«Εδώ και δύο χρόνια δεν μαγειρεύω για την οικογένειά μου… Και αυτός είναι ο λόγος»

«Εδώ και δύο χρόνια δεν μαγειρεύω για την οικογένειά μου... Και αυτός είναι ο λόγος»

Οι μαμάδες – ως επί το πλείστον- μαγειρεύουν καθημερινά το φαγητό για την οικογένειά τους. Ένας «μπελάς» για πολλές μητέρες, καθώς δεν είναι λίγες οι φορές που προβληματίζονται με το τι να μαγειρέψουν, αν θα το φάνε τα παιδιά και χίλια δύο άλλα.

Μία μαμά αποφάσισε να το… σταματήσει το «σπορ» και εξηγεί τους λόγους που το έκανε.

«Σταμάτησα να μαγειρεύω για την οικογένειά μου περίπου δύο χρόνια. Μπορεί να συνέπεσε με την αρχή της πανδημίας, όταν σταμάτησα να ψωνίζω στο σούπερ μάρκετ και τα παρήγγελνε όλα ο σύζυγός μου από το διαδίκτυο, ωστόσο έχω ένα προαίσθημα, πως όλο αυτό το συναίσθημα είχε ξεκινήσει πολύ νωρίτερα.

Και είναι υπέροχο.

Καλά, ίσως όχι για τα παιδιά μου. Μερικές φορές με ρωτούν τι έχουμε για μεσημεριανό ή βραδινό και τα κοιτώ με απλανές βλέμμα του στυλ: “τι με ρωτάτε τώρα; Έχετε και πατέρα σ’ αυτό το σπίτι. Επίσης, ξέρετε πώς να μαγειρεύετε κάποια φαγητά. Το σπίτι μας είναι γεμάτο. Πηγαίνετε να φτιάξετε κάτι για να φάτε”.

Αναπόφευκτα, με κοιτάζουν κατά κάποιο τρόπο με οίκτο και κάτι ετοιμάζουν. Κοιτάξτε τα, βρίσκουν λύσεις για τα προβλήματά τους και αναπτύσσουν αυτές τις ικανότητες από πολύ μικρή ηλικία. Είμαι τόσο περήφανη.

Όμως, προτού με κρίνετε (σίγουρα πολλοί το έχετε κάνει από την πρώτη γραμμή του κειμένου), αφήστε με να σας εξηγήσω. Βασικά, όσο εξηγώ, τόσο περισσότερο θα με κατακρίνετε, αλλά επιμένω.

Είμαι μία παντρεμένη, δίγλωσση μητέρα τεσσάρων παιδιών από 4,5 έως 11,5 ετών και δουλεύουμε από το σπίτι με τον σύζυγό μου. Και οι δύο έχουμε μεγαλώσει σε σπίτια, όπου οι μαμάδες μας έφτιαχναν δείπνο κάθε βράδυ και ενώ η δική του οικογένεια έτρωγε μπροστά στην τηλεόραση, η δική μου πάντα καθόταν στο τραπέζι.

Όσον αφορά τη δική μας οικογένεια, τα παιδιά φτιάχνουν μόνα τους το πρωινό τους. Και ξέρετε κάτι; Δεν είμαι σίγουρη ποια είναι η κατάστασή τους. Φτιάχνουν τα μεγαλύτερα παιδιά μου στα μικρότερα; Τρώνε κρακεράκια όλη μέρα; Ετοιμάζει ο σύζυγός μου το φαγητό; Νομίζω ότι πρέπει να τρώνε και να βλέπουν μαζί τηλεόραση την ώρα του δείπνου. Πραγματικά δεν γνωρίζω και δεν ξέρω αν με νοιάζει κιόλας.

Δεν είναι δικό μου πρόβλημα

Πραγματικά, δεν είναι δικό μου πρόβλημα. Και πριν μου πείτε, ότι αφού έκανα παιδιά θα πρέπει να τα ταΐσω, πώς κανείς δεν σκέφτεται ότι αυτό το ζήτημα μπορεί να είναι και του συζύγου μου, δηλαδή; Τάιζα αυτά τα παιδιά για μία δεκαετία. Κουράστηκα. Μισώ οτιδήποτε έχει να κάνει με τα γεύματα, από τον προγραμματισμό, μέχρι τα ψώνια, την πρετοιμασία και το να τα φάμε. Το μισώ -κι από τότε που με έπιασε η κρίση μέσης ηλικίας εδώ και τρία χρόνια, σπάνια κάνω πράγματα που δεν θέλω και δεν μου αρέσουν..

