- Infokids.cy - https://www.infokids.cy -

“O 5,5 ετών γιος μου μού μιλά προσβλητικά και δεν σταματά όσο κι αν τον μαλώνω”

Καλησπέρα σας. Έχω τρία παιδιά: 5,5 χρονών, 3 χρονών και 6 μηνών.

Ο μεγάλος μου γιος έχει κάτι μήνες περίπου που λέει σε εμένα «σκάσε…», «γαμώτο σου…» κ.λ.π. και κυρίως όταν του λέω κάτι που δεν του αρέσει, το λέει συνέχεια.

Έχω προσπαθήσει πάρα πολλές φορές με το καλό, με ήρεμο τρόπο, να του εξηγήσω, ότι αυτό που λέει δεν είναι σωστό και κυρίως να το λέει στους γονείς.

Άλλες φορές κάνω ότι δεν ακούω, κάποιες φορές ακολουθεί τιμωρία, καμιά φορά και καμιά μπάτσα.

Πραγματικά δεν ξέρω τι άλλο να κάνω.

Στον πατέρα του δεν το λέει γιατί, η αλήθεια είναι, ότι τον φοβάται.

Μήπως θα μπορούσατε να μου πείτε κάτι που θα μπορούσα να κάνω;

Σας ευχαριστώ πολύ.

Μαμά Βασιλική

Απαντά ο ψυχολόγος κ. Πάμπος Ευσταθίου:

Μέσα από την ερώτηση σας δεν έχω αντιληφθεί ποιο είναι το κύριο ερώτημά σας, οπότε θα προσπαθήσω να απαντήσω σε όσα ερωτήματα διαφαίνονται και με βάση πάντα τις πληροφορίες που έχω μπροστά μου.

Το πρώτο κομμάτι είναι, ότι το παιδί αντιδρά σε κάθε «όχι» που ακούει. Αυτό είναι φυσιολογικό, ειδικά για ένα παιδί που έμαθε να είναι μόνο για κάποιο διάστημα (ως 1ο παιδί) και τώρα πρέπει να μοιραστεί χρόνο, σημασία, αντικείμενα και προσοχή. Σε τέτοιες περιπτώσεις προσπαθούμε να αφουγκραστούμε την ανάγκη του παιδιού πίσω από την αντίδραση του, ώστε να του δώσουμε να καταλάβει πως δεν συντρέχει λόγος ανησυχίας, πως συνεχίζει να είναι εξίσου σημαντικό, πως η αγάπη μας για αυτό δεν έχει αλλάξει, και αφιερώνουμε όσο γίνεται αποκλειστικές στιγμές μαζί του, ώστε να βιώσει τα πιο πάνω ως πραγματικότητα.

Το δεύτερο κομμάτι είναι ο τρόπος που αντιδρά. Έντονος, με μη επιτρεπτό λεξιλόγιο. Πρέπει σε τέτοιες περιπτώσεις, πρώτα εμείς και μετά το παιδί, να κατανοήσουμε και να αποδεχτούμε πως δεχόμαστε την αντίδραση και τη διαφωνία, αλλά τη συζητάμε και την εκφράζουμε με πιο αποδεκτό τρόπο, και με τρόπο που θα προσφέρει μια λύση. Αυτό έχει να κάνει τόσο με την αντίδραση του παιδιού αλλά και την δική μας, το πώς το μαθαίνουμε να αντιδρά όταν διαφωνεί.

Το τρίτο κομμάτι είναι ότι φοβάται τον πατέρα και δεν αντιδρά. Ο σκοπός δεν είναι να το κάνει από φόβο, αλλά να μάθει με ποιο τρόπο να εκφράζει την διαφωνία του.

Καταληκτικά θα έλεγα πως χρειάζεται να ακούσετε τις ανάγκες του παιδιού, που συνήθως ζητάει επιβεβαίωση, ότι είναι ακόμα σημαντικό και αποδεκτό από εμάς τους γονείς, πίσω από κάθε αίτημά του, να του δείξετε πως είναι εντάξει να διαφωνεί, αλλά όχι με αυτό τον τρόπο, αποτελώντας πρότυπο συμπεριφοράς σε αυτό το θέμα, ως μέντορας, και πάνω από όλα να του δώσετε να καταλάβει πως δεν έπαψε να υπάρχει επειδή έχει μικρότερα αδέλφια που έχουν περισσότερη ανάγκη εσάς σε θέματα επιβίωσης. Να νιώσει και να καταλάβει πως πρέπει να μάθει να μοιράζεται ακόμη και τη μαμά του, χωρίς να νιώθει ούτε παραμελημένο ούτε κακομαθημένο. Το ίδιο ισχύει και για τον μπαμπά. Το πώς θα το πετύχετε; Γνωρίζετε το παιδί σας και τις ανάγκες του καλύτερα από κάθε άλλο!

Πάμπος Ευσταθίου

Συστημικός/Οικογενειακός Ψυχοθεραπευτής

Ψυχολόγος

Cert. BRIEF Solution Focused Therapy