«Κάποιο παιδάκι ψες μούσκεψε το μαξιλάρι στα δάκρυα…Γιατί;
Γιατί κάποια άλλα παιδάκια δεν έμαθαν να μπαίνουν στη θέση του άλλου, δεν έμαθαν ότι μια “εξυπνάδα” που θα ξεστομίσουν ή μια συμπεριφορά [2] μπορεί να πληγώσει [3] ανεπανόρθωτα ένα άλλο άτομο.
Αυτά τα περιστατικά με φοβίζουν, με φοβίζουν επειδή καθρεφτίζουν την κοινωνία μας ευρύτερα. Κάθε φορά που συμβαίνουν τέτοια περιστατικά, νιώθω απογοητευμένος, πληγωμένος και φτάνω στο σημείο να νιώθω περίπου συνένοχος γιατί όλοι μας σαν γονείς χτίζουμε την κοινωνία που θα ζήσουν τα παιδιά μας σ’αυτή.
Μάθε αγαπητέ μου στο παιδί σου ότι η ευγένεια και εξίσου η αγένεια είναι μια συμπεριφορά ανταλλαγής ενέργειας. Την ενέργεια [4] που θα δώσεις αυτή θα πάρεις πίσω, για αυτό φρόντισε να δώσεις κάτι θετικό, να μιλήσεις ήρεμα, να κοιτάξεις τον άλλον με συμπάθεια. What goes around comes around!
Γίνε εσύ το καλό παράδειγμα στο παιδί σου, είναι κάτι που χρειάζεται γενικά η νέα γενιά η οποία μιμείται κάθε προηγούμενη, ώστε να μεγαλώσει προσωπικότητες με ήθος, σεβασμό και τρόπους, που τελικά θα συμβάλλουν στη διαμόρφωση μιας κοινωνίας πιο ανεκτικής και λιγότερο αποπνιχτικής.
Πως μαθαίνει το παιδί να μπαίνει στη θέση του άλλου;
Ας ξεκινήσουμε με το απλό… «Πως νομίζεις ότι ένιωσε ο αδερφός σου όταν του πήρες το παιχνίδι του;»
Διαβάστε επίσης:
«Μαμά, σ’ ευχαριστώ που με εγκατέλειψες και μου χάρισες μία καλύτερη ζωή» [6]
«Πότε το παιδί μου θα πει σωστά το Σ και το Ρ;» Η ειδικός συμβουλεύει τους γονείς που ανησυχούν [7]