To τελευταίο βλέμμα στο Σαράγεβο, το τελευταίο βλέμμα στον πατέρα

Νοέμβριος του 1992 και το παγωμένο Σαράγεβο, πρωτεύουσα της Βοσνίας/Ερζεγοβίνης, βρίσκεται επί μήνες σε πολιορκία από τον σερβικό στρατό.

Eνας Ελληνας φωτορεπόρτερ, ο Δημήτρης Μεσσίνης, βρίσκεται εκεί απεσταλμένος από το πρακτορείο Ευρωπαϊκό Πρακτορείο Ειδήσεων (EPA). Έχοντας τη φωτογραφική του μηχανή πάντα οπλισμένη απαθανατίζει τις τραγικές στιγμές του πολέμου.

Στη φωτογραφία απεικονίζεται μέσα σε ένα λεωφορείο ένα 3χρονο κοριτσάκι στην αγκαλιά της μητέρας του να κλαίει, καθώς αποχωρίζεται τον πατέρα του μιας και μεταφέρθηκε μαζι με πολλούς άλλους άμαχους σε στρατόπεδο προσφύγων στην Τσεχία.

Ο φωτογράφος ανέβασε πριν από λίγες ημέρες τη φωτογραφία στα προφίλ του στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και η εξέλιξη ήταν αναπάντεχη!

Σχετικά άρθρα:  Νόβακ Τζόκοβιτς: Το παιδί που έπαιζε τένις ανάμεσα στα ερείπια των βομβαρδισμών

«Ω, θεέ μου, αυτή είμαι εγώ»

29 χρόνια μετά, λαμβάνει ένα συγκινητικό μήνυμα από την 32χρονη πλέον γυναίκα, η οποία αναγνώρισε τον εαυτό της και την μητέρα της στην φωτογραφία.

«Ω, θεέ μου! Στη φωτογραφία είμαι εγώ με τη μητέρα μου», τού έγραψε μια άγνωστη νεαρή γυναίκα. «Αυτό που τράβηξες τότε είναι το τελευταίο βλέμμα στον πατέρα μου που ήταν δίπλα σου. Γιατί μερικούς μήνες αργότερα σκοτώθηκε από χειροβομβίδα», λέει στον φωτορεπόρτερ.

Η πολιορκία από τον σερβικό στρατό ξεκίνησε τον Απρίλιο του 1992. Η πόλη φλεγόταν. Πίσω από το Holiday Inn, η μία πλευρά του οποίου είχε μαυρίσει από τις εκρήξεις, είχαν συγκεντρωθεί πολίτες.

Είχε συμφωνηθεί να ανοίξει ένας διάδρομος για να μπορέσουν οι γυναίκες και τα παιδιά να φύγουν από την πόλη. «Ήμουν εκεί για να καλύψω το ρεπορτάζ. Οι άνδρες έμειναν πίσω για να πολεμήσουν κολλούσαν τα χέρια τους στα παράθυρα των λεωφορείων. Κάποια στιγμή παρατήρησα ένα μικρό κορίτσι, το οποίο είχε γείρει στο παράθυρο και κοιτούσε έξω με δάκρυα στα μάτια. Και τότε σήκωσα τη φωτογραφική μηχανή», αναφέρει ο ίδιος ο φωτογράφος

Το κορίτσι λεγόταν Μάσα και η μητέρα της Μπερίνα. Η Μάσα κοιτούσε τον πατέρα της, που στεκόταν δίπλα στον φωτορεπόρτερ. Εκείνος, ο Μίσραν Αλίχοντιτς, σκοτώθηκε στις μάχες. Ήταν 43 ετών. Ήταν τραπεζικός υπάλληλος και παρότι η κόρη του, που τον είδε για τελευταία φορά εκείνη την ημέρα ήταν μόλις 3 ετών, θυμάται πόσο γλυκός ήταν.

29 χρόνια μετά εκείνη θυμάται τον πατέρα της περισσότερο σαν ένα εσωτερικό συναίσθημα. «Με έμαθε να διαβάζω και να γράφω. Ήταν όμορφος, με καλλιτεχνική φύση. Είχε φωτογραφική μηχανή και μου μάθαινε πώς να τραβάω φωτογραφίες», εξομολογήθηκε.