Η μαμά και blogger Kayla, δημοσίευσε πρόσφατα ένα κείμενο, στο οποίο απευθύνεται σε όλες τις μη εργαζόμενες μαμάδες και τους συζύγους τους που επιστρέφοντας από την δουλειά, τα περιμένουν όλα… έτοιμα. Όχι τυχαία, το άρθρο της έγινε viral και είμαστε σίγουροι, ότι πολλές μαμάδες θα συμφωνήσετε μαζί της:
«Θέλω να πω κάτι, για το οποίο έχω μεγάλο βάρος στην καρδιά μου τον τελευταίο καιρό…
Όταν ο άντρας μου κι εγώ αποφασίσαμε, ότι είναι προτιμότερο να μείνω στο σπίτι για να μεγαλώσω τα παιδιά μας, συμφωνήσαμε ότι θα ήμουν ακριβώς αυτό: ΜΑΜΑ. Δεν είμαι οικιακή βοηθός. Ναι, καθαρίζω κάθε μέρα, αλλά το κύριο μέλημά μου είναι τα παιδιά μου. Το περισσότερο καθάρισμα που κάνω μέσα στη μέρα, έχει να κάνει με τα παιδιά μου, με κάποιον τρόπο: βάζω πλυντήρια, απλώνω, αδειάζω το πλυντήριο των πιάτων, βάζω ηλεκτρική σκούπα, μαζεύω παιχνίδια…
Θέλω να ξέρουν, ότι χρειάζεται μια ολόκληρη ομάδα για να διατηρείται το σπίτι μας σε καλή κατάσταση. Αλλά αν θέλουμε να περνάμε τις μέρες μας παίζοντας και μαθαίνοντας και το σπίτι μας γίνεται άνω-κάτω στο τέλος της ημέρας, ο άντρας μου κι εγώ γινόμαστε “ομάδα δράσης”, όταν επιστρέφει από τη δουλειά στο σπίτι.
Δεν μπαίνει μέσα και με μαλώνει για τα άπλυτα πιάτα στο νεροχύτη –απλά τα πλένει. Μαζεύουμε μαζί τα ρούχα από την απλώστρα, αφού βάλουμε ΜΑΖΙ τα παιδιά για ύπνο, και έτσι βρίσκουμε ευκαιρία να μιλήσουμε για τη μέρα μας ή για ό,τι έχουμε στο μυαλό μας.
Εκείνος κάνει τις περισσότερες εξωτερικές δουλειές, όχι επειδή εγώ δεν θέλω, αλλά επειδή έτσι περνά χρόνο με τα παιδιά. Τους μαθαίνει να κουρεύουν το γκαζόν, να ποτίζουν…
Το σπίτι αυτό είναι ΔΙΚΟ ΜΑΣ, όχι δικό μου. Τα παιδιά αυτά είναι ΔΙΚΑ ΜΑΣ, όχι δικά μου. Αρνούμαι να με έχουν στο μυαλό τους ως οικιακή βοηθό και αρνούμαι να σκέφτονται πως μόνο η μαμά καθαρίζει εδώ μέσα. Μένω στο σπίτι για να είμαι παρούσα στις ζωές τους, όχι για να εξασφαλίζω ότι το σπίτι μας ανά πάσα ώρα και στιγμή αστράφτει.
Αν θέλουν να να παίξουμε, θα παίξω μαζί τους. Αν θέλουν αγκαλίτσες, θα κάνουμε αγκαλίτσες επί τόπου. Αν θέλουν να ζωγραφίσουμε, θα κάνουμε ένα έργο τέχνης που περήφανα θα κολλήσουμε μετά στο ψυγείο. Αν θέλουν να διαβάσουμε βιβλίο, θα τους το διαβάσω, όσες φορές θέλουν.
Δεν λέω σε καμία περίπτωση να αφήνεις το σπίτι σου να γίνεται αχούρι, αλλά νιώθω, ότι πολλοί άντρες απλά περιμένουν το σπίτι τους να είναι πάντα λαμπίκο, απλά και μόνο επειδή οι γυναίκες τους δεν δουλεύουν.
