Όσοι ενήλικες έχουν ζήσει ως παιδιά κοντά σε νερό έχουν καλύτερη ψυχική υγεία, όπως αποδεικνύει έρευνα που διεξήχθη μεταξύ 18 χωρών.
Ολοένα και περισσότερες ερευνες αποδεικνύουν, ότι ότι το να περνάμε χρόνο κοντά σε πάρκα, χώρους πρασίνουσυμβάλλει στη μείωση τους στρες και κατ’ επέκταση στην καλύτερη ψυχική μας υγεία.
Παρόλα αυτά, ξέρουμε πολύ λιγότερα για τα οφέλη του «απέραντου μπλε» ή για τον ρόλο που έχει η επαφή των παιδιών με το υγρό στοιχείο στην μετέπειτα ζωή του.
Ομάδα ερευνητών συγκέντρωσε δεδομένα από 15.000 ανθρώπους 14 ευρωπαϊκών χωρών και 4 χωρών εκτός Ευρώπης (Χονγκ Κονγκ, Καναδάς, Αυστραλία, ΗΠΑ) σε μία μελέτη που συνδιοργάνωσε το Ευρωπαϊκό Κέντρο Περιβαλλοντικής και Ανθρώπινης Υγείας του Exeter.
Στους συμμετέχοντες ζητήθηκε να ανασύρουν στη μνήμη τους εμπειρίες από την επαφή με το υγρό στοιχείο (θάλασσες, λίμνες κλπ), όταν ήταν σε ηλικία από 0-16 ετών, πόσο κοντά ήταν σε αυτά τα στοιχεία, πόσο συχνά τα επισκέπτονταν και πόσο άνετα ένιωθαν γονείς και κηδεμόνες, όταν εκείνα έπαιζαν εκεί.
Όπως έδειξε η έρευνα, τα άτομα που θυμήθηκαν περισσότερες εμπειρίες ως παιδιά γύρω από το υγρό στοιχειο, έτειναν να είναι περισσότερο ήρεμοι ως ενήλικες.
«Τα ευρήματά μας δείχνουν, ότι χτίζοντας μία οικειότητα γύρω από το νερό κατά την παιδική ηλικία μπορεί να προσφέρει περισσότερη χαρά της φύσης και να ενθαρρύνει τον καθένα να αναζητήσει ψυχαγωγικές εμπειρίες κοντά στη φύση, κάτι που ωφελεί την ψυχική τους υγεία», σημειώνουν οι ερευνητές.
«Η έρευνα αυτή τονίζει, ότι στηρίζοντας τα παιδιά να νιώθουν άνετα με το νερό και να αναπτύσσουν δεξιότητες, όπως κολύμπι σε μικρή ηλικία, τα οφέλη είναι πολλά σε βάθος χρόνου, κάτι που παλιότερα δεν είχε γίνει τόσο γνωστό», συνεχίζουν.
Συνεπώς, τα παιδιά που μεγαλώνουν στην Κύπρο δίπλα στη θάλασσα και το υγρό στοιχείο, μπορούν να γίνουν ευτυχισμένα και ήρεμα!
Διαβάστε επίσης:
Larnaca Christmas Land: Ένα φανταστικό χριστουγεννιάτικο χωριό ανοίγει για μικρούς και μεγάλους
Δύο φιλανθρωπικές κινηματογραφικές παραστάσεις για παιδιά δίνουν νόημα στα σαββατοκύριακά μας!
Το πραγματικό τίμημα της φροντίδας ενός παιδιού για το οποίο δεν μιλά κανείς
