Όπως σημειώνει, η τελεσίδικη απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου της 10ης Απριλίου 2020 επιμολύνει περαιτέρω την κλονισμένη εμπιστοσύνη των πολιτών στους θεσμούς του κράτους.
«Ιδιαίτερα, αν αναλογιστεί κάποιος σειρά γεγονότων που επισυνέβησαν τα τελευταία οκτώ χρόνια, από το 2012 μέχρι και σήμερα (οικονομική κρίση, κούρεμα καταθέσεων, κλείσιμο τραπεζών, απόδοση ευθυνών και αναζήτηση ενόχων). Παρόλα αυτά, η απόφαση είναι σεβαστή.
Ο κ. Φυλακτού αναφέρει ότι τα θέματα των όρων και των συνθηκών εργασίας (μισθοί, συντάξεις κ.ά.) είναι πρωτίστως και κυρίως θέματα συνδικαλιστικά και όχι δικαστικά.
«Έτσι πρέπει να αντιμετωπίζονται. Οι ρυθμίσεις εργασιακών θεμάτων επιβάλλεται να αποφασίζονται μέσα από τις θεσμοθετημένες νομοθετικά και καθορισμένες συνταγματικά διαδικασίες θεσμικού διαλόγου. Στον δημόσιο και ευρύτερο δημόσιο τομέα λειτουργούν οι Μικτές Επιτροπές (Μ.Ε.Π. – Μ.Ε.Π.Ε.Υ. – Μ.Ε.Π.Α.) και παράλληλα συμφωνούνται και υπογράφονται κατά καιρούς συλλογικές συμβάσεις.
Ο κ. Φυλακτού αναφέρει ότι το 2012 το συνδικαλιστικό κίνημα βίωσε την πιο κρίσιμη περίοδο απαξίωσης.
«Η συνδικαλιστική ιδέα και οντότητα επιβαλλόταν, όχι απλώς να διατηρηθεί αλλά και να ενισχυθεί. Κάτι που σιγά σιγά με την πάροδο του χρόνου επιτεύχθηκε σε μεγάλο βαθμό. Μάλιστα, οι μεγάλες και ιστορικές κινητοποιήσεις των εκπαιδευτικών το καλοκαίρι του 2018 με την επιτυχή κατάληξη που είχαν, επισφραγίζουν με τον πιο εύγλωττο τρόπο ότι όντως τα εργασιακά θέματα είναι κυρίως συνδικαλιστικά και όχι τόσο δικαστικά.
Προς ενίσχυση όλων όσων αναφέρονται πιο πάνω, συνεχίζει ο κ. Φυλακτού, «είναι σημαντικό να υπενθυμίσουμε την υπογραφή της Συμφωνίας Πλαίσιο που για πρώτη φορά έγινε μεταξύ του Υπουργείου Οικονομικών και των Εκπαιδευτικών Οργανώσεων, στις 18 Ιανουαρίου 2018».
«Η απόφαση, λοιπόν, του Ανωτάτου Δικαστηρίου μπορεί να προξενεί περαιτέρω δυσφορία, αγανάκτηση και κλονισμό της εμπιστοσύνης των πολιτών στους θεσμούς του κράτους, όμως ταυτόχρονα μας υποχρεώνει να επανατοποθετήσουμε τα εργασιακά ζητήματα στη σωστή αρένα, αυτή της συνδικαλιστικής λογικής και δράσης από τη μια και της απαίτησης του σεβασμού του θεσμικού κοινωνικού διαλόγου από την άλλη. Ουδέν κακόν αμιγές καλού», καταλήγει ο Πρόεδρος της ΠΟΕΔ, στη γραπτή δήλωση του.