Εμείς οι μαμάδες δεν εγκαταλείψαμε τις καριέρες μας και το μισθό μας, τη συναναστροφή μας με άλλους ενήλικες και την ψυχική μας ηρεμία, για να φροντίζουμε το σπίτι μας να αστράφτει κάθε βράδυ που ο άντρας μας θα επιστρέφει από τη δουλειά. Και είμαι σίγουρη, ότι εμάς μας ενοχλεί πολύ περισσότερο η ακαταστασία, από τους άντρες. Αλλά αντί, εσείς οι άντρες, να προσβάλετε την γυναίκα σας για τα ψίχουλα στο πάτωμα, μπορείτε απλά να πιάσετε την σκούπα. Αντί να της φωνάζετε για τους λεκέδες από μαρκαδόρους στο τραπέζι, ρωτήστε την αν η μέρα της με τα παιδιά ήταν δύσκολη και πάρτε την αγκαλιά. Αντί να της λέτε, ότι είναι τεμπέλα επειδή δεν σιδέρωσε, ευχαριστήστε την που μεγαλώνει τα παιδιά σας και σιδερώστε εσείς μερικά από τα ρούχα της πάντα ατελείωτης στοίβας. Αντί να γκρινιάζετε, για όλα αυτά που δεν έγιναν, ρωτήστε την τι έκανε μέσα στη μέρα με τα παιδιά, αν γέλασαν, τι τους έμαθε, πόσες φορές τους είπε ότι τα αγαπάει. Έπειτα, βγάλτε τα ρούχα της δουλειάς και καθαρίστε τον πάγκο της κουζίνας,
Το να είμαι μαμά που δεν δουλεύει είναι, χωρίς καμία αμφιβολία, το καλύτερο δώρο που μου έδωσε ποτέ η ζωή, αλλά και ένα από τα πιο δύσκολα πράγματα που έχω ποτέ κάνει. Ευχαριστώ τον άντρα μου χίλιες φορές τη μέρα που το έκανε αυτό εφικτό για εμένα, που λιώνει στη δουλειά, για να μπορεί να προσφέρει σε εμένα και στην οικογένειά μου. Δεν περιμένω από αυτόν να γυρίσει στο σπίτι, έπειτα από μία κουραστική μέρα, και να καθαρίσει το σπίτι μόνος του. Δεν περιμένω να ξυπνά εκείνος κάθε φορά το βράδυ, για να ταΐσει το μωρό. Δεν περιμένω να γυρίζει στο σπίτι και να πλένει εκείνος τα πιάτα. Ξέρω, ότι μπορώ να τα κάνω εγώ το επόμενο πρωί.
Αλλά χαίρομαι που δεν ανησυχώ για την αντίδρασή του, αν το σπίτι δεν είναι στην εντέλεια. Χαίρομαι που έχω έναν σύντροφο, ο οποίος καταλαβαίνει τι σημαίνει να παίζεις ομαδικά και που θα κάνει όλα αυτά που περιέγραψα παραπάνω, χωρίς δεύτερη σκέψη,
Η καρδιά μου ραγίζει, όταν ακούω τόσες γυναίκες να λένε, ότι οι άντρες τους τις μαλώνουν αν δεν έχουν το σπίτι σε άριστη κατάσταση, όταν εκείνοι γυρίζουν από τη δουλειά ή όταν μου λένε, ότι οι άντρες τους δεν τις βοηθούν καθόλου στις δουλειές του σπιτιού.
Το να έχεις οικογένεια, απαιτεί τεράστια προσπάθεια από όλους, συμπεριλαμβανομένων και των παιδιών. Το να πηγαίνεις στη δουλειά και να πληρώνεις τους λογαριασμούς δεν σε αποκλείει από τις οικιακές και οικογενειακές σου υποχρεώσεις.
Έτσι, σύζυγοι, αν το διαβάζετε αυτό, να ευχαριστείτε τις υπέροχες γυναίκες σας που εγκατέλειψαν τα πάντα, για να μεγαλώσουν τα όμορφα μωρά που κάνατε μαζί, και, μαμάδες, να ευχαριστείτε τους άντρες σας που έκαναν εφικτό το να μην δουλεύετε και –κυρίως- να θυμάστε: η ακαταστασία μπορεί να περιμένει!»
Πηγή: inthemidstofmama.com
