήγορα»
  • «Οι άνθρωποι το υποβαθμίζουν και μου λένε ότι δεν μπορεί να σκοτώσει ανθρώπους, αλλά ξέρω ότι άνθρωποι πεθαίνουν κάθε μέρα»

Αλλά τα παιδιά είχαν επίσης και δικές τους ερωτήσεις:

  • «Πώς και από πού ξεκίνησε;»
  • «Πώς μοιάζει ο κορονοϊός;»
  • «Πώς σε κάνει άρρωστο;»

Μερικά παιδιά είπαν ότι δεν ήθελαν να μάθουν περισσότερα για τον κορονοϊό:

  • «Είναι βαρεμάρα»
  • «Δεν θέλω να μάθω (περισσότερα) γιατί σκοτώνει ανθρώπους και αυτό με κάνει λυπημένο»

Παράλληλα, εξέφρασαν διαφορετικά συναισθήματα για την COVID-19. Είπαν ότι ένιωθαν «ανησυχία», «φόβο», «θυμό» και «μπερδεμένα».

Τα παιδιά γνώριζαν ότι ο κορονοϊός ήταν ιδιαίτερα επικίνδυνος για τα ευάλωτα άτομα:

«Μπορεί να σκοτώσει ηλικιωμένους και ανθρώπους με κακή υγεία»

Σε κάποια παιδιά τους έλειψαν οι φίλοι και η οικογένειά τους

«Πότε μπορούμε να επιστρέψουμε στο σχολείο;»

Τα παιδιά λαμβάνουν πληροφορίες για τον κορωνοϊό από διάφορες πηγές, κυρίως από γονείς και καθηγητές. Αναζητούν επίσης πληροφορίες από φίλους, τηλεοπτικές εκπομπές και το ίντερνετ και τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, ιδιαίτερα τα μεγαλύτερα παιδιά.

Καταλαβαίνουν τι απαιτείται από την κοινότητα να γίνει και είχαν μάθει τις έννοιες των νέων λέξεων και όρων. Γνώριζαν λοιπόν τι σήμαινε η κοινωνική απόσταση και ότι έπρεπε να μείνουν σε απόσταση 2 μέτρων.

Τα παιδιά γνώριζαν επίσης βασικά μηνύματα δημόσιας υγείας σχετικά με το πλύσιμο των χεριών, το άγγιγμα του προσώπου και την ανάγκη να μείνουν στο σπίτι «για να σώσουν ζωές».

Γιατί έχει σημασία μια τέτοια έρευνα

Τα παιδιά έχουν σημαντικό ρόλο στην ανταπόκριση της κοινωνίας στην COVID-19. Οι σημαντικές συνεισφορές τους στον περιορισμό της διασποράς του ιού, συμπεριλαμβάνουν τον διαχωρισμό από την οικογένεια και τους φίλους τους και τους περιορισμούς σε σημαντικές δραστηριότητες που αποτελούν μέρος της κανονικότητάς τους.

Ωστόσο, οι επιπτώσεις στη ζωή και την ευημερία των παιδιών είναι σε μεγάλο βαθμό μη αναγνωρισμένες.

Τα παιδιά έχουν το δικαίωμα να τους παρέχονται πληροφορίες σε μορφή κατάλληλη για την ασφάλεια και την ευημερία τους. Πρέπει να έχουν την ευκαιρία να κάνουν ερωτήσεις και να μάθουν τι σημαίνει COVID-19 για τα ίδια και για τους ενήλικους γύρω τους, όπως οι γονείς και οι δάσκαλοι.

Τα παιδιά έχουν ερωτήσεις σχετικά με τον κορωνοϊό. Οι ερωτήσεις είναι διαφορετικές για κάθε παιδί και δεν θέλουν όλα τα παιδιά την ίδια ποσότητα πληροφοριών.

Πώς οι ενήλικες μπορούν να βοηθήσουν τα παιδιά

Οι ενήλικες πρέπει να αφιερώσουν χρόνο και χώρο για να μιλήσουν με τα παιδιά. Μπορούν να τους κάνουν ερωτήσεις όπως:

«Τι θα ήθελες να μάθεις για τον κορωνοϊό;»

«Τι ερωτήσεις έχεις για ό,τι συμβαίνει;»

Αυτή η προσέγγιση σημαίνει ότι τα παιδιά έχουν την εξουσία να προσδιορίζουν τις ανάγκες και τις ανησυχίες τους και οι πληροφορίες που τους παρέχονται είναι σχετικές και ανταποκρίνονται στις ανάγκες τους.

Πηγή: medicalexpress.com