Η παραβολή του πλούσιου πατέρα: Ένα παραμύθι για να μάθουν τα παιδιά να εκτιμούν όσα έχουν (και οι γονείς όσα δίνουν)

Η παραβολή του πλούσιου πατέρα: Ένα παραμύθι για να μάθουν τα παιδιά να εκτιμούν όσα έχουν

Σε μια υπέροχη ανάρτηση προχώρησε πριν από μερικές ημέρες ο δάσκαλος και συγγραφέας κ. Αντώνης Ζαρίντας, εμπνευσμένη από ανέκδοτο του Εκουαδόρ. Σε αυτήν διαβάζουμε ένα μικρό μα πολύ όμορφο παραμύθι, το οποίο μεταφέρει ένα σπουδαίο διδακτικό μήνυμα τόσο στα παιδιά όσο και στους γονείς που το διαβάζουν.

Μακάρι, διαβάζοντάς το, να μπορέσουν και οι μεν και οι δεν να εκτιμήσουν όχι μόνο όσα έχουν, αλλά και όσα δίνουν. Και να ανακαλύψουν αμφότεροι τον πλούτο που πραγματικά κατέχουν.

Παραμύθι: “Σ’ ευχαριστώ, μπαμπάκα, που μου ‘δειξες πόσο πλούσιοι μπορούμε να γίνουμε!”

Μια φορά, ένας πατέρας εύπορης οικογένειας ταξίδεψε με τον γιο του στην εξοχή, με την ακλόνητη πρόθεση να του δείξει πόσο φτωχοί ήταν οι άνθρωποι και πόσο τυχεροί ήταν αυτοί.

Πέρασαν μια ολόκληρη μέρα και όλη τη νύχτα στην αγροικία μιας πολύ ταπεινής αγροτικής οικογένειας. Όταν ολοκληρώθηκε το ταξίδι και επέστρεψαν στην οικία τους, ο πατέρας ρώτησε τον γιο:

-Πώς σου φάνηκε το ταξίδι;
-Πολύ όμορφο, μπαμπάκα!
-Είδες πόσο φτωχοί είναι μερικοί άνθρωποι;
-Ναι.
-Και τι έμαθες, λοιπόν;
-Ότι εμείς έχουμε στο σπίτι ένα σκυλί, εκείνοι έχουν τέσσερα. Εμείς έχουμε πισίνα που ξεκινάει από τον τοίχο και φτάνει στη μέση του κήπου, εκείνοι έχουν ένα ρυάκι που δεν τελειώνει πουθενά. Εμείς έχουμε εισαγόμενες λάμπες στην αυλή, εκείνοι έχουν τα αστέρια. Η αυλή μας φτάνει μέχρι τον τοίχο του γειτονικού σπιτιού, εκείνοι έχουν για αυλή τον ορίζοντα ολόκληρο. Έχουν χρόνο για να συζητήσουν και για να βρίσκεται μαζί όλη η οικογένεια, εσύ και η μαμά πρέπει να δουλεύετε όλη την ώρα και δεν σας βλέπω σχεδόν ποτέ.

Ο πατέρας έμεινε άναυδος. Και τότε το παιδί του πρόσθεσε:

-Σ’ ευχαριστώ, μπαμπάκα, που μου ‘δειξες πόσο πλούσιοι μπορούμε να γίνουμε!

(ανέκδοτο του Εκουαδόρ)
Από: Η πρόταση της αποανάπτυξης, Κάρλος Τάιμπο, εκδ. Συναδέλφων