- Infokids.cy - https://www.infokids.cy -

«Δεν ήθελα να κάνω κορίτσι, εξαιτίας της κακοποίησης από τη μητέρα μου»

«Δεν ήθελα να κάνω κορίτσι, εξαιτίας της κακοποίησης από τη μητέρα μου»

«Η γιατρός μου έκανε τον υπέρηχο και μου είπε: Οκ, είσαι έτοιμη;

“Είναι αγόρι;”, ρώτησα γεμάτη ενθουσιασμό.

“‘Οχι”, μου έγνεψε.

Είναι κορίτσι; [2]” ρώτησα ξανά ελπίζοντας να έχω κάνει λάθος.

“Ναι”, απάντησε εκείνη.

Η καρδιά μου σφίχτηκε. Ήμουν 16 εβδομάδων έγκυος στο δεύτερο παιδί μου. Ήμουν ήδη μαμά ενός γλυκύτατου αγοριού και ήλπιζα να προσθέσω περισσότερα αγόρια στην οικογένειά μας. Το όνειρό μου έσβησε μπροστά στα μάτια μου, όμως.

Στο δρόμο για το σπίτι από τον υπέρηχο, έκλαψα πολύ. Δεν ήμουν ένα ωραίο θέαμα και ευτυχώς που με τον άντρα μου είχαμε πάρει διαφορετικά αυτοκίνητα, καθώς θα ερχόταν μετά τη δουλειά του να με συναντήσει εκεί.

Μία εβδομάδα αργότερα ο γυναικολόγος μου επιβεβαίωσε το φύλο του παιδιού μας και.. ναι ήταν ακόμη κορίτσι. Είχα μία κρυφή ελπίδα, ότι ο υπέρηχος μπορεί να είχε κάνει και λάθος.

Ξέρω τι σκέφτεστε: “Πρέπει να είναι εντελώς ρηχή που το μόνο που την ενδιαφέρει είναι το φύλο του αγέννητου μωρού της. Δεν της φτάνει να είναι γερό το μωρό;” ή “Πόσο εγωίστρια! Μερικές γυναίκες ονειρεύονται απλά να μείνουν έγκυοι και αυτή σκάει για το φύλο;”

Έχετε δίκιο. Ένα υγιές μωρό είναι πολύ πιο σημαντικό. Ωστόσο, για να καταλάβετε τον λόγο που είμαι τόσο απογοητευμένη, θα σας μιλήσω για την παιδική μου ηλικία.

Μεγαλώνοντας, δεν ήμουν ποτέ κοντά στη μητέρα μου. [3] Δεν ει΄χαμε αυτή τη σχέση μαμάς – κόρης [4] που έχουν τα περισσότερα παιδιά. Συνεχώς την θυμάμαι να ζηλεύει τις φίλες μου και τις μητέρες τους. Όταν ξαναπαντρεύτηκε απέκτησε ένα αγόρι με τον πατριό μου και τότε τα πράγματα άλλαξαν.

Στην εφηβεία μου με επέκρινε για το βάρος μου και τα σωματικά χαρακτηριστικά μου σε τέτοιο βαθμό που μου προκάλεσε διατροφική διαταραχή στα 14. Θυμάμαι να μου φέρνει φαγητό στο δωμάτιο κι έτσι δεν έβλεπε αν έτρωγα. Με τρομοκρατούσε με λεκτική βία, με έλεγε αηδιαστική και άλλα κοσμητικά επίθετα, ενώ έζησα όλα μου τα εφηβικά χρόνια στη σκιά του φόβου μου για εκείνη.

Φοβόμουν να αποκτήσω κοριτσάκι εξαιτίας της μητέρας μου. Εξαιτίας εκείνης, είχα αποτεύχει στις φιλίες μου με άλλες κοπέλες, καθώς έδινα βαρύτητα στους άντρες. Ενιωθα ότι δεν θα μπορώ να έχω μία επιτυχημένη σχέση με μία κόρη και δεν ήξερα από πού να πρωτοξεκινήσω.

«δεν ηξερα αν  θα ειμαι καλη μητερα»

Επιπροσθέτως, δεν ήμουν ένα κορίτσι σαν ολα τα άλλα. Είχα την αμφιβολία για την ικανότητά μου ότι μπορεί να είμαι μία καλή μαμά για ένα κορίτσι. Φοβόουν ότι θα μπω στον ίδιο φαύλο κύκλο. Μία μέρα, θυμάμαι να πηγαίνω για θεραπεία και να λέω στον ψυχολόγο μου, όσα μου συνέβαιναν. Μου είπε ότι η απογοήτευση για το φύλο του μωρού ήταν από το γεγονός ότι είχε τραυματιστεί η παιδική μου ηλικία.

Κι έτσι αποφάσισα να μιλήσω δημοσίως για αυτό. Από τη μία, είχα πολύ μεγάλη υποστήριξη. Μου έστειλαν τόσα πολλά μηνύματα γυναίκες που είχαν αντιμετωπίσει το ίδιο και ντρέπονταν να μιλήσουν. Είχαν νιώσει τόσο μόνες και ότι θα τις έκριναν, αν τυχόν μιλούσαν για τα συναισθήματά τους για τα αγέννητα μωρά τους.

Πολλές γυναίκες επίσης αντέδρασαν άσχημα και μου είπαν ότι είμαι αχάριστη και θα μπορούσα να είμαι χαρούμενη απλά για το υγιές μωρό μου. Μία μάλιστα η οποία δεν μπορούσε να αποκτήσει παιδιά, ου είπε ότι θα έπρεπε απλά να είμαι ευγνώμων και μόνο που είμαι έγκυος.

Εάν έχετε μία τέτοια απογοήτευση, δεν είστε μόνες. Μπορεί αυτό το θέμα να είναι ταμπού και κανείς δεν μιλά για αυτό. Σας παρακαλώ να μιλήσετε σε κάποιον, επειδή μπορεί οι μήνες με το μωρό σας να είναι μοναχικοί. Ένιωσα τόσο ένοχη για αυτό. Μιλήστε στον σύντροφό σας, στον φίλο σας, στην οικογένειά σας. Αλλά να ξέρετε, πως όταν δείτε το μωρό σας δεν υπάρχει άλλη επιλογή για σας, από το να το λατρέψετε. Και δεν θα μπορείτε να φανταστείτε ότι θα θέλατε να έχει άλλο φύλο».

Πηγή: Love What Matters

Διαβάστε επίσης:

Την ακρωτηρίασαν 18 μηνών, σήμερα είναι Παραολυμπιονίκης και δίνει μαθήματα θέλησης [5]

Η μεγάλη απόδραση: Πώς έξι πρώην συμμαθητές φυγάδευσαν τη φίλη τους από την Καμπού [6]

«Ο καρκίνος δεν τον σταμάτησε από το να είναι ο καλύτερος μπαμπάς» [7]