Τα μοναχοπαίδια, λένε, γίνονται, κακομαθημένα, ανώριμα, εγωκεντρικά. Αυτό που πραγματικά μετράει είναι η στάση σας στο μεγάλωμα του παιδιού σας. Από πολύ νωρίς το μοναχοπαίδι μαθαίνει να έρχεται σχεδόν σε αποκλειστική επαφή με τους ενήλικες γι αυτό και αποκτά άνεση στην επικοινωνία μαζί τους. Γίνεται ένας μικρός ενήλικας: συνεχώς τροφοδοτείται με ποικίλα ερεθίσματα από το περιβάλλον και μαθαίνει να ανταποκρίνεται άμεσα σε αυτά. Επειδή είναι πάντα το μικρό σε μία παρέα ενηλίκων, καταφέρνει να τραβάει την προσοχή πάνω του και να ανταποκρίνεται άμεσα σε αυτά. Από την άλλη, η έλλειψη ενός αδερφού του στερεί τη δυνατότητα να μάθει πώς να φέρεται ως ίσος ανάμεσα σε ίσους και επίσης χάνει κάπιο σύμμαχο ενάντια στο κόσμο των μεγάλων.
Για αυτό καλό θα είναι οι γονείς να φροντίζουν ώστε το παιδί τους να:
- κάνει παρέα με άλλα παιδιά για να μπορεί να λειτουργήσει σε ομάδες συνομηλίκων του
- πάει σε παιδικό σταθμό για να μην είναι συνέχεια σπίτι μαζί τους και να απομονώνεται
- είναι αυτόνομο και να μην δημιουργούν οι ίδιοι σχέσεις εξάρτησης μαζί του
- μην εξαγοράζουν τη μοναξιά του με ακριβά δώρα και υλικά αγαθά
- μην είναι υποχρεωμένο να ικανοποιεί τις επιθυμίες και τα όνειρα των γονέων που έχουν κάνει για αυτό
- μην το κάνετε το επίκεντρο όλη σας της ζωής
Διαβάστε επίσης
«Γίνε ο ήρωας μου»: Φιλανθρωπική εκδήλωση στο αεροδρόμιο Λάρνακας
