Αμαλία Πικρίδου: Συνέντευξη καρδιάς με την εκδότρια και συγγραφέα 

* Γράφει η Κική Περικλέους 

Η Αμαλία Πικρίδου-Λουκά με πολυάριθμη συμμετοχή σε διάφορους διαγωνισμούς, συνεχίζει το συγγραφικό της έργο. Στρέφει τις μνήμες της πίσω, και θυμάται τότε που ήταν μικρή πόσο την ευχαριστούσε η επίσκεψη στο βιβλιοπωλείο και η αγορά βιβλίων.

Αναφέρεται στην μεγάλη ύφεση που παρατηρείται λόγω της πανδημίας, τόσο στις διοργανώσεις πολιτιστικών εκδηλώσεων και διαγωνισμών συγγραφής όσο και εκδόσεων βιβλίων. Η κ. Πικρίδου σημειώνει πως κάθε στιγμή στην συγγραφική της πορεία είχε την δική της συναισθηματική φόρτιση  αλλά και για τη συνεργασία της  με το Πετρίδειο Ιδρυμα  που ξεκίνησε πριν 7 χρόνια με την διοργάνωση των Πανελλήνιων Λογοτεχνικών Βραβείων Χριστόδουλος και Μαρία Πετρίδη. Όσο για την ενασχόληση της με την ζωγραφική… αυτή  ξεκίνησε εντελώς τυχαία πριν δυο χρόνια κατά την διάρκεια του πρώτου lockdown.

Απο πότε ξεκινήσατε το γράψιμο;

«Πιστεύω ότι η συγγραφή είναι ένα ταλέντο το οποίο βγαίνει πολύ φυσικά σε έναν άνθρωπο. Το μόνο που μπορεί να κάνει για να το βελτιώσει είναι να διαβάζει βιβλία. Θυμάμαι απο μικρή πόσο με ευχαριστούσε η επίσκεψη στο βιβλιοπωλείο και η αγορά βιβλίων. Και η πραγματικότητα είναι ότι έχω διαβάσει πάρα πολλά βιβλία. Επομένως η συγγραφή άρχισε απο νεαρή ηλικία. Είχα την τύχη να φοιτώ σε σχολεία της Λάρνακας που τότε καλλιεργούσαν πολύ τον τομέα αυτό με συχνές επισκέψεις σε εκθέσεις βιβλίων και με διαγωνισμούς ανάγνωσης και ανάλυσης βιβλίων στην τάξη. Συνέχισα να γράφω και όταν ήμουν σε μεγαλύτερη ηλικία και κάποια στιγμή άρχισαν και οι εκδόσεις των βιβλίων μου».

Λίγα λόγια για τον εκδοτικό σας οίκο…

«Ξεκίνησα να ασχολούμαι εντατικά με την συγγραφή πριν δώδεκα χρόνια και έκτοτε όλα εξελίχθηκαν πολύ γρήγορα χωρίς πραγματικά να τα είχα σχεδιάσει η ονειρευτεί απο πριν. Ξεκίνησα με μια δειλή προσπάθεια για έκδοση δυο παραμυθιών μου που τελικά κατέληξαν σε μπέστ σέλλερ στην Κύπρο. Ακολούθησε βράβευση και έκδοση παραμυθιού μου όπως και μιας νουβέλας μου στην Ελλάδα. Αποφάσισα να λαμβάνω μέρος σε διαγωνισμούς συγγραφής για να δημιουργήσω ένα αξιόλογο βιογραφικό και κατάφερα να βραβευτώ σε όλα τα είδη συγγραφής απο Κύπρο, Ελλάδα και Αυστραλία. Εγινα μέλος σε συμβούλια διαφόρων λογοτεχνικών εταιρειών. Από εκεί και πέρα άρχισα να έχω προτάσεις απο εφημερίδες και περιοδικά για να γράφω διάφορα άρθρα.

