6 πράγματα που έμαθα χάρη στο παιδί μου που έχει ΔΕΠΥ

Τα παιδιά με ΔΕΠΥ δυσκολεύονται να ανταποκριθούν σε καταστάσεις στις οποίες τα περισσότεροι από τους συνομηλίκους τα καταφέρνουν πολύ εύκολα. Διαφέρουν από τα περισσότερα παιδιά του ίδιου αναπτυξιακού επιπέδου ως προς την ικανότητα:

1) να εστιάσουν την προσοχή τους

2) να ελέγξουν τις παρορμήσεις τους και σε μερικές περιπτώσεις

3) να ελέγξουν την κινητικότητά τους

Η Rita Templeton, μαμά blogger, μοιράζεται με τους αναγνώστες της τα 6 πολύτιμα μαθήματα ζωής που αποκόμισε χάρη στο παιδί της που έχει διαγνωστεί με ΔΕΠΥ.

Η αξία της αποδοχής

Κανένας γονιός δεν χαίρεται και δεν είναι ευχαριστημένος με το γεγονός ότι το παιδί του έχει ΔΕΠΥ όμως σημασία έχει πρωτευόντως να διαχειριστεί τη κατάσταση και εν συνέχεια να την αποδεχθεί προς όφελος του παιδιού του. Η ζωή με ένα παιδί με ΔΕΠΥ είναι δύσκολη, απρόβλεπτη, στρεσογόνα, μια συνεχής πρόκληση που σε κρατάει στα νύχια των ποδιών σου και κάνει τη ζωή σου ενδιαφέρουσα ναι μεν, ποτέ μονότονη, ωστόσο ιδιαίτερα περιπετειώδη και εν πολλοίς απελπιστική! Για αυτό λοιπόν πρέπει να αποδεχθεί αλλά και να αγαπήσετε τη ΔΕΠΥ του παιδιού σας γιατί αυτό το ιδιαίτερο χαρακτηριστικό που το κάνει ξεχωριστό! Η αποδοχή της διαταραχής αποτελεί την προϋπόθεση για να να μπορέσεις να τη διαχειριστείς  ως γονιός και να μη σε πάρει από κάτω.

Η αξία της υπομονής

Το παιδί με ΔΕΠΥ ναι μεν θέλει, αλλά δεν ξέρει πώς να κάνει ή να ολοκληρώσει μια λειτουργία, ακόμη και την πιο απλή, πχ. να οργανώσει το δωμάτιο του ή να ανταποκριθεί στις ανάγκες της καθημερινότητας του στο σχολείο ή το σπίτι. Είναι επιρρεπές σε καυγάδες και ατυχήματα πάσης φύσεως. Όλη αυτή η  συμπεριφορά  κρατάει τα μέλη της οικογένειας σε εγρήγορση, αναβρασμό και απόγνωση. Οπλίσου με υπομονή και μην πτοείσαι. Ο δρόμος είναι μακρύς και αποτελεί καθημερινή πρόκληση για το γονιό που θέλει να αποτελέσει το μοχλό κοινωνικοποίησης του παιδιού με ΔΕΠΥ.

Η αξία της ανοχής

Το παιδί με ΔΕΠΥ έχει πολλές παρορμητικές συμπεριφορές και γενικώς όλη του η στάση συνοψίζεται στο μότο “πρώτα πράττω και μετά σκέφτομαι”. Οι γονείς παιδιών με ΔΕΠΥ χρειάζεται να επιδείξουν ανοχή, φροντίδα και επιμονή. Με την πάροδο του χρόνου τα συμπτώματα βελτιώνονται πάρα πολύ και τα παιδιά μαθαίνουν να χειρίζονται καλύτερα την καθημερινότητά τους.

Η αξία του να βλέπεις τη θετική πλευρά των πραγμάτων

Ως γονιός παιδιού με ΔΕΠΥ πρέπει να φροντίζετε να του δημιουργήσετε ένα περιβάλλον που βοηθά το ξεχωριστό, υπέροχο παιδί σας να ξεπεράσει τα εμπόδια στο δρόμο του. Σταματήστε να εστιάζεστε στις αδυναμίες και τα ελαττώματα του παιδιού και επιλέξτε να εστιάσετε στα θετικά του.

Οι απαιτήσεις σας πρέπει να είναι προσαρμοσμένες στις δυνατότητες του παιδιού όχι στις δικές σας

Τα παιδιά που έχουν ΔΕΠΥ έχουν περιορισμένη εκτελεστική λειτουργία. Αυτό σημαίνει ότι μπορεί να έχουν δυσκολία σχεδιασμού, ελέγχου των παρορμήσεων και συγκέντρωσης για αρκετό χρονικό διάστημα ώστε να ολοκληρώσουν τα καθήκοντά τους. Βεβαιωθείτε πως οι οδηγίες σας γίνονται κατανοητές. Πρώτα, δώστε προσοχή στο παιδί σας. Κοιτάτε το ευθεία στα μάτια. Μετά πείτε του με καθαρή, ήρεμη φωνή συγκεκριμένα τι θέλετε. Ζητήστε από το παιδί να σας επαναλάβει τις οδηγίες. Είναι συνήθως καλύτερα να κρατάτε τις οδηγίες απλές και σύντομες.

Η αξία της σταθερότητας

Να είστε σταθεροί. Να υπόσχεστε μόνο αυτό που μπορείτε να τηρήσετε. Κάντε αυτό που έχετε πει πως θα κάνετε. Η επανάληψη οδηγιών και παρακλήσεων πολλές φορές δεν έχει καλά αποτελέσματα. Όταν το παιδί σας παραβιάσει τους κανόνες, προειδοποιήστε το μόνο μια φορά με ήρεμη φωνή. Αν η προειδοποίηση δεν φέρει αποτέλεσμα, εφαρμόστε την τιμωρία που είχατε υποσχεθεί.