Τώρα μπορεί να αναρωτιέστε, πως αν δεν φτιάχνω φαγητό για τα παιδιά μου δεν τρώω κι εγώ, σωστά; Λάθος! Δεν είμαι καν σίγουρη τι τρώω.

Αν με ρωτάτε πώς έχω επιβιώσει κατά τη διάρκεια και μετά το πανεπιστήμιο, δεν ξέρω τι να σας πω. Έτρωγα αρκετά έξω. Και δεν είχε να κάνε επειδή δεν ξέρω να μαγειρεύω. Μαγειρεύω αξιοπρεπώς, απλά δεν τρελαίνομαι να το κάνω.

Δηλαδή, γιατί να μαγειρέψω αν τα παιδιά τσιμπολογάνε και γκρινιάζουν για οτιδήποτε τους φτιάξεις; Μπορεί να πει κανείς ότι δεν ταΐζεις τα παιδιά σου για να πάρεις φιλοφρονήσεις, αλλά επειδή πρέπει να. Και σίγουρα, τα οστά τους πρέπει να είναι γερά, αλλά και οι βιομηχανίες με τα συμπληρώματα διατροφές δεν πρέπει να πουλήσουν;

γιατι παντα να κανουμε ο,τι δεν μασ αρεσει;

Ένα κομμάτι μου νιώθει μία φρικτή μητέρα. Κα βασικά, ποιος γονιός δεν ταΐζει τα παιδιά του; Σαφώς, μπορεί να καταστρέφω τα τέσσερα παιιδά μου με κάποιο τρόπο, καθώς το φαγητό είναι ζωτικής σημασίας. Τα οικογενειακά γεύματα γύρω από το τραπέζι χτίζουν καλές σχέσεις και υγιή παιδιά. Και ναι, τα παιδιά μου και ο άντρας μου θα πρέπει να είναι χαρούμενοι, ομως από όσο γνωρίζω, είναι. Ζουν πολύ όμορφη ζωή, τα μικρότερα παιδιά μου παίζουν, τα άλλα διαβάζουν και μαθαίνουν, ενώ πηγαίνουν βόλτες στο πάρκο. Είμαι βέβαιη, ότι ο άντρας μου ή τα παιδιά μου θα ήθελαν να φτιάχνω τουλάχιστον ένα φαγητού τη μέρα, αλλά οκ, όλοι θέλουμε πράγματα.

Η κοινωνία προστάζει τις μητέρες να ταΐζουν τα παιδιά τους τουλάχιστον τρεις φορές την ημέρα. Γιατί; Γιατί τα πάντα γύρω από τη μητρότητα θα πρέπει να τις υποχρεώνουν να κάνουν πράγματα που σιχαίνονται; Γιατί πάντα εκείνες πρέπει να θυσιάζονται;

Γιατί κανείς δεν ασχολείται με τους μπαμπάδες; Δεν είναι και δικά τους τα μωρά; Κοιτάξτε, δεν λέω ότι δεν μπορώ να ασχοληθώ περισσότερο με την σίτιση των παιδιών μου. Αλλά, έχω κουραστεί με αυτήν την συναισθηματική ιστορία σύνδεσης της μαμάς με το τάισμα και το “πότισμα” των παιδιών. Ίσως διδάξω στα παιδιά μου πώς να φτιάχνουν ένα απλό γεύμα, ίσως ο άντρας μου τελικά να μάθει να μαγειρεύει και να ασχοληθεί με αυτήν την σύνδεση, συναισθηματικά και σωματικά. Και μπορεί να μην χρειαστεί να ξαναμαγειρέψω ποτέ, που θα το ήθελα».

Πηγή: Scarymommy 

Διαβάστε επίσης:

Ρατατούι: Το πεντανόστιμο γαλλικό μπριάμ που μας «μαγείρεψε» o καλοφαγάς ποντικός Ρεμί

«Είμαι φτωχή, πώς να μαγειρέψω για σας;»: Η τραγική ιστορία μίας μητέρας που την εκτέλεσαν μπροστά στα παιδιά της

Είναι δύσκολα στο φαγητό τα παιδιά σας; Με αυτές τις 5 συνταγές για ζυμαρικά με λαχανικά θα αναθεωρήσετε