Κάπου εκεί αφού έμαθα πλεον πως δούλευε ο τομέας των εκδόσεων θέλησα να μπω σε αυτόν. Αρχικά σκέφτηκα να δημιουργήσω ένα έντυπο περιοδικό για τα σχολεία της Πάφου μέσα απο το οποίο όχι μόνο θα προσφερόταν γνώση, ενημέρωση και διδακτικές ασκήσεις προς τα παιδιά αλλά ταυτόχρονα θα υπήρχε προβολή για τις δραστηριότητες των σχολείων και διαγωνισμοί συγγραφής και τέχνης για τα παιδιά οι οποίοι θα διοργανώνονταν απο το περιοδικό σε συνεργασία με τα σχολεία με ανάλογα βραβεία, προβολή και εκδόσεις της δουλειάς των παιδιών. Η ιδέα αυτή πραγματικά αγκαλιάστηκε με ενθουσιασμό απο όλους τους επαγγελματίες που θα λάμβαναν μέρος σε αυτό και θυμάμαι δουλέψαμε όλο το καλοκαίρι για να βγει ενας τόμος και μια παρουσίαση ούτως ώστε να μπορέσομε να πάρομε άδεια απο το Υπουργείο Παιδείας για να μπορέσει το περιοδικό να κυκλοφορήσει στα σχολεία. Δυστυχώς η απάντηση ήταν αρνητική γιατί δεν ήθελαν να μπουν ιδιώτες στα σχολεία».

Είχατε κάποια ιδέα για την έκδοση περιοδικού. Για κάποιους λόγους δεν προχώρησε…

«Είχε αρχίσει τότε και η οικονομική κρίση οπότε σκέφτηκα ότι θα ήταν καλύτερα να προχωρήσω με ένα περιοδικό σε ηλεκτρονική μορφή. Έτσι δημιούργησα σε μορφή μπλογκ το περιοδικό Ζωή και Τέχνη. Πολύ γρήγορα η επισκεψιμότητα του περιοδικού ακόμα και απο ξένες χώρες πήγε ψηλά. Ετσι αποφάσισα να δημιουργήσω και ένα εκδοτικό οίκο με το όνομα Εκδόσεις Ζωή και Τέχνη που είναι και ο πρώτος και μοναδικός στην Πάφο σαν ολοκλήρωση της ενασχόλησης μου με τα γράμματα».

Πότε ξεκίνησε η σχέση και συνεργασία σας με το Πετρίδειο Ιδρυμα;

«Μετά απο αυτά σκέφτηκα οτι θα ήταν καλό να βοηθήσω και την πόλη μου προβάλλοντας την μέσα απο τον τομέα των γραμμάτων. Πλησίασα τότε το Πετρίδειο ίδρυμα και τους έκανα πρόταση για την δημιουργία ενός Πανελλήνιου λογοτεχνικού διαγωνισμού. Εδώ και 9 χρόνια η συνεργασία μας είναι άψογη και έχουμε δημιουργήσει ένα πολύ σοβαρό διαγωνισμό με χρηματικά έπαθλα και εκδόσεις που παραδίδομε στους συγγραφείς. Επιπλέον το Πετρίδειο Ιδρυμα αποφάσισε όπως δημιουργήσει θεσμό θεάτρου στην Πάφο με σκοπό να εντάξει σε αυτόν τα βραβευμένα θεατρικά του διαγωνισμού. Φέτος κάνουμε ακόμα ένα σοβαρό βήμα με έκθεση βιβλίου για Παφίτες συγγραφείς».

Πόσο δύσκολο είναι το εγχείρημα της διοργάνωσης πολιτιστικού συμποσίου;

«Η διοργάνωση ενός πολιτιστικού συμποσίου απαιτεί μεγάλη οργάνωση, εμπλοκή ενός μεγάλου αριθμού ατόμων, είναι χρονοβόρα και έχει κάποιο οικονομικό κόστος γι αυτό δεν είναι εύκολο εγχείρημα. Σε ένα συμπόσιο το οποίο συνήθως έχει διάρκεια 3-4 μέρες εκτός απο τα θέματα τα οποία θα αποφασιστεί ότι θα ασχοληθεί και θα προβάλει, θα πρέπει να βρεθούν τα κατάλληλα άτομα τα οποία θα μπορούν να τα αναπτύξουν, θα πρέπει να δημιουργηθεί ένα ημερήσιο πρόγραμμα και να καλυφθούν κυρίως οικονομικά τα διάφορα τεχνικά δεδομένα που προκύπτουν, όπως ας πούμε οι αίθουσες, η διαμονή των ομιλητών και των όσων λαμβάνουν μέρος και πολλά άλλα. Γι αυτό τον λόγο τουλάχιστον στην Κύπρο πολύ σπάνια γίνονται πολιτιστικά συμπόσια».

