Η παιδική φτώχεια υπαρκτή και στη Κύπρο- Η ΠΕΟ ζητά άμεσα τη λήψη μέτρων για την ανακούφιση των παθόντων

Στο 28% ανέρχεται η παιδική φτώχεια στην Κύπρο, σύμφωνα με έκθεση του Ευρωπαϊκού Ινστιτούτου για την Ισότητα, αναφέρει η ΠΕΟ σε ανακοίνωσή της με την ευκαιρία της 1ης Ιουνίου, που έχει καθοριστεί ως η Μέρα του Παιδιού.

Σύμφωνα με την ΠΕΟ, το 20% των ζευγαριών με παιδιά στην Κύπρο βιώνουν τη φτώχεια, καθώς και το 58% των μονογονεϊκών οικογενειών.

«Δυστυχώς η κοινωνική πολιτική, καθώς και τα μέτρα στήριξης των οικογενειών στην Κύπρο σήμερα, δεν απαντούν στα πολλαπλά προβλήματα με τα οποία έρχονται αντιμέτωπες, με αποτέλεσμα να πλήττονται βασικά δικαιώματα των παιδιών, όπως είναι το δικαίωμα στην υγεία, την παιδεία, την υγιή ψυχαγωγία, την ευημερία», αναφέρει η οργάνωση.

Η ΠΕΟ εισηγείται την εφαρμογή της Σύμβασης των Δικαιωμάτων του Παιδιού μέσα από τη λήψη συγκεκριμένων μέτρων και την εκπόνηση ειδικού σχεδίου καταπολέμησης της παιδικής φτώχειας, λαμβάνοντας υπόψη όλες τις παραμέτρους που συμβάλουν στην ευημερία και προστασία των παιδιών, την πλήρη εφαρμογή των νομοθεσιών που προστατεύουν τη μητρότητα και κατοχυρώνουν την άσκηση του γονεϊκού ρόλου, καθώς και τη διασφάλιση του δικαιώματος κάθε παιδιού για στέγη, πρόσβαση στην υγεία μέσα από την εφαρμογή του Γενικού Σχεδίου Υγείας.

Ζητά επίσης να δοθεί πρόσβαση στην παιδεία και παροχή αποτελεσματικών ευκαιριών μάθησης σε όλα τα παιδιά, ανεξάρτητα από το πολιτισμικό τους υπόβαθρο, μέσα από ένα ανθρωποκεντρικό εκπαιδευτικό σύστημα, την πλήρη και αποτελεσματική εφαρμογή του Νόμου και δημιουργία υποδομών και μηχανισμών για την καταπολέμηση της Βίας στην Οικογένεια, αποτρέποντας την άσκηση οποιασδήποτε μορφής βίας στα παιδιά.

Προτείνει ακόμη τη δημιουργία επαρκών χώρων και υπηρεσιών προστασίας και φύλαξης των παιδιών, καθώς και χώρων άθλησης και ψυχαγωγίας, έτσι που να περνούν τον ελεύθερο τους χρόνο δημιουργικά και με ασφάλεια και την επέκταση και αναβάθμιση των βρεφοκομικών, παιδοκομικών σταθμών, των παιδικών λεσχών, των ολοήμερων και θερινών σχολείων, έτσι που να καλύπτουν τις ανάγκες της σύγχρονης οικογένειας, προσφέροντας ταυτόχρονα ψηλού επιπέδου φροντίδας με χαμηλό κόστος.

Τέλος, εισηγείται τη δημιουργία προγραμμάτων και δομών που να καλύπτουν τις ανάγκες ειδικών ομάδων παιδιών, όπως παιδιά με ειδικές ανάγκες, παιδιά της υπαίθρου, κακοποιημένα παιδιά, παιδιά μονογονεϊκών οικογενειών, παιδιά μεταναστών και άλλα.