«Ψάρι τεκίλα»: Το εξαφανισμένο ψάρι που επανέφεραν οι επιστήμονες στη φύση!

«Ψάρι τεκίλα»: Το εξαφανισμένο ψάρι που επανέφεραν οι επιστήμονες στη φύση!

Εσείς γνωρίζατε, ότι κάποτε στον μαγικό βυθό της θάλασσας ζούσε ένα ψάρι που το έλεγαν… τεκίλα; Κι όμως, υπήρχε, αλλά εξαφανίστηκε!

Αυτό το πολύ χαρισματικό μικρό ψαράκι, λοιπόν, που είχε κηρυχθεί εξαφανισμένο από την άγρια φύση, επανεντάχθηκε στα «πατρογονικά» του νερά του Μεξικού, μετά από πρόγραμμα εκτροφής και αναπαραγωγής του σε ενυδρείο του ζωολογικού κήπου του Τσέστερ.

Το λεγόμενο ψάρι-τεκίλα (επιστημονική ονομασία Zoogoneticus tequila), που έχει μέγεθος όχι μεγαλύτερο των 70 χιλιοστών, εξαφανίστηκε από τη φύση το 2003 λόγω της ρύπανσης των νερών, αλλά και του πολλαπλασιασμού χωροκατακτητικών τροπικών ειδών στο οικοσύστημά του.

Με το ψαράκι να «βαφτίζεται» από το ηφαίστειο Τεκίλα, το είδος ανακαλύφθηκε το 1990 στο ποτάμι Teuchitlán στα νοτιοδυτικά του Μεξικού.

Μία σπάνια επιστημονική επιτυχία την ώρα που ο πλανήτης φθίνει…

Σε ένα επαναστατικό πρόγραμμα εκτροφής και επανένταξης, οι ειδικοί του ζωολογικού κήπου του Τσέστερ και του πανεπιστημίου Μιτσοακάνα του Μεξικού ετοιμάζονται να επιστρέψουν πάνω από 1.500 ψαράκια του είδους στο ποτάμι όπου ενδημούν.

«Είναι η πρώτη φορά που ένα εξαφανισμένο είδος επανεισάγεται επιτυχώς στο Μεξικό και άρα πρόκειται για ένα πραγματικό ορόσημο για την προστασία της φύσης. Είναι ένα πρόγραμμα που θέτει ένα σημαντικό προηγούμενο για μελλοντικές προσπάθειες προστασίας άλλων θαλάσσιων ειδκών που απειλούνται ή έχουν εκλείψει στη φύση» ανέφερε ο καθηγητής Ομάρ Ντομίνγκεζ από το πανεπιστήμιο Μιτσοακάνα.

Το 1998, στην αρχή του αναπαραγωγικού προγράμματος, το τμήμα υδρόβιας βιολογίας του πανεπιστημίου έλαβε πέντε ζευγάρια ψαριών από το Τσέστερ. Τα δέκα αυτά ψαράκια δημιούργησαν στο εργαστήριο του πανεπιστημίου μιαν αποικία, την οποία οι επιστήμονες διατήρησαν και επέκτειναν τα επόμενα 15 χρόνια.

Στο πλαίσιο της προετοιμασίας επανένταξης στο φυσικό τους περιβάλλον, 40 θηλυκά κι άλλα τόσα αρσενικά από την αποικία αφέθηκαν ελεύθερα σε μεγάλες, τεχνητές δεξαμενές του πανεπιστημίου, κάτι που τα εξέθεσε σε ημι-ρεαλιστικές συνθήκες διαβίωσης, με μη σταθερή τροφή, πιθανούς ανταγωνιστές, παράσιτα και ασφαλώς θηρευτές – όπως πουλιά, χελώνες και φίδια. Μετά από τέσσερα χρόνια, ο πληθυσμός αυτός των 80 ψαριών εκτιμάται πως είχε πολλαπλασιαστεί σε 10.000 ψάρια, έτοιμα για μεταφορά στο φυσικό οικοσύστημα του ποταμού.

Ο δρ Χεράρδρο Γκαρσία, φροντιστής μικρότερων σπονδυλωτών και ασπόνδυλων του ζωολογικού κήπου του Τσέστερ, ανέφερε πως η επιτυχής επανένταξη ήταν μια σημαντική στιγμή στη μάχη της προστασίας των ειδών.

«Είναι πραγματικό προνόμιο το ότι καταφέραμε να συμβάλλουμε στη διάσωση του χαρισματικού αυτού μικρού ψαριού και δείχνει την ικανότητα και την τεχνογνωσία των ειδικών που με τις ντόπιες κοινότητες επένδυσαν σε ένα πρότζεκτ επανένταξης ώστε το είδος που μέχρι πρότινος θεωρείτο εξαφανισμένο, να επιστρέψει στο περιβάλλον του» σημείωσε.

«Με τη φύση να φθίνει παγκοσμίως σε ρυθμούς πρωτοφανείς στην ανθρώπινη ιστορία και τον ρυθμό της εξαφάνισης ειδών να επιταχύνει, πρόκειται για μια σπάνια επιτυχία» πρόσθεσε ο ίδιος.

Διαβάστε επίσης:

Είναι το αποσμητικό σου φιλικό προς το περιβάλλον; 4 τρόποι για να το διαπιστώσεις

Πώς να ψωνίζουμε σωστά για να προστατεύουμε το περιβάλλον – Ο ρόλος της ημερομηνίας λήξης

Τι είναι το φύσημα στην καρδιά του παιδιού: Οι μορφές και η διάγνωση