Έχετε πάρει πολλές βραβεύσεις …

«Μέσα απο όλα αυτά που τρέχανε με γρήγορους ρυθμούς και παράλληλα τα περισσότερα, υπήρξαν και βραβεύσεις για την προσφορα μου στα γράμματα και τον πολιτισμό, Παγκύπριο Βραβείο Καρυάτις, Τιμητικό δίπλωμα απο το  International Art Academy, τιμητικό Δοκτοράτο για προσφορά στην χώρα μου με εμπλοκή άλλων χωρών απο CCU Αμερικής και τιμητικό τίτλο ευγενίας από Αγγλία».

Ποια θέση έχει η ζωγραφική στην ζωή σας…

«Η ζωγραφική επίσης ήταν ένας τομέας που με ενδιέφερε πάντα γι αυτό και με την δημιουργία του περιοδικού το οποίο ασχολείτο και με τον τομέα  αυτό,  παρακολούθησα  ένα δίπλωμα μέσω διαδικτύου απο το Oxford University, εκτίμησης έργων τέχνης. Με την ζωγραφική ασχολήθηκα αρκετά έντονα κατά την διαρκεια της πανδημίας και από τότε κατάφερα να πάρω 3 βραβεία απο Ελλάδα και ενα απο Αγγλία καθώς και να λάβω μέρος μετά απο επιλογή σε 2 εκθέσεις που παρουσιάστηκαν διαδικτυακά στην Αγγλία, μια στο Ντουπάι και 3 στην Κύπρο ενώ έργο μου επιλέχθηκε για περιοδικό τέχνης στην Αγγλία. Επίσης 2 πίνακες μου έγιναν εξώφυλλο συλλογικής συλλεκτικής λογοτεχνικής έκδοσης στην Ελλάδα.

Επιπλέον διατηρώ συνεργασία με κάποιες γκαλερί. Η ζωγραφική για μένα είναι μια ευχάριστη ανάγκη που με ξεκουράζει και χαίρομαι που πολλοί αναγνωρίζουν και αγαπούν αυτό που αποτυπώνω στον καμβά. Έχω δημιουργήσει μια μικρή  προσωπική γκαλερί στον χώρο μου όπου όσοι επιθυμούν μπορούν να επισκέπτονται».

Ποια είναι η πιο συγκινητική στιγμή της συγγραφικής σας πορείας;

«Σε όλη αυτή την πορεία υπήρξαν πολλές συγκινητικές στιγμές όπως η πρώτη έκδοση βιβλίου μου, η δημιουργία του Εκδοτικού, το Παγκύπριο βραβείο Καρυάτις, τα διάφορα βραβεία και πολλές άλλες η κάθε μια ξεχωριστή και με την δική της σημμασία. Η συγγραφή για όσους ασχολούνται είναι ένα ταλέντο και μια ανάγκη μαζί. Η πτώση των πωλήσεων των βιβλίων άρχισε με την οικονομική κρίση και επιδεινώθηκε με την πανδημία. Πιστεύω θα περάσει και απο χειρότερες φουρτούνες με αυτά που μας αναμένουν με την ταχεία εξέλιξη της τεχνιτής νοημοσύνης. Όμως τίποτα δεν μπορεί να σταματήσει την ανθρώπινη φαντασία και δημιουργικότητα… ακόμα και η τεχνητή νοημοσύνη την έχει ανάγκη για να μπορεί να δουλέψει.

Οι ίδιοι οι συγγραφεις γνωρίζουν πλέον ότι αυτή τους η ενασχόληση δεν είναι επάγγελμα αλλά ένα χόμπυ, μια προσωπική έκφραση και ευχαρίστηση. Οπότε θεωρώ ότι θα υπάρχουν παντα άνθρωποι που θα γράφουν και όσον αφορά το μέλλον θα δούμε τι μας επιφυλάσσει».

Ποια τα μελλοντικά σας σχέδια…

«Προσωπικά θα συνεχίσω με αυτά που ασχολούμαι και θα προσπαθήσω να βοηθήσω όπως και όσο μπορώ και σε κάποια καινούρια  projects. Σίγουρα θα εκδώσω επίσης κάποια βιβλία μου σύντομα όπως και θα συνεχίσω την ενασχόληση μου με την ζωγραφική».

Διαβάστε επίσης:

Αληθινή ιστορία: Από την αγκαλιά της μαμάς της στη ΜΕΘ

Αυλαία για τη γιορτή Κατακλυσμού στην Πάφο

Σύλληψη 15χρονων για «καλοστημένο σχέδιο» ληστείας